Informacje kontaktowe | 46°09′29″N, 0°20′36″E |
---|---|
Kraj | Francja |
Region | Nowa Akwitania |
Departament | Wiedeń |
Dolina | Charente |
Sąsiednie miasto | Savigné |
Wysokość wejścia | 115 m² |
---|---|
Znana długość | 125 m² |
Podniesienie | 4 mln |
Zawód człowieka | Magdalena |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
![]() ![]() |
The Caves of Chaffaud są prehistoryczne się w Savigné w Vienne , w Nowym Akwitanii . Otwierają się na wapienny klif na północnym brzegu Charente .
Jaskinie Chaffaud zostały odkopane w latach 40. XIX wieku przez André Brouilleta, notariusza w Charroux (Vienne). Tam znalazł pierwszą rzeźbioną kość uznaną za dzieło „Człowieka Przedpotopowego”. Są to „Biches du Chaffaud”, obecnie przechowywane w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Saint-Germain-en-Laye . Prosper Mérimée uwierzytelnił witrynę i dokonał jej pierwszego zapisu w 1853 roku.
Pierre Amédée Brouillet wznowił wykopaliska ojca w 1864 r. we współpracy z A. Meilletem. Opublikowali swoje badania w 1865 w „ Les Époques antédiluvienne et celtique du Poitou ”. Meillet jest jednak uznawany za autora grubych fałszywych rycin, które na szczęście bardzo szybko zdemaskowano.
W 1865 Gaillard de la Dionnerie, prokurator w Civray , prawie całkowicie opróżnił główną jaskinię i opisał swoje spostrzeżenia Édouardowi Lartetowi , jednemu z pierwszych francuskich prehistoryków. Po jego śmierci produkt jego wykopalisk został przejęty przez Société des Antiquaires de l'Ouest.
W 1919 Gustave Chauvet opublikował podsumowanie badań w Chaffaud. W 1929 r. Marcel Coquillaud (wówczas profesor w Lycée de Civray, a w 1936 r. zastępca Vienne) rozpoczął prace wykopaliskowe w sąsiedniej jaskini i dokonał m.in. odkrycia ryciny koziorożca.
W 1985 roku Jean Airvaux, prehistoryk Regionalnej Służby Archeologicznej , odkopał fragment wyłomu i zrekonstruował stratygrafię złóż archeologicznych. Ustala, że pierwsza ludzka okupacja tego miejsca należy do środkowego magdalena , a ostatnia paleolityczna do ostatecznego magdaleniana, podejrzewając jednocześnie obecność Azilijczyka na końcu sekwencji. Opublikował swoją pracę w 2002 roku.
Ostatnie odkrycie w 2009 roku dokonał prehistoryk Jean-Michel Leuvrey. Jest to blok stalagmitu, na którym znajduje się wiele rycin zwierząt, w tym scena klaczy i jej źrebaka.