Jaskinia Dargilan

Jaskinia Dargilan Obraz w Infobox. Kolumna jaskini Dargilan. Lokalizacja
Informacje kontaktowe 44 ° 11 ′ 48 ″ N, 3 ° 22 ′ 40 ″ E
Adres Meyrueis France
 
Masywny Czarny Causse
Sąsiednie miasto Meyrueis
Charakterystyka
Rodzaj Wapień
Wysokość wejścia 860  m
Znana długość 2108  m
Okres próbny Jurajski
Temperatura 10 ° C
Dziedzictwo Logo francuskich miejsc naturalnych Wymieniona witryna ( 1941 )
Geolokalizacja na mapie: Lozère
(Zobacz sytuację na mapie: Lozère) Map point.svg
Geolokalizacja na mapie: Occitanie
(Zobacz sytuację na mapie: Occitanie) Map point.svg
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Map point.svg

Jaskinia Dargilan (nazywana „różową jaskinią”) znajduje się w Lozère niedaleko Meyrueis .

Odkryty pod koniec jesieni 1880 r. Przez Sahuqueta, młodego pasterza ścigającego lisa , dopiero w 1888 r . Speleolog Édouard-Alfred Martel dokonał pełnego zbadania go. Został wyposażony i udostępniony do zwiedzania od 1890 roku .

Jaskinia

Różnica poziomów wnęki wynosi 107  m (-80,50; + 26,50) przy zagospodarowaniu 2108  m .

Geologia

Jaskinia otwiera się na wapienie górnego batonu ( jurajskiego ).

Opis

Wciąż aktywna jaskinia Dargilan słynie z różnorodności zawartych w niej konkrecji. Oprócz klasycznych nacieków , takich jak stalaktyty i stalaktyty , dwie 500000-letni kolumny wyróżnić ścianę wysoka, co jest całkowicie pokryty zasłony 200-m długości i 18 metrów.

Z sufitu górnej sali, naznaczonej zapadnięciem się sprzed 35 000 lat, zwisają mnóstwo przetok lub makaronów, rurkowatych konkrecji poprzedzających narodziny stalaktytów.

Kilka niższych pomieszczeń podąża za starym biegiem rzeki, która obecnie znajduje się 120 metrów poniżej jaskini, a następnie wpada do Jonte . Woda nadal gromadzi się tam w płytkich żwirach, zanim poprzez infiltrację dotrze do obecnego biegu rzeki.

Jaskinia Dargilan jest również znana ze swoich kolorów. Tlenek żelaza odcieni go tutaj w kolorze różowym, dalej w głębokim brązowym. Manganu tlenek mieszany szary tych ciepłych kolorów . Widzimy też różne ochry i biel.

Ranking i listy

Od tego czasu jaskinia Dargilan jest tajnym miejscem 21 lipca 1941.

W 1999 roku, plik z 18 stron i 24 jaskiń zrost w południowej Francji został zaproponowany do napisu na indykatywnej liście z naturalnego światowego dziedzictwa , przedsionka na liście światowego dziedzictwa UNESCO. WPaździernik 2001negatywną opinię wydaje Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN). Pod koniec 2005 r. Państwo francuskie uważało, że będzie to wniosek o rejestrację. W 2007 roku projekt został wycofany i utworzono Stowarzyszenie na rzecz uszlachetniania francuskich ubytków betonami (AVCFC) zrzeszające 23 ubytki na południu Francji.

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. W speleologii pomiary ujemne lub dodatnie definiuje się w odniesieniu do punktu odniesienia, który jest wejściem do sieci, znanym, o największej wysokości.
  2. W jaskiniach rozwój odpowiada łącznej długości połączonych ze sobą galerii, które tworzą podziemną sieć.

Bibliografia

  1. Bigot Jean-Yves, „  Speleometry of France. Ubytki sklasyfikowane według działów, według różnicy wysokości i rozwoju.  ", Spelunca Memoirs nr 27 ,2004, s.  160 ( ISSN  0249-0544 ).
  2. IUCN - World Conservation Union, „  IUCN Assessment of Nominations of Natural and Mixed Sites on the World Heritage List  ” , na whc.unesco.org ,5 maja 2001(dostęp 23 lutego 2017 ) .
  3. „  Ensemble of concretion caves in the South of France  ” , na whc.unesco.org (dostęp 23 lutego 2017 ) .
  4. Roger Parzybut, „ Kandydatura do wpisania  się na listę światowego dziedzictwa ludzkości - ambitny projekt.  », Spéléo , Corenc, magazyn Spéléo, n os  97-98,Styczeń / czerwiec 2017( ISSN  1629-1573 ).

Zobacz też

Powiązane artykuły

W regionie :

Link zewnętrzny