Georges boris | |
Georges Boris, doradca techniczny rządu Léona Bluma (4 kwietnia 1938). | |
Biografia | |
---|---|
Data urodzenia | 9 kwietnia 1888 |
Miejsce urodzenia | Paryż ( Francja ) |
Data śmierci | 16 sierpnia 1960 |
Miejsce śmierci | Paryż ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Zawód | Dziennikarz |
Georges Boris , urodzony dnia9 kwietnia 1888 w Paryżu i zmarł dalej 16 sierpnia 1960w Paryżu jest francuskim politykiem, dziennikarzem i ekonomistą. Dołączył do Wolnej Francji w Londynie wCzerwiec 1940. Jako człowiek wpływowy doradza Léonowi Blumowi , Charlesowi de Gaulle'owi i Pierre'owi Mendèsowi France .
Urodzony we francuskiej rodzinie żydowskiej, karierę dziennikarza rozpoczął w 1923 r ., Kierując redakcją gazety Le Quotidien . W 1927 roku założył gazetę La Lumière , „cotygodniową edukację obywatelską i akcję republikańską” o radykalno-socjalistycznym zabarwieniu .
W 1938 r. Był szefem sztabu Léona Bluma w Ministerstwie Skarbu Państwa. Był pierwszym do adwokata we Francji polityka New Deal of Franklina Delano Roosevelta , wpływając Pierre Mendes France , z którą sporządziła rachunek planowania gospodarczego odrzucony przez Senat.
Wrogi układowi monachijskiemu , zaciągnął się w 1939 roku w wieku 51 lat. Przydzielony na północ jako oficer łącznikowy z Brytyjczykami, został ewakuowany z Dunkierki28 maja 1940 i na początku czerwca trafia do obozu w Anglii.
Dołączył do generała de Gaulle'a w Londynie19 czerwca 1940. W 1941 roku był odpowiedzialny za powiązania między Wolną Francją a BBC . Odegra ważną rolę we wzajemnej akceptacji generała de Gaulle'a i socjalistów, zachęcając pierwszych do demokratyzacji jego projektów, jednocześnie wzywając Léona Bluma do wsparcia go, wbrew radom grupy Jeana Jaurèsa Georgesa Gombaulta , socjaliści, którzy będą przeciwstawiać się de Gaulle'owi, a tym samym Borysowi, posuwając się nawet do nazywania ich „faszystami” .
W 1942 r. Został dyrektorem Krajowego Komisarza Spraw Wewnętrznych i przewodniczył wykonawczej komisji propagandowej, następnie był cywilnym przedstawicielem Comidac (Komisji Akcji).
Po wyzwoleniu opracował nowy projekt naprawy francuskiej gospodarki, inspirowany pracami Keynesa i Henri de Mana .
Od 1946 do 1954 jest członkiem francuskiej delegacji do Rady Ekonomiczno-Społecznej ONZ .
Następnie został doradcą swojego przyjaciela Pierre'a Mendèsa France'a podczas jego krótkiego stażu na stanowisku Przewodniczącego Rady .