Grigori Kareline

Grigori Kareline Obraz w Infobox. Portret GS Kareline Biografia
Narodziny 25 stycznia 1801
Rząd Sankt Petersburga
Śmierć 29 grudnia 1872(w wieku 71 lat)
Atyraou
Imię w języku ojczystym Григо́рий Си́лыч Каре́лин
Skrót w botanice Kar.
Narodowość Rosyjski
Trening Pierwszy Korpus Kadetów
Zajęcia Odkrywca , botanik , ornitolog
Dzieci Alexandra Kovalenskaya ( d )
Elisabeth Beketova ( d )
Inne informacje
Obszary Botanika , geografia , etnografia
Mistrz Nikolai Turchaninov

Grigori Silytch Kareline (po rosyjsku  : Григорий Силыч Каре́лин , ISO 9  : Grigórij Sílyč Karélin ), urodzony w 1801 roku w rządzie Petersburga, zmarł dnia29 grudnia 1872w Guriev (obecnie Atyrau ) jest rosyjskim przyrodnikiem i botanikiem .

Biografia

Karéline pochodzi z rodziny szlacheckiej z prowincji Sankt Petersburga. Wcześnie został osierocony i wychowany w 1. petersburskim korpusie kadetów (założony w 1731 r.). Służbę rozpoczął w 1817 r. Jako podporucznik artylerii . Hrabia Arakczejew dostrzegł jego zdolności i w 1819 r. Sprowadził kancelarię. Jednak młody człowiek, żartując z hrabiego z towarzyszami, został przeniesiony w lutym 1822 r. Do pułku Feldjäger stacjonującego w Orenburgu . Następnie spotkał profesora nauk przyrodniczych na Uniwersytecie w Kazaniu , Eduarda Friedricha von Eversmanna , który wprowadził go w tę dyscyplinę. Karéline uczy się w ten sposób botaniki , zoologii i mineralogii i pozostanie wierna swojemu nauczycielowi do końca życia. Jego wesołość i dobry humor sprawiają, że doceniają go wszyscy, od Generalnego Gubernatora po prostego Kozaka .

Karéline brał udział w kilku ekspedycjach naukowych w regionie od 1822 r. W 1823 r. Wyjechał więc na step w celu przeprowadzenia badań topograficznych . W 1824 i 1825 r. Przebywał w fabrykach zbrojeniowych twierdz syberyjskich, aby studiować produkcję pocisków . Skorzystał z okazji, aby ziołolecznić i zebrać wiedzę z zakresu geografii, etnografii i nauk przyrodniczych. Jego pierwsza prawdziwa wyprawa przyrodnicza odbyła się w 1826 r., W którym z powodów zdrowotnych ustąpił z wojska. Został przyjęty do Cesarskiego Towarzystwa Przyrodników w Moskwie w 1828 roku. W latach 1828-1829 sporządził mapę byłego chanatu Boukeï (który został wasalem Imperium ), co przyniosło mu w darze państwowy sygnet ozdobiony z genialnym.

Wchodzi do 9 marca 1831do Ministerstwa Spraw Zagranicznych w celu reprezentowania Cesarstwa przed Chanem Boukeï i wysłania na wyprawę w celu ustalenia źródeł rzeki Tobol i zbadania północno-wschodniej części stepu kirgiskiego (obecnie Kazachstan ). Jego służby zostały wezwane do określenia najlepszej lokalizacji pod budowę fortecy na północno-wschodnim wybrzeżu Morza Kaspijskiego w latach 1832–1834. Dowodził tam flotyllą składającą się z czterech statków i 170 ludzi. Skorzystał z okazji, aby zbadać region Kizyl-Taché, wokół twierdzy Novoalexandrovskoïe (obecnie Fort Chevtchenko ). Przywraca niezwykłe zbiory i mapy regionu. W dowód uznania państwo przyznaje mu premię w wysokości sześciu tysięcy rubli i dożywotnią emeryturę w wysokości ośmiuset rubli rocznie oraz wyższą pozycję w tabeli rankingowej .

W 1836 r. Został wyznaczony do kierowania ekspedycją naukową i handlową o tajnych celach politycznych na południowym wybrzeżu Morza Kaspijskiego na pokładzie statku Saint-Gabriel z siedemdziesięcioma czterema ludźmi. Karéline i jej koledzy rysują wschodnie wybrzeże, z częścią Kara-Bogaz-Gol i zapuszczają się 1200 kilometrów dalej. Bada także ujście Ouzboï , jednej z najstarszych wyschniętych rzek Amu-Darya . Podchodzi również do koczowniczych plemion turkmeńskich z południowo-wschodniego regionu Morza Kaspijskiego i przekonuje je, aby stały się poddanymi Imperium, które akceptują. Ale w rzeczywistości po czterdziestu latach trzeba będzie je przedstawić podczas różnych kampanii wojskowych.

Karéline został w 1838 r. Przekazany Ministerstwu Finansów. Moskiewskie Towarzystwo Przyrodników wysłało go na studia do Ałtaju , Tarbagataou i Alataou , a także Dzungarii . Wyjechał ze swoim uczniem i protegowanym Iwanem Kiriłowem (1821-1842), aby studiować region Siedmiu Rzek, górny bieg Irtyszu i jego dopływy. Przywiózł pokaźny zielnik z okazami zoologicznymi, które były badane przez Rosjan i cudzoziemców i wysyłane do różnych muzeów. W latach 1841-1842 Karéline i Kirilov odkryli w ten sposób osiem nowych rodzajów (w tym Perovskia ) i dwieście dwadzieścia jeden nowych gatunków roślin. Kirilov zmarł w 1842 roku, czyniąc Kareline niepocieszonym. Mieszkał w Semipałatyńsku od 1842 do 1845 roku, zadowolony tylko z kilku wypraw na brzeg jeziora Zaïssan i rzeki Boukhtarma .

Postanowił przejść na emeryturę w 1845 roku i przeniósł się do swojej posiadłości w obwodzie moskiewskim. Wyjechał w 1849 r., Aby znaleźć prowincję Orenburg , a następnie wrócił do Moskwy do 1852 r. Ostatnie dwadzieścia lat życia spędził w Guriev, poświęcając się swojej kolekcji zoologicznej i badając ptaki wędrowne.

Pracuje

Karéline spędziła ostatnie dwadzieścia lat w Gouriev ze swoimi zbiorami, ale na krótko przed śmiercią znaczną ich część zniszczył pożar. Jednak to, co zostało uratowane, jest w pełni badane przez naukowców. Tak jest w przypadku map dawnego biegu Amu-Daryi (1836) i części jej zielnika, która jest przechowywana na Uniwersytecie w Petersburgu , a także w ogrodzie botanicznym w Petersburgu . Wiele jego rękopisów zaginęło po jego śmierci.

Niektóre z nich zostały przekazane Towarzystwu Przyrodników w Petersburgu i opublikowane przez profesora Bogdanowa w tomie X Biuletynu Towarzystwa Przyrodników w Petersburgu (1868) pod tytułem Les voyages de Grigori Silytch Karéline en mer. Caspian . Opisuje jego wyprawy i przedstawia niektóre z jego artykułów. Jego prace uważane dziś za najważniejsze dotyczą flory Ałtaju i Dzungarii .

Daniny

Gatunki botaniczneGatunki zwierząt

Publikacje

Rodzina

Z małżeństwa w Orenburgu Karéline miała trzy córki:

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Źródło

Kar. to standardowy botaniczny skrót nazwy Grigori Kareline .

Zapoznaj się z listą skrótów autora lub listą roślin przypisanych temu autorowi przez IPNI