Informacje kontaktowe | 42 ° 49 ′ 17 ″ N, 1 ° 35 ′ 16 ″ E |
---|---|
Kraj | Francja |
Region | Oksytania |
Departament | Ariège |
Gmina | Alliat |
Adres | Caugno z Basków |
Dolina | Dolina Vicdessos |
Sąsiednie miasto | Niaux |
Droga dojazdowa | D 8 |
Rodzaj | wapień |
---|---|
Wysokość wejścia | ~ 578 m |
Zawód człowieka | Magdalenka |
Dziedzictwo | Zarejestrowany MH ( 1952 ) |
Stronie internetowej | www.grotte-de-la-vache.org |
The Cave of the Cow , mała jaskinia znajdująca się na terenie gminy Alliat w Ariège , jest stanowiskiem archeologicznym z górnego paleolitu, w którym znaleziono pozostałości i ruchome dzieła sztuki z Magdaleny .
Prawdopodobne pochodzenie jej nazwy wywodzi się ze sposobu jej używania w minionych stuleciach. Rzeczywiście, jaskinie wokół wioski Alliat były wcześniej używane przez rolników, którzy wykorzystywali je jako schronienie dla bydła; a następnie nosiła nazwę „ Caougnos de los Baccos ” („jaskinie krów”).
Musimy jednak również podkreślić dziwny kształt skały zwróconej w stronę wejścia do jaskini, który wyraźnie przywołuje kontury krowy.
Jaskinia znajduje się na stromym zboczu wapiennego masywu Génat na lewym brzegu rzeki Vicdessos , dopływu Ariège, z którą łączy się około 3,5 km dalej na północ. Znajduje się około 450 m na północ od Alliat , prowadzi do niego chodnik rozpoczynający się od wioski i prowadzący przed Grotte des Fées, a następnie spoulga (ufortyfikowana jaskinia) Alliat, zanim dotrze do jaskini krów, na wysokości 578 m.
Po drugiej stronie doliny, 500 mw linii prostej, znajduje się zdobiona jaskinia Niaux .
Jaskinia Niaux , powiększ widok z Jaskini Krowy.
Drugie wejście znajduje się kilka metrów od wejścia głównego, dwa wejścia otwierają się jedno na wschód, a drugie na południowy wschód. Ma ponad 250 m długości, a jego rozwój jest zorientowany mniej więcej z północy na południe.
Posiada trzy główne pokoje. Dwa wejścia spotykają się w pierwszym pokoju, znanym jako pokój Garrigou, którego lewa strona (strona południowa) otwiera się na pokój Monique. Na końcu na prawo od pokoju Garrigou, galeria o długości około pięćdziesięciu metrów prowadzi do pokoju trójkątnego.
Jest to jedna z pierwszych jaskiń wykopanych w Ariège.
W 1866 roku odwiedził ją Félix Garrigou i podjął tam prace wykopaliskowe. W komnacie jaskini, która obecnie nosi jego imię, znajduje się warstwa archeologiczna o grubości od 50 cm do 55 cm, bardzo bogata w magdalenski materiał litowy i kostny oraz w dzieła sztuki. Ale obecna jest warstwa stalagmitowa, która powoduje, że wstrzymuje ona swoje wykopaliska.
Kilka lat później jego przyjaciel Félix Regnault przejął firmę i odkrył wiele złamanych kości, w większości z nich celowo, oraz inne lityczne i organiczne przedmioty, nad którymi pracowano. Te dwa kolejne wykopaliska dostarczają materiału z okresu chalkolitu (przejście od neolitu do epoki brązu ), ale przede wszystkim obfitego materiału z „epoki reniferów”.
W 1872 roku Jean-Baptiste Noulet przejął i zgromadził niewielką kolekcję przedmiotów, którą przekazał do Muzeum Historii Naturalnej w Tuluzie, którego był dyrektorem.
Romain Robert, pracując sam lub we współpracy z Georges Malvesin-Fabre i Louis-René Nougierem, wykopaliska z 1940 r. Zaczął od werandy południowo-wschodniego wejścia, ale w 1941 r. Henri Breuil poradził mu przeszukać pokój - co tak, i znajduje tam nienaruszoną warstwę archeologiczną, którą wykopał do 1950
r. Komnatę Monique odkrył w 1952 r. i wydobywał ją do 1964 r. W ten sposób zebrał dużą liczbę obiektów. W 1953 r. Poznał skrzypka René Gailli, który został kustoszem jaskini (i Bédeilhac ) aż do śmierci w 2017 r.
W 1952 r. Odkryłby drugie złoże, które wydobyłby do 1964 r. - może to być Pokój Monique, z błędem daty po jednej lub drugiej stronie. Według jednego ze źródeł wykopaliska kontynuowałby do 1967 roku.
Dostarczyła bardzo bogatą kolekcję prehistorycznych przedmiotów z okresu magdalenskiego (12 000 do 14 000 lat temu), w tym dużą liczbę harpunów i włóczni, ale także ponad dwieście ruchomych dzieł sztuki : kości, poroża renifera i zdobione poroże jelenia. poprzez grawerowanie, a nawet rzeźbę z przedstawieniami zwierząt, czasem ludzi, w tym rzadko pokazywanych wówczas gatunków: pantery , niedźwiedzie , wilki , antylopy saiga , ptaki… Uwzględniono także łososia (przedstawienia ryb, bardzo rzadkie w sztuce jaskiniowej (mniej niż 1% znanego bestiariusza), są jednak znacznie częstsze w dekoracji mebli).
Wśród innych niezwykłych przedmiotów znalezionych przez R. Robert zauważamy poroża jelenia bardzo ozdobną i bardzo drobno wygrawerowanym kształcie, zwany „Dagger” za jego ogólny kształt, pochodzących z warstwy 2 pomieszczenia Monique i datowane na 12,540 lat ± 105 BP .
Obiekty pokryte są niekiedy grubą warstwą kalcytu .
Niektóre przedmioty rzeźbione w kości są kolorowe, czasami na przemian czerwone ( hematyt ) i czarne ( tlenek manganu ). Pigmenty te są systematycznie kojarzone z biotytem (rodzajem miki ), który służy jako „wypełniacz”: receptura opracowana przez tych panów finalnej magdaleny, w której obecność biotytu zapobiega pękaniu i poprawia przyczepność. Nie wykryto tam śladu węgla drzewnego.
W przeciwieństwie do Lascaux, gdzie do produkcji używanych farb wykorzystano kilka „receptur”, tutaj te same techniki produkcji farb są używane do wszystkich malowanych prac; co sugeruje, że tylko jedna grupa działała przy Krowie dla grawerowanego i malowanego materiału.
Jaskinia przyniosła 225 zdobionych przedmiotów, w tym włócznie i nożyczki wykonane z poroża. Z tej liczby 16 sztuk jest kolorowych; a 57 przedstawia realistyczne dekoracje, z których 5 zawiera ślady pigmentów. Wśród 371 narzędzi rolkowych znajduje się 39 ściernic i 44 szlifierek pigmentowych. Całość dostarczały głównie warstwy górne 1 i 2.
Arlette Leroi-Gourhan , pionier archeopalinologii , przeanalizowała jaskinię w 1967 roku. Ekshumowany materiał był przedmiotem zbiorowej monografii opublikowanej w 2004 roku .
Szczątki kostne, głównie dowody na dietę Magdalen , obejmuje 29 taksonów ssaków i 21 taksonów ptaków; ich różnorodność czyni je punktem odniesienia dla późnego lodowca würmiańskiego w Pirenejach. Występują liczne gatunki górskie: koziorożec pirenejski i kozica dla ssaków, pardwa , duże ptaki drapieżne, czekolada i niwerola ( wróblica ) dla ptaków. Również obecny, ale mniej obficie, gatunki arktyczne takie jak renifery , lisów polarnych i górskich zająca i pewnego klimatu umiarkowanego okazy, takie jak jelenie , wspólna lisa królika , szare kuropatwy , przepiórki , Jay i dzięcioła .
Kości ptaków, przeważnie osobników dorosłych, są liczne i naznaczone szczególnie obfitymi prążkami na całej ich powierzchni, jak również perforacjami powstałymi podczas rozczłonkowania kości podczas usuwania tłuszczu lub gryzienia podczas spożycia. Kości skrzydeł i nóg mają na końcach powtarzające się oparzenia, takie jak na przykład przy gotowaniu posiekanych kawałków ptaka na gorących kamieniach.
Jelenie stanowią tylko 0,01% spożytej fauny i 11,54% fauny przedstawionej na dekorowanych przedmiotach znalezionych w jaskini.
„Fryz lwów” został znaleziony przez Romaina Roberta i in. między 1940 a 1967 rokiem. Został wyryty na dwóch fragmentach tego, co pierwotnie było pojedynczą kością bydlęcą (tura lub żubra). Te dwa fragmenty, znalezione i przechowywane oddzielnie, zostały połączone dopiero w 1988 roku przez Dominique Buissona. Wydaje się, że kość została celowo złamana, ponieważ złamanie wykazuje oznaki zgięcia przed złamaniem. Dwie części noszą ślady przejścia przez ogień.
W dwóch znanych fragmentach kości wyryto jeden po drugim trzy lwy. Tylko centralny lew jest w pełni widoczny; położenie widocznych części dwóch lwów, które ją oprawiają, wskazuje, że każda postać ma inną pozycję i że ich następstwo przedstawia trzy pozycje ciała biegnącego kota - tak samo, jak kolejne obrazy filmu pokazują tę samą postać w różnych pozycjach podczas swoich ruchów. Marc Azéma nazywa tę technikę „prehistorią kina” i szacuje, że około 40% obrazów sztuki paleolitu to reprezentacje ruchów. W przypadku tej wygrawerowanej kości ruch jest tworzony przez zestawienie; w przypadku innych zestawów jest tworzony przez nałożenie (zobacz film przedstawiający przykłady dla Lascaux , Les Trois Frères , Chauvet , Foz Coa i la Vache).
Jaskinia Krowy została otwarta dla zwiedzających w 1979 roku ze względu na bogactwo i duże zainteresowanie warstw archeologicznych odkrytych w wejściu i w sali Monique.
W 2016 roku odwiedziła około tysiąca gości.
Aż do grudzień 2016jaskinia była własnością prywatną, a wizytę zapewnił René Gailli, kustosz jaskini i Bédeilhac od czasu jego spotkania z R. Robertem w 1953 r. Po jego śmierci wstyczeń 2017jaskinia była zamknięta na kilka miesięcy. Podobnie jak sąsiednia jaskinia Bédeilhac, oddalona o kilka kilometrów, przeszła około maja 2017 roku pod egidą rady departamentu i marki „Ariégeois Tourist Sites” i została ponownie otwarta dla zwiedzających wczerwiec 2017.