Jaskinia Tito Bustillo

Jaskinia Tito Bustillo
lub „
Jaskinia Ramu” (Jaskinia Altamiry i paleolityczna sztuka naskalna z północnej Hiszpanii) * Logo światowego dziedzictwa Światowe dziedzictwo UNESCO
Przykładowe zdjęcie artykułu Cave of Tito Bustillo
Wejście do jaskini
Informacje kontaktowe 43 ° 27 ′ 39 ″ północ, 5 ° 04 ′ 04 ″ zachód
Kraj Hiszpania
Poddział Asturias
Rodzaj Kulturalny
Kryteria (i) (iii)
Bufor 243,38 ha
Numer
identyfikacyjny 		310-017
Obszar geograficzny Europa i Ameryka Północna  **
Rok rejestracji 2008 ( 32 II sesja )
Geolokalizacja na mapie: Hiszpania
(Zobacz sytuację na mapie: Hiszpania) Jaskinia Tito Bustillo lub „Jaskinia Ramu” (Jaskinia Altamiry i paleolityczna sztuka naskalna z północnej Hiszpanii)
Geolokalizacja na mapie: Asturia
(Zobacz lokalizację na mapie: Asturia) Jaskinia Tito Bustillo lub „Jaskinia Ramu” (Jaskinia Altamiry i paleolityczna sztuka naskalna z północnej Hiszpanii)

Tito Bustillo Cave , zwany także Ramu Cave (asturyjski: Cueva del Pozu'l Ramu ), to prehistoryczna jaskinia w małej miejscowości Ribadesella , w wspólnocie autonomicznej z Asturii w Hiszpanii . 

Był okupowany przez neandertalczyków na początku górnego paleolitu , a następnie przez Homo sapiens . Znajdują się w nim jedne z najstarszych malowideł jaskiniowych znanych w Europie. Dostarczyła również harpuny kostne i rzeźbę głowy kozy z poroża jelenia.

Lokalizacja

Jaskinia znajduje się w gminie Ribadesella we wschodniej Asturii .

Opis

Oryginalne wejście znajduje się na zachodzie (na dole po prawej na mapie powyżej), obecne wejście na wschód (na górze po lewej).

Historyczny

Z powodu zawalenia się ganku pierwotne wejście do jaskini zostało zapieczętowane tysiące lat temu, co pozwoliło na konserwację przedmiotów, narzędzi i malowideł ściennych, które odkryto w 1968 roku.

Sztuka ścienna

Jaskinia ma 12 paneli z prehistorycznymi malowidłami, co czyni ją jednym z najbogatszych przykładów sztuki prehistorycznej w północnej Hiszpanii. Najstarszy z tych obrazów pochodzi z około 33 000 lat wcześniej , według datowania węgla-14 , i niektórzy naukowcy uważają, że mógł on zostać wykonany przez neandertalczyków , chociaż ta teoria nie została udowodniona.

Seria obrazów została datowana między 11600 a 11200 pne. Ne , to znaczy magdaleńskim końcowy (magdaleńskim V-VI).

Niektóre obrazy przedstawiają zwierzęta: konie, jelenie, łosie, a nawet zwierzę morskie (prawdopodobnie wieloryb). Istnieje również motyw przedstawiający żeńskie genitalia, co może wywoływać płodność. Najstarszy obraz w jaskini przedstawia antropomorficzną postać , mężczyznę i kobietę.

Surowce pigmentowe

Hematyt (α-Fe2O3) jest głównym czerwień składnik o trzech wymiarach granulowanego (<1, <10 i <30 mikronów). Niektóre pigmenty zawierają również wustyt , amorficzny węgiel i mangan  ; jedna z farb zawiera również hydroksyapatyt ( hydroksylowany apatyt ). Stosowanymi spoiwami są kalcyt , α-kwarc i glina, ale bez spoiw organicznych. W niektórych przypadkach obecne są również cząsteczki anatazu . Analizy te pokazują, że ochra użyta w badanych obrazach nie pochodzi z samej jaskini, która jednak ją zawiera; ale ochra z jaskini mogła być mimo wszystko użyta do dwóch z obecnych obrazów.

Meble Magdalenian

Według przedmiotów znalezionych w jaskini, pod koniec górnego paleolitu istniała ludzka obecność kultury magdalenskiej . Doskonale zachowały się niektóre obiekty z okresu magdalenskiego. Najważniejsze z nich to harpuny kostne i rzeźba głowy kozy z poroża jelenia.

Bakteria

Analizy opublikowane w 1999 roku przeprowadzone w Altamira i Tito Bustillo wykazały istnienie bakterii. W promieniowców są najliczniejszym bakterie Gram-dodatnie , z wielką różnorodnością gatunków. Dominuje rodzaj Streptomyces , ale są też rodzaje Nocardia , Rhodococcus , Nocardioides  (en) , Amycolatopsis , Saccharothrix (rodzina Lechevalieria  (en) ), Brevibacterium , Microbacterium  (en) i promieniowce coccoides (rodzina Micrococcaceae ).

Ochrona

Jaskinia Tito Bustillo została wpisana w 2008 roku jako Światowe Dziedzictwo Ludzkości, jedna z 17 jaskiń dodanych w tym roku do Altamiry, tworząc kompleks „Altamira i paleolityczna sztuka jaskiniowa północnej Hiszpanii”.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. 18 jaskiń wchodzących w skład zestawu sklasyfikowanego jako światowe dziedzictwo ludzkości pod tytułem „Jaskinia Altamiry i paleolityczna sztuka naskalna północnej Hiszpanii” to: Altamira • La Peña de Candamo  (es) • Tito Bustillo • Covaciella  (es) • Llonín  (es) • Pindal  (es) • Chufín  (es) • Hornos de la Peña  (es) • El Castillo • Las Monedas  (es) • La Pasiega  (es) • Las Chimeneas  (es) • El Pendo • La Garma  (es) ) • Covalanas  (es) • Santimamiñe  (es) • Ekain • Altxerri .
    Tylko Altamira została sklasyfikowana w 1985 roku. Pozostałe 17 jaskiń zostało sklasyfikowanych dopiero w 2008 roku.

Bibliografia

  1. (in) Unesco, „  Cave of Altamira and Paleolithic Cave Art of Northern Spain  ” na unesco.org (dostęp: 29 września 2018 ) .
  2. Michel Rousseau, „  Darwin and the Paleolithic painted Ekain horses  ”, Sociedad de Ciencias Naturales Aranzadi , No bones  1-2,1974, s.  53-56 ( czytaj online [PDF] , dostęp 30 września 2018 )
  3. (es) Miguel Polledo González , El Arte Paleolítico de Tito Bustillo: cazadores y artistas en la cueva del Pozu'l Ramu , Pola Siero, Asturias, Ménsula,2011, 141  str. ( ISBN  978-84-614-9939-7 i 8461499395 , OCLC  796271309 , prezentacja online ) , str.  112,114.
  4. Alok Jha , „  Neandertalczycy mogli być pierwszym gatunkiem ludzkim, który stworzył malowidła w jaskiniach  ”, The Guardian ,14 czerwca 2012( czytaj online , sprawdzono 16 grudnia 2016 r. )
  5. (w) Kenneth M. Creer i John S. Kopper, „  Paleomagnetic Dating of Cave Paintings in Tito Bustillo Cave, Asturias, Spain  ” , Science , vol.  186 n O  4161,1974, s.  348-350 ( podsumowanie ).
  6. (es) „El rupestre arte de la cueva de Tito Bustillo” , Tito Bustillo Center.
  7. Antonio Hernanz, José M. Gavira - Vallejo, Juan F. Ruiz - López, Santiago Martin, Ángel Maroto - Valiente, Rodrigo de Balbín - Behrmann, Mario Menéndez i Jose J. Alcolea - González, „  Spektroskopia paleolitycznych malowideł naskalnych z Tito Bustillo i El Buxu Caves, Asturias, Hiszpania  ”, Journal of Raman spectroscopy , vol.  43 N O  11 „spektroskopia w sztuce i archeologii”2011, s.  1644-1650 ( podsumowanie ).
  8. I. Groth, R. Vettermann, B. Schuetze, P. Schumann i C. Saiz-Jimenez, „  Actinomycetes in Karstic caves of Northern Spain (Altamira and Tito Bustillo)  ”, Journal of Microbiological Methods , vol.  36, n kość  1-2,1999, s.  115-122 ( podsumowanie ).

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne