Gisele Sapiro

Gisele Sapiro Gisèle Sapiro w 2018 roku. Funkcjonować

dyrektor Europejskiego Centrum Socjologii i Nauk Politycznych na Sorbonie ( d )
2010-2013
Jean-Louis Brykiet ( d )

Biografia

Narodziny	22 czerwca 1965 Neuilly-sur-Seine
Narodowość	Francuski
Trening	Szkoła Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych Uniwersytetu w Tel Awiwie
Czynność	Socjolog

Inne informacje

Pracował dla	Szkoła Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych
Pole	Socjologia kultury
Członkiem	Academia Europaea (2015)
Nagrody	Brązowy medal CNRS (2000) srebrny medal CNRS (2021)

Wymowa

Gisèle Sapiro (ur22 czerwca 1965) jest francuskim socjologiem.

Biografia

Badania Gisèle Sapiro skupiają się na polu intelektualnym , międzynarodowym obiegu dzieł i idei , szczególnie w odniesieniu do pisarzy i literatury.

Dyrektor ds. badań w CNRS, gdzie otrzymała brązowy medal w 2000 r., od 2011 r. jest kierownikiem studiów w École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS) oraz członkiem Centrum Socjologii Europejskiej (CSE), które została Europejskim Centrum Socjologii i Nauk Politycznych (CESSP), którego była dyrektorem w latach 2010-2013. Jej praca jest kontynuacją pracy Pierre'a Bourdieu .

W kilku książkach zadała sobie pytania dotyczące pojęcia odpowiedzialności pisarza .

W swoim eseju Pisarze i polityka we Francji , opublikowanym w 2018 roku, Gisèle Sapiro bada rolę pisarki we francuskim społeczeństwie. W XIX th  century, literatury i dziennikarstwa umożliwić dostęp do polityki. Od 1871 roku, kiedy powstała wolna szkoła politologiczna, funkcje polityczne stały się profesjonalne, a literatura upolityczniona. W 1900 roku, w związku z aferą Dreyfusa , dwa obozy polityczne sprzeciwiły się jury o nagrodę Goncourta . Wraz z Nową powieścią w latach pięćdziesiątych polityka i literatura uległy rozdzieleniu. Literatura współczesna jest jednak miejscem krytyki społecznej i politycznej.

Główne publikacje

• Wojna Pisarzy 1940-1953 , Paryż, Fayard , kol.  „Historia myśli”,1999, 814  s. , 23,5  cm ( ISBN  2-213-60211-5 )
• Johan Heilbron i Gisèle Sapiro (red.), „Tłumaczenie: międzynarodowe wymiany literackie”, w Proceedings of social science research , nr 144, 2002. [ czytaj online ]
• Louis Pinto , Gisèle Sapiro i Patrick Champagne (reż.), przy współpracy Marie-Christine Rivière, Pierre Bourdieu, socjolog , Paryż, Fayard, 2004 ( ISBN  2-213-62119-5 )
• „Zaprzeczenie Holokaustu we Francji”, Revue de Synthesis , t. 125, 5 th  Series, 2004, s. 217-228. Wznów w Pierre Vidal-Naquet , Les Assassins de la mémoire , wyd. augm., Paryż, La Découverte, 2005, s. 209-225
• „Tłumaczenie i globalizacja wymian: przypadek języka francuskiego”, w Jean-Yves Mollier (reż.), Dokąd zmierza książka? , Paryż, La Dispute, 2007, rozdz. X.
• Gisèle Sapiro (reż.), Tłumaczenie jako narzędzie międzynarodowej wymiany kulturalnej. Obieg literatury i książek z zakresu nauk społecznych a ewolucja pozycji Francji na światowym rynku wydawniczym (1980-2002) , Raport z badań, Centrum Socjologii Europejskiej, 2007.
• Tłumaczenie. Rynek tłumaczeń we Francji w dobie globalizacji. , Paryż, Editions du CNRS , coll.  „Kultura i społeczeństwo”,2009.
• Sprzeczności redakcyjnej globalizacji. , Paryż, Éditions Nouveau Monde, coll.  "Media kulturowe",2009, 401  s.
• Przestrzeń intelektualna w Europie: od formowania się państw narodowych do globalizacji. XIX-XXI wiek. , Paryż, Editions La Découverte, coll.  "Badania",2009, 401  s. ( ISBN  978-2-7071-5780-5 ).
• Odpowiedzialność pisarza. Literatura, prawo i moralność we Francji ( XIX th - XXI st  century ) , wyd. du Seuil , Paryż , 2011.
• Socjologia literatury, Paryż, Éditions La Découverte, 2014, 128p. ( ISBN  9782707165749 )
• Pisarze i polityka we Francji: od afery Dreyfusa do wojny algierskiej , Paryż, Seuil, 2018.
• Słowa, które zabijają. Odpowiedzialność intelektualisty w czasach kryzysu (1944-1945) , Paryż, Seuil, Points, 2020.
• Czy możemy oddzielić pracę od autora? , Paryż, Próg, 2020.

Wyróżnienia i nagrody

• 2021: srebrny medal CNRS .

Uwagi i referencje

1. Członkowie CSE na stronie Centrum Socjologii Europejskiej
2. Odpowiedzialność pisarzy , wywiad Alaina Nicolasa, L'Humanité , 7 kwietnia 2011
3. Frédérique Roussel, „  Pisarze na pierwszej linii  ”, Liberation.fr ,26 września 2018 r.( przeczytaj online , konsultacja 10 października 2018 r. )
4. "  Jean-François Laslier, Gisèle Sapiro i Philippe Schlenker, srebrni medaliści CNRS 2021  " , o École des Hautes Etudes en Sciences Sociales ,2021(dostęp 9 lipca 2021 )

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Intelektualny
• Historia intelektualna

Linki zewnętrzne

• CV Gisèle Sapiro
• Wywiad z Gisèle Sapiro dla magazynu Sciences Humaines na temat „języka francuskiego w obliczu rynku tłumaczeń”
• Johan Heilbron i Gisèle Sapiro, „O socjologii przekładu: ocena i perspektywy” na stronie Pour un Espace des Sciences Sociales Européennes (ESSE) .
• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Królewska Biblioteka Niderlandów
  • Biblioteka Narodowa
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • Biblioteka Narodowa Grecji
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Zasoby badawcze  :
  • Kanał U
  • Rozpowszechnianie wiedzy École normale supérieure
  • ORCYD
  • Perseusz
  • (en + ja + zh-Hans + zh-Hant + ru)  Scopus