Rząd Andreotti I
Rząd Andreotti I(it) Governo Andreotti I.
| Prezydent Republiki | Giovanni Leone |
|---|---|
| Przewodniczący Rady | Giulio Andreotti |
| Trening | 17 lutego 1972 |
| Koniec | 25 czerwca 1972 |
| Trwanie | 4 miesiące i 8 dni |
| Koalicja | DC |
|---|
| Izba Reprezentantów | 266/630 |
|---|---|
| Senat | 135/322 |
Rząd Andreotti I ( po włosku Governo Andreotti I ) to dwudziesty siódmy rząd Republiki Włoskiej od 17 lutego do25 czerwca 1972podczas piątej kadencji Parlamentu .
Koalicja i historia
Kierowana przez nowego prezesa Rady Ministrów Chrześcijańskich Demokratów Giulio Andreottiego , byłego ministra, wspiera ją jedynie Chrześcijańska Demokracja (DC), która ma 266 posłów na 630 w Izbie Poselskiej , czyli 42,2% mandatów, i 135 senatorów z 322 w Senacie republiki , czyli 41,9% mandatów.
Jest następcą rządu chadeckiego Emilio Colombo , wspieranego przez tak zwaną „organiczną centrolewicową” koalicję DC, Włoskiej Partii Socjalistycznej (PSI), Włoskiej Partii Socjaldemokratycznej (PSDI) i Włoskiej Partii Republikańskiej (PRI) ). Podczas wotum zaufania w Senacie , które odbyło się 26 lutego , odmówiono mu inwestytury 158 głosami do 151. Złożył natychmiastową rezygnację, co skłoniło Prezydenta Republiki Giovanniego Leone do ogłoszenia rozwiązania izb i do zapowiadane wybory, pierwsze od 1948 roku .
Po tych wyborach Andreotti został wybrany na przewodniczącego Rady i, tworząc centrową koalicję z PSDI i Włoską Partią Liberalną (PLI), powołał swój drugi rząd , który uzyskał wotum zaufania parlamentu.
Kompozycja
Inicjał (17 lutego 1972)
- Nowych ministrów zaznaczono pogrubioną czcionką, a tych, którzy zmienili funkcje, zapisano kursywą.
| Funkcjonować | Uchwyt | Lewo | |
|---|---|---|---|
| Prezes Rady Ministrów | Giulio Andreotti | DC | |
| Ministrowie bez teki | |||
| Minister ds. Stosunków z Parlamentem | Carlo Russo | DC | |
| Minister ds. Koordynacji Inicjatyw Badań Naukowych i Technologicznych | Fiorentino Sullo | DC | |
| Minister ds. Regionalnych | Eugenio Gatto | DC | |
| Minister ds. Reformy administracji publicznej | Remo Gaspari | DC | |
| Minister ds. Nadzwyczajnych Interwencji na obszarach Mezzogiorno i recesji | Italo Giulio Caiati | DC | |
| Ministrowie | |||
| minister spraw zagranicznych | Aldo Moro | DC | |
| Minister Spraw Wewnętrznych | Mariano Rumor | DC | |
| Minister ds. Przebaczeń i sprawiedliwości | Guido Gonella | DC | |
| Minister ds. Budżetu i programowania gospodarczego | Paolo Emilio Taviani | DC | |
| Minister Finansów | Giuseppe Pella | DC | |
| Minister Skarbu Państwa | Emilio Colombo | DC | |
| Minister obrony | Franco Restivo | DC | |
| Minister Edukacji Publicznej | Riccardo misasi | DC | |
| Minister robót publicznych | Mario Ferrari-Aggradi | DC | |
| Minister Rolnictwa i Leśnictwa | Lorenzo Natali | DC | |
| Minister Transportu i Lotnictwa Cywilnego | Oscar Luigi Scalfaro | DC | |
| Minister poczty i telekomunikacji | Giacinto Bosco | DC | |
| Minister Przemysłu, Handlu i Rzemiosła | Silvio gava | DC | |
| Minister Pracy i Zabezpieczenia Społecznego | Carlo Donat-Cattin | DC | |
| Minister Handlu Zagranicznego | Camillo Ripamonti | DC | |
| Minister Marynarki Handlowej | Gennaro Cassiani | DC | |
| Minister ds. Inwestycji Państwowych |
Flaminio Piccoli (do 30/05 / 1972 ) Giulio Andreotti ( Tymczasowy ) |
DC | |
| Minister Zdrowia | Athos Valsecchi | DC | |
| Minister turystyki i rozrywki | Giovanni Battista Scaglia | DC | |
Wsparcie parlamentarne
Głosy zaufania
| Przestarzały | Sypialnia | Wyborcy | Większość | Dla | Przeciwko | Abst | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 26 lutego 1972 | Senat republiki | 309 | 155 | 151 | 158 | 0 |
 Odmówiono
|
| - | Izba Reprezentantów | Nie dotyczy | |||||