Informacje kontaktowe | 45 ° 02 ′ 20 ″ N, 0 ° 30 ′ 06 ″ W. |
---|---|
Kraj | Francja |
Region | Nowa Akwitania |
Departament | Gironde |
wspólny | Prignac-et-Marcamps |
Adres | 2, chemin de Pair non Pair 33710 Prignac i Marcamps |
Dolina | Idiota |
Droga dojazdowa | D 669 |
Rodzaj | wapień na rozgwiazdy |
---|---|
Znana długość | około 20m |
Zawód człowieka | od Aurignacian do Gravettian |
Dziedzictwo | Sklasyfikowane MH ( 1900 ) |
Stronie internetowej | www.pair-non-pair.fr |
Jaskinia Pair-non-Pair znajduje się w gminie Prignac-et-Marcamps w Gironde (Francja). Ta jaskinia odkryta w 1881 roku, zawiera reprezentacje artystycznych sięga ponad 32.000 lat przed obecnym ( oryniackiej kultury ).
Umożliwiło ustalenie wieku rycin ciemieniowych i oficjalne uznanie sztuki prehistorycznej.
Jest to jedyna znana udekorowana jaskinia w Gironde i została sklasyfikowana jako zabytek od czasów20 grudnia 1900. Po jaskini Altamira w Hiszpanii i jaskini Chabot w Ardèche jest to trzecia odkryta zdobiona jaskinia.
Znajduje się na północny zachód od Prignac-et-Marcamps, około 200 m od drogi D669, w dolinie Moron, około 2,75 km przed ujściem tego małego strumienia do Dordogne , na prawym brzegu (północne wybrzeże). Bordeaux leży 23 km na południe w linii prostej .
Jest wydrążony w niewielkim masywie wapienia z trzeciorzędowych asterii (rupel), pokrytego drewnem.
Jaskinia została odkryta przypadkowo 6 marca 1881dzięki krowie pasącej się na łące położonej na ziemi Laborde; zwierzę utknęło łapę w koleinie, co umożliwiło odkrycie jaskini.
Obecnie jaskinia jest z grubsza prostoliniowym korytarzem o długości około 15 m , zorientowanym na południowy wschód / północny zachód i wydrążonym w układzie diaklaz , z bocznymi poszerzeniami wynikającymi z poprzecznych spoin na pierwszym. Pierwsze z tych poszerzeń znajduje się po lewej stronie i rozszerza się, tworząc boczną galerię. Po prawej stronie, przed tym poszerzeniem, główna galeria rozszerza się, tworząc ślepą uliczkę, która tworzy rodzaj skrzyżowania, nad którym znajduje się kominek. To tutaj znajduje się większość malowideł ściennych.
Ściany jaskini są szorstkie, zarówno ze względu na liczne skamieniałości, jak i wykopaliska; nie ma konkrecji .
François Daleau wchodzi do niej przez wspomniany już komin (kolejny komin łączy boczną galerię z plenerem ). Znajduje tam galerię główną prawie całkowicie wypełnioną osadami o długości ponad 10 m , ponieważ strop zapadł się pod koniec Mousterianu, zasłaniając tym samym początkowe wejście do jaskini . Ale od pierwszej wizyty Daleau ten komin jest zablokowany. Ogólny plan jaskini w tamtym czasie to długie przejście zorientowane na południowy-zachód / północny-wschód, które otwiera się na główny korytarz („Wielki korytarz”) z „Południowym pokojem”, „Północnym pokojem” (lub „Wielkim pokojem”). ”).”), A trzeci pokój nazywa „Korytarz”, dając dostęp do pokoju, który później okazuje się być pomieszczeniem do grawerowania.
Po zawaleniu się sufitu Mousterian, wraz z postępem prehistorycznej okupacji, jaskinię wypełniono do 60 cm od sklepienia.
Ponieważ 8 marca 1881, François Daleau zobowiązuje wykopów za pomocą sługi właściciela ziemi Laborde . Plik21 czerwca 1883rozpoczyna drugi etap prac wykopaliskowych, dotyczący wypełnienia pomieszczenia rycin. Dotarł na dno jaskini dalej30 sierpnia 1887.
Według Delluc i Delluc (1997), Daleau odkrył pierwsze ryciny na 29 grudnia 1883, ale to prawdopodobnie jest skrót; ponieważ według Davida i Malvesina-Fabre (1950), w grudniu 1883 roku Daleau odkrył „kilka przecinających się linii prawie tworzących rysunki” (słowa Daleau), ale wypełnienie galerii zasłania światło i po raz pierwszy rozróżnia zarysy zwierzęcia 31 Sierpień 1896. To jest koń n o 1.
W Lipiec 1892, ziemię Laborde kupuje pan Baptiste Milpied, który wymaga dzierżawy na eksploatację jaskini. Daleau odmówił i wstrzymał swoje wykopaliska na trzy lata. Plik21 maja 1896, obaj mężczyźni ustalają wysokość czynszu, ustaloną na 80 franków rocznie.
Henri Breuil odwiedził Pair-non-Pair w 1897 r. - była to jego pierwsza podróż do południowo-zachodniej Francji - i ponownie w 1898, 1999 i 1919 r.
Około 1963 r. E. Harle badał tam szczątki fauny przekazane do muzeum historii naturalnej w Bordeaux , przy czym F. Pratt skupił się szczególnie na koniowatych i mega-erach, a ET Newton na ptakach. Mamuta, jedyna kopia w kolekcji Daleau, jest badana przez L. Moisana (opublikowana w 1994).
Pierwsza okupacja jaskini pochodzi z czasów Mousterian , ponad 80 000 lat temu. Około 40 000 lat przed teraźniejszością zawaliło się sklepienie korytarza zewnętrznego. Dostęp jest wtedy bocznymi wejściami, które prowadzą na lewo od pokoju do grawerowania. Badanie poziomów archeologicznych, które pokrywała dekoracja ciemieniowa, potwierdza, że ryciny pierwotnie zabarwione (między 37 000 a 32 000 lat przed teraźniejszością ) należy przypisać oryniakowi. Jaskinia została opuszczona pod koniec okresu Gravettian (około 22 000 lat przed teraźniejszością), ponieważ nagromadzone wypełnienie nie pozostawiło już miejsca dla ludzkiej okupacji.
Plan par bez par w Mousterian: korytarz jest nadal obecny
Plan Pair-non-Pair au Châtelperronien: po zawaleniu się korytarza wejście prowadzi przez dodatkowe galerie
Jaskinia ma wiele rycin ściennych: koziorożce, mamuty , żubry, konie i jelenie. Najbardziej niezwykłe reprezentacje to:
W momencie odkrycia jaskini kręgami intelektualistów od kilkudziesięciu lat wstrząsa wielka debata na temat realiów sztuki prehistorycznej , czyli zdolności ludzi prehistorycznych do integracji sztuki ze swoimi kulturami. Ryciny w parach bez par pozwalają na zamknięcie debaty: ponieważ byli pochowani pod prehistorycznymi osadami, ich wiek nie budzi wątpliwości: są starsze niż Solutrean . Odkrycie to umożliwia potwierdzenie realności sztuki prehistorycznej, która do tej pory nie była powszechnie akceptowana w kręgach naukowych, pomimo niedawnych odkryć gdzie indziej.
Dalleau ujawnia wiele narzędzi i śladów ludzkich zajęć, od Mousterian po Gravettian . Wymienia ponad 15 000 narzędzi wykonanych z krzemienia , kości i kości słoniowej .
Wśród mebli znalezionych w jaskini wyróżniają się w szczególności dwa:
Produkty jego wykopalisk, które nie zostały odrzucone, są przechowywane w muzeum Akwitanii i muzeum historii naturalnej w Bordeaux .
Pozostałości fauny, około 6000 kości zwierząt znalezionych przez Daleau obejmują między innymi konie, megaceros i mamuta.
Jaskinia Pair-non-Pair, pomnik narodowy, będąca własnością państwa, jest otwarta dla zwiedzających przez cały rok.
W celu zapewnienia optymalnej konserwacji dzieł ilość zwiedzających jest ściśle ograniczona i wymagana jest rezerwacja.
Budynek recepcji, zaprojektowany przez architekta z Bordeaux Patricka Hernandeza, został zainaugurowany w 2008 roku. Wybór zarówno szlachetnych, jak i surowców (surowy dąb, beton, szkło, metal i miedź na dach) pozwala na doskonałą integrację tej współczesnej architektury z otoczeniem. . To miejsce interpretacji umożliwia również, poprzez przegrody ekspozycyjne, odkrywanie autentycznych szczątków (przemysłu litowego i kostnego oraz fauny) odkopanych na terenie Pair-Non-Pair oraz w okolicy.
Jest to pierwsza jaskinia we Francji zakupiona przez państwo i pierwsza zaklasyfikowana jako zabytek historyczny - 20 grudnia 1900 roku.