González I rząd
Rząd González I(es) Primer Gobierno González
.jpg)
Zdjęcie rodzinne 7 grudnia 1982.
| Król | Juan Carlos I st |
|---|---|
| Prezydent rządu | Felipe González |
| Wiceprezydent | Alfonso Guerra |
| Wybór | 28 października 1982 |
| Legislatura | II e |
| Trening | 3 grudnia 1982 |
| Koniec | 26 lipca 1986 |
| Trwanie | 3 lata, 7 miesięcy i 23 dni |
| Koalicja | PSOE - PSC |
|---|---|
| Ministrowie | 16 |
| Kobiety | 0 |
| Mężczyźni | 16 |
| Średni wiek | 41 lat i 7 miesięcy |
| Kongres Deputowanych | 202 / 350 |
|---|---|
| Senat | 142 / 227 |
Rząd Gonzáleza I ( hiszpański : Primer Gobierno de Felipe González ) jest rządem Królestwa Hiszpanii między3 grudnia 1982 i 26 lipca 1986 r.Podczas drugiej kadencji z Kortezy Generalne .
Historia mandatu
Kierowany przez nowego przewodniczącego socjalistycznego rządu Felipe Gonzáleza , rząd ten jest utworzony i wspierany przez Hiszpańską Socjalistyczną Partię Robotniczą (PSOE) i Partię Socjalistów Katalonii (PSC). Razem mają 202 deputowanych na 350, czyli 57,7% miejsc w Kongresie Deputowanych oraz 142 senatorów na 227, czyli 62,6% miejsc w Senacie .
Powstał po przedterminowych wyborach powszechnych28 października 1982.
Zastępuje więc mniejszościowy rząd socjal-liberalnego Leopoldo Calvo-Sotelo , utworzony przez jedyny Związek Centrum Demokratycznego (UCD), który miał poparcie Koalicji Demokratycznej (CD) i partii regionalnych.
W tym głosowaniu PSOE i PSC zdobyły 48% głosów, co jest rekordowym wynikiem w wyborach powszechnych w Hiszpanii. Jak dotąd znacznie przekraczają absolutną większość w Kongresie i zdobywają prawie dwie trzecie bezpośrednio wybranych senatorów. UCD, u władzy odlipiec 1977, jest laminowana, ponieważ traci 92,9% posłów i 96,9% senatorów. W rezultacie Sojusz Popularny (AP), który wzrósł o 4 386 500 głosów w porównaniu do1979, staje się główną siłą opozycji parlamentarnej.
2 grudnia, González zostaje mianowany prezydentem rządu 207 głosami za, 116 przeciw i 21 wstrzymujących się, korzystając ze wsparcia Komunistycznej Partii Hiszpanii (PCE), Centrum Demokratyczno-Społecznego (CDS) i Baskijskiej Lewicy (EE).
Następnie utworzył 16-osobowy rząd, do którego dołączył sekretarz stanu odpowiedzialny za nowo utworzone stanowisko rzecznika. Ministerstwo Gospodarki i Handlu oraz Ministerstwo Finansów zostają połączone, a stanowisko wiceprezesa rządu nie jest związane z żadną funkcją ani ministerstwem. Ten dyrektor jest rekordzistą pod względem najniższego średniego wieku od1977.
González przechodzi z dużego przetasowania szafki na5 lipca 1985, co oznaczało odejście ministra gospodarki i finansów Miguela Boyera , a także nominacje Francisco Fernándeza Ordóñeza , byłego ministra UCD, na stanowisko ministra spraw zagranicznych oraz Javiera Sáenza de Cosculluela , rzecznika socjalistycznego parlamentu jako Minister Robót Publicznych.
Podczas przedterminowych wyborów parlamentarnych22 czerwca 1986socjaliści tracą około dwudziestu mandatów, ale zachowują absolutną większość. 14 lipcaMinister Administracji Terytorialnej Félix Pons zostaje wybrany na przewodniczącego Kongresu Deputowanych, a jego miejsce zajmuje tymczasowo Javier Moscoso , który zajmuje się sprawami bieżącymi . Wkrótce potem González mógł utworzyć swój drugi rząd .