Giuseppe Pella | |
Funkcje | |
---|---|
Przewodniczący Rady Ministrów Włoch | |
17 sierpnia 1953 - 18 stycznia 1954 ( 5 miesięcy i 1 dzień ) |
|
Prezydent | Luigi Einaudi |
Poprzednik | Alcide De Gasperi |
Następca | Amintore Fanfani |
Ministerstwo Spraw Zagranicznych | |
17 sierpnia 1953 - 18 stycznia 1954 ( 5 miesięcy i 1 dzień ) |
|
Przewodniczący Rady | samego siebie |
Poprzednik | Alcide De Gasperi |
Następca | Attilio Piccioni |
19 maja 1957 - 1 st lipiec +1.958 ( 1 rok, 1 miesiąc i 12 dni ) |
|
Przewodniczący Rady | Adone zoli |
Poprzednik | Gaetano Martino |
Następca | Amintore Fanfani |
15 lutego 1959 - 25 marca 1960 ( 1 rok, 1 miesiąc i 10 dni ) |
|
Przewodniczący Rady | Antonio Segni |
Poprzednik | Amintore Fanfani |
Następca | Antonio Segni |
Minister Skarbu Państwa | |
23 maja 1948 - 26 lipca 1951 ( 3 lata, 2 miesiące i 3 dni ) |
|
Przewodniczący Rady | samego siebie |
Poprzednik | Gustavo Del Vecchio |
Następca | Ezio Vanoni |
2 lutego 1952 - 17 sierpnia 1953 ( 1 rok, 6 miesięcy i 15 dni ) |
|
Przewodniczący Rady | Alcide De Gasperi |
Poprzednik | Ezio Vanoni |
Następca | Silvio gava |
3 th prezes Europejskiego Wspólnego Zgromadzenia | |
1954 - 1956 (2 lata) |
|
Poprzednik | Alcide De Gasperi |
Następca | Hans Furler |
Biografia | |
Imię urodzenia | Giuseppe Pella |
Data urodzenia | 18 kwietnia 1902 |
Miejsce urodzenia | Valdengo ( Królestwo Włoch ) |
Data śmierci | 31 maja 1981 |
Miejsce śmierci | Rzym ( Włochy ) |
Narodowość | Włoski |
Partia polityczna | Chrześcijańska Demokracja |
Przewodniczący Rady Włoskiej | |
Giuseppe Pella (ur18 kwietnia 1902w Valdengo , w prowincji Biella , w Piemoncie i zmarł w Rzymie dnia31 maja 1981) Był politykiem włoski z XX th wieku .
Ekonomista i profesor na Uniwersytecie Rzymskim i Turyńskim , po wyzwoleniu północnych Włoch w kwietniu 1945 roku , Giuseppe Pella wstąpił do Chrześcijańskiej Demokracji (DC). Wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego w 1946 r. Był członkiem od 1948 do 1968 i senatorem od 1968 do 1976 .
Wypowiadając się na prawym skrzydle chadecji , bliski jest mu także liberalny ekonomista Luigi Einaudi . Podsekretarz Finansów, Minister Finansów, Skarbu i Budżetu w kolejnych rządów Alcide De Gasperi od 1946 do 1953 roku ,17 sierpnia 1953jest mianowany Prezesem Zarządu przez Prezydenta Republiki Luigiego Einaudiego . W ten sposób tworzy mały rząd z udziałem ministrów chadecji i osobistości ze społeczeństwa obywatelskiego. Celem jego rządu jest doprowadzenie do głosowania w parlamencie nad ustawą finansową zaplanowane na koniec października. Ale nacjonalistyczna postawa Pelli sprawiła, że zyskał sympatię partii monarchistycznej i Włoskiego Ruchu Społecznego (MSI), partii neofaszystowskiej. Dlatego chadecka zdecyduje się zdystansować od rządu Pelli morderczym wyrokiem byłego ministra spraw wewnętrznych Mario Scelby „governo amico” ( zaprzyjaźniony rząd ).
Zrezygnował 12 stycznia 1954. Jest wiceprzewodniczącym rady i ministrem spraw zagranicznych w rządzie Adone Zoli (19 maja 1957 - 1 st styczeń 1.958), Minister spraw zagranicznych w 2 e rządzie Antonio Segni (15 lutego 1959 - 23 marca 1960) I budżet w 3 e rządowym Amintore Fanfani (26 lipca 1960 - 21 lutego 1962).
W opozycji do centrolewicy od 1962 r. Zdecydował się na partycypację w rządzie. Powrócił do władzy w 1972 roku , jako minister finansów w efemerycznej 1 st rządu Giulio Andreotti (17 lutego 1972 - 26 czerwca 1972).