Guayana Esequiba Zona w rekultywacji | |
Obszar (zakreskowany) zgłoszony przez Wenezuelę. | |
Administracja | |
---|---|
Kraj |
Gujana Wenezuela |
Status polityczny |
Kwestionowane terytorium administrowane przez Gujanę, przedmiot roszczenia Wenezueli |
Stolica | Brak (największe miasto: Bartica ) |
Demografia | |
Miły | Esequibien |
Populacja | 128 000 mieszk. (2012) |
Gęstość | 0,8 mieszk./km 2 |
Geografia | |
Informacje kontaktowe | 6 ° 18 ′ szerokości geograficznej północnej, 59 ° 42 ′ długości geograficznej zachodniej |
Powierzchnia | 159542 km 2 |
Różnorodny | |
Zmiana | Dolar gujański |
Strefa czasowa | UTC -4 |
Guayana Esequiba znany również jako Territorio Essequibo lub, w Wenezueli , w Zona w reclamación , to nazwa nadana w Wenezueli, w zachodniej części Gujany pomiędzy uznaną międzynarodowo granicy między dwoma krajami i rzeki Essequibo . Terytorium to, zajmujące obszar 159 500 km 2 , zostało włączone do Spółdzielczej Republiki Gujany, której reprezentuje około siedmiu dziesiątych terytorium i jedną szóstą populacji. Wenezuela roszczenia suwerenność, na podstawie Traktatu z Genewy (w)17 lutego 1966.
Hydronim się wywodzi rzeki Essequibo od imienia Juan de Esquivel , oficera Diego Colón , który badał ten region w ciągu pierwszych dziesięcioleciach XVI -tego wieku. Jego wymowa ewoluowała z biegiem czasu, ponieważ została przyjęta przez rdzenne populacje amerykańskie i europejskie w regionie.
Terytorium dzisiejszej Guayana Esequiba położone na granicy kapitana generalnego Wenezueli i holenderskich kolonii Essequibo, Demerara i Berbice, później schwytane przez Wielką Brytanię i zebrane pod nazwą Gujany Brytyjskiej, pojawiło się na wenezuelskich mapach początku z XIX -tego wieku. Jednak region składający się jednocześnie z dżungli, wysokich gór ( Tepuy ) i na skrajnym południu sawanny Rupununi był trudno dostępny i słabo znany. Jego populacja składała się prawie wyłącznie z rdzennych Amerykanów .
W 1839 r. Władze brytyjskie powierzyły pruskiemu uczonemu Robertowi Hermannowi Schomburgkowi misję przeprowadzenia badań naukowych nad ich kolonią, zbadania jej granic i wytyczenia jej granic. Z powodzeniem wykonał swoją misję i sporządził mapę przedstawiającą obecną granicę wschodnią, którą Gujana uważa za własną i znaną jako „Linia Schomburgka”.
Wenezuela, niezależny od 1811 roku , musiał odwołać się do rządu Stanów Zjednoczonych , które w tym czasie wyznają doktrynę Monroe odrzucającą ingerencję mocarstw europejskich w Ameryce , aby obronić swoją przyczynę, komisja arbitrażowa został tak utworzony w 1899 roku w Paryżu, pomiędzy dwoma Amerykanie reprezentujący interesy Wenezueli i dwóch Anglików pod kierunkiem rosyjskiego sędziego. Zdecydowano, że terytoria na zachód od Essequibo wrócą do Wielkiej Brytanii. Rozwiązanie zostało zaakceptowane i mieszana komisja podjęła się wytyczenia granicy na ziemi.
Jednak w 1963 r. , Gdy kolonia Brytyjska Gujana zbliżała się do niepodległości, w Wenezueli słychać było głosy żądające zwrotu tego regionu pod zwierzchnictwo Wenezueli i wzywające rząd do działania przed uzyskaniem niepodległości przez Gujanę. Brytyjczycy, odzyskanie terytorium może okazać się bardziej później trudne.
Następnie rząd Wenezueli ogłosił nieważność arbitrażu, biorąc pod uwagę, że Amerykanie nie reprezentowali swojego kraju, że doszło do błędów proceduralnych i porozumienia między stronami.
Włączenie Guayana Esequiba do terytorium Gujany jest zapisane w konstytucji tego kraju z 1980 r. I przeformułowanej w 1996 r., Która stanowi, że „Terytorium państwa obejmuje obszary, które bezpośrednio po ustanowieniu tej konstytucji zostały włączone do strefy przekazanej Gujanie z innymi strefami, które zgodnie z deklaracją parlamentu stanowią część terytorium państwa ”
Wenezuela deklaruje a contrario w artykule 10 swojej konstytucji z 1999 r., Że „Terytorium i inne obszary geograficzne Republiki to te, które odpowiadają Kapitanowi Generalnemu Wenezueli przed transformacją ustrojową rozpoczętą w dniu19 kwietnia 1810, w tym modyfikacje wynikające z traktatów i arbitrażu, które nie zostały uznane za nieważne ”
La Guayana Essequiba obejmuje wszystkie Gujany regionach o Barima-Waini , Cuyuni-Mazaruni , Pomeroon-Supenaam , Potaro-Siparuni , Haut-Takutu-Haut-Essequibo i zachodniej części z Essequibo-Demerara Wyspy Occidental .
Gujana stoi również w obliczu kolejnego roszczenia o ziemię na swoim terytorium ze strony sąsiedniego stanu Surinam , obejmującego obszar na południowy wschód od Gujany (mniej więcej południowo-wschodnia trzecia część regionu 4).