Gndevank

Gndevank
Zespół klasztorny Gndevank od południowego wschodu.
Kompleks klasztorny Gndevank od południowego wschodu.
Prezentacja
Nazwa lokalna (hy) Գնդեվանք
Kult Ormiański apostolski
Rodzaj Klasztor
Rozpoczęcie budowy X th  century
Dominujący styl ormiański
Geografia
Kraj Armenia
Region Vayots Dzor
Prowincja historyczna Syunik
Miasto Gndevaz
Informacje kontaktowe 39 ° 45 ′ 32 ″ na północ, 45 ° 36 ′ 38 ″ na wschód
Geolokalizacja na mapie: Armenia
(Zobacz sytuację na mapie: Armenia) Gndevank

Gndevank (w ormiańskiej Գնդեվանք ) jest ormiański klasztor położony w Marz z Wajoc Dzor , wiejskiej społeczności Gndevaz , nie daleko od miasta Djermouk . Kompleks klasztorny został zbudowany głównie w X XX  wieku . Najbardziej okazałym budynkiem jest kościół z gawitem . Obok kościoła pozostało kilka chaczkarów .

Lokalizacja geograficzna

Klasztor znajduje się w Marz z Wajoc Dzor , wiejskiej społeczności Gndevaz , nie daleko od miasta Djermouk . Położone jest w dolinie Arpa (lewy brzeg), zwanej w tym miejscu „doliną wielkich organów”, od bazaltowych kolumn w pobliżu tego miejsca.

Historia

Klasztor został założony w 936 roku przez Sophie, żonę Smbata I st East Siounie , która podobno powiedziała mu: „Prowincja Vayots Dzor była klejnotem bez pierścienia, ale zbudowałem go jako klejnot w tym pierścieniu. Niewiele wiadomo o historii tego klasztoru. Częściowa odbudowa została przeprowadzona w czasach sowieckich , od 1965 do 1969 , po trzęsieniu ziemi  ; jednak nigdy nie został ukończony.

Budynki

Wzniesiony w 936 r. Kościół klasztorny jest pod wezwaniem Świętych Męczenników lub Saint-Étienne. Jest półwolne tetraconch ze wschodniej bazaltu absydzie flankowany przez dwie narożne kapliczki , na który nałożona jest okrągłym bębnem i stożkowej kopuły . Według historyka XIII th  wieku Stephen Orbelian , jej wnętrze zostało ozdobione malowidłami z X XX  wieku , dzieła niejakiego Yeghiche. Wystrój zewnętrzny sprowadza się do obecności nisz .

W 999 roku za przełożonego Kristapora dodano do niego gavita. Jego plan jest nietypowy dzięki obecności dwóch pomieszczeń od północy, z których jedno prawdopodobnie służyło jako matenadaran („biblioteka”).

Reszta serwisu składa się z jadalni przylega do dwóch pierwszych budynków, komórek i innych budynków klasztornych i murów obronnych, wszystkie pochodzącym z XVII -tego  wieku  ; obecnych jest również kilka chaczkarów .

Galeria

Uwagi i odniesienia

  1. (en) John Brady Kiesling , Rediscovering Armenia: An Archaeological / Touristic Gazetteer and Map Set for the Historical Monuments of Armenia , Erewan ,2009, 71  str. ( czytaj online ) , s.  128.
  2. SEDA Mavian, Armenia , Coli. „Guides Évasion”, Hachette, Paryż, 2006 ( ISBN  978-2-01-240509-7 ) , s.  186.
  3. Patrick Donabédian i Jean-Michel Thierry , Les arts arméniens , Éditions Mazenod, Paryż, 1987 ( ISBN  2-85088-017-5 ) , str.  177.
  4. (en) Nicholas Holding, Armenia i Górski Karabach , Bradt Travel Guides, 2006 ( ISBN  978-1841621630 ) , str.  183.
  5. (de) Jasmine Dum-Tragut, Armenien: 3000 Jahre Kultur zwischen West und Ost , Trescher Verlag, 2008 ( ISBN  978-3-89794-126-7 ) , s.  356.
  6. Patrick Donabédian i Jean-Michel Thierry, op. cit. , s.  179.
  7. Patrick Donabédian i Jean-Michel Thierry, op. cit. , s.  178.
  8. Patrick Donabédian i Jean-Michel Thierry, op. cit. , s.  310.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny