Wielki Parti de Lyon jest pożyczka zapoczątkowana przez Henryka II w finansowym centrum Lyonu w 1555 roku .
Kiedy Henryk II doszedł do władzy w 1547 r. , Dług publiczny był kolosalny: szacowano go na 6,9 miliona funtów, podczas gdy dochody ze Skarbu Państwa sięgały zaledwie 7,2 miliona funtów. Ten dług zrodził się z ogromnych potrzeb finansowych zrodzonych z wojny prowadzonej przez François Iera z Karolem V , wojny i długu, który Henryk dziedziczy wraz z koroną. Tradycyjnie deficyt publiczny jest zarządzany bardzo krótkoterminowym długiem, trzymiesięcznymi pożyczkami, których odsetki są spłacane, a kapitał generalnie odnawiany w terminie zapadalności . Pożyczki te są udzielane osobom fizycznym, z czynszem w Hôtel de Ville w Paryżu oraz bankierom, głównie obcokrajowcom, obecnym w dużym centrum finansowym Lyonu. Henryk II i jego doradcy decydują się na uruchomienie dużego kredytu w celu konsolidacji istniejącego zadłużenia długoterminowego i pozyskania nowych środków.
Henri II decyduje się na uruchomienie go poprzez list patentowy z15 marca 1555uzupełnione o te z 17 majai 1 st października tego samego roku.
Do tej pożyczki dołączone są gwarancje:
Nowatorski charakter struktury kredytu nie chroni jednak abonentów przed zagrożeniami gospodarczymi, militarnymi i politycznymi. Od 1557 roku potrzeby finansowe związane z działalnością wojskową były ogromne: konieczne było sfinansowanie czterech armii we Włoszech, armii na północy Francji (tej samej, która została zniszczona w bitwie pod Saint-Quentin ) i zwycięskiego Calais. wyprawa .
Ponadto królestwo dotknięte jest kryzysem monetarnym, charakteryzującym się wzrostem złota i napływem obcych walut.
Od drugiej kadencji część owoców nowych umów abonamentowych jest wykorzystywana do honorowania zapadalności. Czwarta i szósta rata są honorowane tylko częściowo, a kwota ósmej musi zostać w pełni sfinansowana.
W Grudzień 1557, nowy patent listowy znosi przywilej pożyczkodawców w zakresie dochodów z podatków przeznaczonych na określony cel.
Dziewiąty termin podlega wpłacie zaliczki w wysokości 30 000 ECU, która będzie ostatnią płatnością związaną z tą pożyczką. W tym dniu mniej niż 10% pożyczonego kapitału zostało spłacone.
W następnych latach stosowano różne środki w celu zmniejszenia zadłużenia: umorzenie długów zaciągniętych przez bankierów na zasadach spekulacyjnych , zorganizowanie loterii dającej 36% prawdopodobieństwo zwrotu (administracja królewska anulowała w ten sposób 500 000 ecu, płacąc tylko 180 000 ) ... Centrum finansowe Lyonu zostało zrujnowane do tego stopnia, że w 1567 roku, kiedy Henri III rozważał nową pożyczkę, w tym miejscu nie było już pożyczkodawców.
W 1604 r. Sully przeprowadził ogólną kontrolę długów państwa i zdecydował o przymusowej konwersji pozostałych długów, z obniżeniem stawki do 4% i amputacją 40% kwoty głównej i odsetek.