Gndevank | ||
Kompleks klasztorny Gndevank od południowego wschodu. | ||
Prezentacja | ||
---|---|---|
Nazwa lokalna | (hy) Գնդեվանք | |
Kult | Ormiański apostolski | |
Rodzaj | Klasztor | |
Rozpoczęcie budowy | X th century | |
Dominujący styl | ormiański | |
Geografia | ||
Kraj | Armenia | |
Region | Vayots Dzor | |
Prowincja historyczna | Syunik | |
Miasto | Gndevaz | |
Informacje kontaktowe | 39 ° 45 ′ 32 ″ na północ, 45 ° 36 ′ 38 ″ na wschód | |
Geolokalizacja na mapie: Armenia
| ||
Gndevank (w ormiańskiej Գնդեվանք ) jest ormiański klasztor położony w Marz z Wajoc Dzor , wiejskiej społeczności Gndevaz , nie daleko od miasta Djermouk . Kompleks klasztorny został zbudowany głównie w X XX wieku . Najbardziej okazałym budynkiem jest kościół z gawitem . Obok kościoła pozostało kilka chaczkarów .
Klasztor znajduje się w Marz z Wajoc Dzor , wiejskiej społeczności Gndevaz , nie daleko od miasta Djermouk . Położone jest w dolinie Arpa (lewy brzeg), zwanej w tym miejscu „doliną wielkich organów”, od bazaltowych kolumn w pobliżu tego miejsca.
Klasztor został założony w 936 roku przez Sophie, żonę Smbata I st East Siounie , która podobno powiedziała mu: „Prowincja Vayots Dzor była klejnotem bez pierścienia, ale zbudowałem go jako klejnot w tym pierścieniu. Niewiele wiadomo o historii tego klasztoru. Częściowa odbudowa została przeprowadzona w czasach sowieckich , od 1965 do 1969 , po trzęsieniu ziemi ; jednak nigdy nie został ukończony.
Wzniesiony w 936 r. Kościół klasztorny jest pod wezwaniem Świętych Męczenników lub Saint-Étienne. Jest półwolne tetraconch ze wschodniej bazaltu absydzie flankowany przez dwie narożne kapliczki , na który nałożona jest okrągłym bębnem i stożkowej kopuły . Według historyka XIII th wieku Stephen Orbelian , jej wnętrze zostało ozdobione malowidłami z X XX wieku , dzieła niejakiego Yeghiche. Wystrój zewnętrzny sprowadza się do obecności nisz .
W 999 roku za przełożonego Kristapora dodano do niego gavita. Jego plan jest nietypowy dzięki obecności dwóch pomieszczeń od północy, z których jedno prawdopodobnie służyło jako matenadaran („biblioteka”).
Reszta serwisu składa się z jadalni przylega do dwóch pierwszych budynków, komórek i innych budynków klasztornych i murów obronnych, wszystkie pochodzącym z XVII -tego wieku ; obecnych jest również kilka chaczkarów .