Georges Mathias (muzyk)

Georges Mathias Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Georges Mathias autorstwa Marie-Alexandre Alophe. Kluczowe dane
Imię i nazwisko Georges Amédée Saint-Clair Mathias
Narodziny 14 października 1826 r.
Paryż , Królestwo Francji 
Śmierć 14 października 1910(w wieku 84 lat)
Paryż , Francja 
Podstawowa działalność Kompozytor , pianista , pedagog
Styl Post romantyczny
Lata działalności od 1862 do 1893
Trening Konserwatorium Paryskie
Mistrzowie François Bazin , Auguste Barbereau , Augustin Savard , Jacques-Fromental Halévy , Friedrich Kalkbrenner , Frédéric Chopin
Edukacja Konserwatorium Paryskie
Studenci Erik Satie , Isidor Philipp , Paul Dukas , Raoul Pugno , Alberto Williams , Teresa Carreño , Ernest Schelling , Alfonso Rendano , James Huneker , José Tragó , Camille Chevillard , Camille Erlanger , Eugénie Satie-Barnetche
Odznaczenia honorowe Legia Honorowa (1872)

Georges Mathias , urodzony jako Georges-Amédée-Saint-Clair Mathias w Paryżu dnia14 października 1826 r.i zmarł w Pontoise dnia14 października 1910, Jest pianistą , pedagogiem i kompozytorem francuskim .

Biografia

Mathias, z pochodzenia niemieckiego przez ojca i polskiego przez matkę, urodził się w Paryżu. Rozpoczął pracę nad kompozycją u Friedricha Kalkbrennera i przez pięć lat był uczniem Fryderyka Chopina , w latach 1838-1843. Następnie studiował w Konserwatorium Paryskim u François Bazina , Auguste Barbereau i Jacquesa-Fromentala Halévy'ego .

W 1848 roku zdobył wraz z Auguste Bazille drugie Grand Prix ​​de Rome . Po ukończeniu studiów rozpoczął naukę gry na fortepianie w Konserwatorium Paryskim w latach 1862-1887. Do jego najwybitniejszych uczniów należą Erik Satie , Isidor Philipp , Paul Dukas , Raoul Pugno , Alberto Williams , Teresa Carreño , Ernest Schelling , Alfonso Rendano , James Huneker , José Tragó , Camille Chevillard , Camille Erlanger i Eugénie Satie-Barnetche . Mateusz i inny uczeń Chopina, Karol Mikuli , mieli istotny wpływ na przekazywanie swojego stylu nowym pokoleniom muzyków.

Poza pracą pedagogiczną Georges Mathias jest również bardzo aktywnym pianistą koncertowym. 14 marca 1864 r.Jest on na przykład główny pianista podczas powstania Small uroczystej mszy z Rossini .

Jako kompozytor otrzymał od Instytutu nagrodę Chartiera za twórczość kameralną w 1871 r., a w 1881 r. nagrodę Rossiniego . W 1872 r. został kawalerem Orderu Legii Honorowej i oficerem akademii palm akademickich w 1881. Został pochowany na cmentarzu Montmartre ( 15 -tego  podziału, Chemin Saint-Eloy).

Pracuje

Jego kompozycje obejmują m.in. 80 numerów opusowych, uwertury na Hamleta i Mazeppę , pięć utworów symfonicznych na fortepian i smyczki, dwa koncerty fortepianowe (op.26 i op.56), sześć triów fortepianowych (op.1, op.15, op. .30, op.33, op.36, op.50), dwie symfonie, wybrane utwory na fortepian , sonaty fortepianowe (op.20, op.34, op.35), studia gatunkowe , studia nad stylem i mechanizmem , a kolekcja utworów fortepianowych z dwoma lub czterema rękami, transkrypcje w tym jeden na scenach Czarodziejskim flecie przez Mozarta .

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. „  Rekonstytuowane archiwum stanu cywilnego Paryża, akt urodzenia, widok 32/51  ” (dostęp 30 marca 2020 r. )
  2. Constant Pierre , Narodowe Konserwatorium Muzyki i Deklamacji , Paryż, Imprimerie Nationale,1900( czytaj online ) , s.  809
  3. „  Prix ​​de Rome 1840-1849  ” , na www.musimem.com (dostęp 30 marca 2020 )
  4. Narodowe Konserwatorium Muzyki i Deklamacji: dokumenty historyczno-administracyjne: zebrane lub odtworzone , Paryż, Imprimerie Nationale,1900( czytaj online ) , s.  451
  5. "  Georges Mathias i jego uczniowie  " , na BLOGU O'TOBO ,28 kwietnia 2014(dostęp 30 marca 2020 )
  6. „  Le Ménestrel: journal de musique  ” , o Gallicy ,20 marca 1864 r(dostęp 30 marca 2020 )
  7. "  Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej  " , w sprawie Gallica ,13 września 1871 r(dostęp 30 marca 2020 )
  8. „  Kronika sztuki i ciekawości: dodatek do Gazette des beaux-arts  ” , o Gallicy ,27 października 1883 r.(dostęp 30 marca 2020 )
  9. "  Cote LH / 1788/29  " , baza danych Léonore , francuskie Ministerstwo Kultury
  10. „  Repertoire de la Symphonie française (indeks Symfonii Francuskiej)  ” , na stronie www.ums3323.paris-sorbonne.fr (dostęp 30 marca 2020 r. )

Zobacz również

Linki zewnętrzne