Georges arnulf

Georges arnulf
Narodziny 23 marca 1921
Monako
Śmierć 19 listopada 1996(75 lat)
Le Thillay
Imię urodzenia Georges Gaston Arnulf
Narodowość Francuski
Zajęcia Malarz , grawer

Georges Gaston Arnulf jest malarzem i pisarzem francuskim , urodzonym w Monte Carlo ( Monako )23 marca 1921 i martwe 19 listopada 1996w Thillay .

Biografia

Georges Arnulf pochodzi ze starej nicejskiej rodziny . Jest bratankiem Gastona Arnulfa, byłego radnego generalnego i synem byłego hotelarza z Nicei. Ukończył wszystkie studia w Lycée de Monaco i Lycée de Nice.

Po ukończeniu kursów rysunku i dekoracji w National School of Decorative Arts w Nicei , gdzie był uczniem Jules Henri Lengrand , został przyjęty w 1946 r. W National School of Fine Arts w Paryżu , prowadzonym przez Pierre-Henri Ducos de La Haille na30 października 1947uczęszczał na warsztaty fresku i grawerowania. Poszedł do ostrzałki Robert Cami, gdzie kontynuował praktykę w rycie, akwaforcie, mezzotincie.

W 1950 roku wygrał pierwsze Grand Prix de Rome w dziedzinie grawerowania wklęsłego i otrzymał zlecenie wykonania etykiety na butelkę Château Mouton Rothschild z 1950 roku.

Mieszkaniec Villa Medici w Rzymie przez trzy i pół roku, podróżował i grawerował dłutem ilustrację luksusowego wydania sonetów Szekspira przetłumaczonych na język francuski przez François-Victor Hugo , poprzedzonych przez André Maurois (wydania Henri Javal, 1954 ).

Powrócił do Paryża w 1955 roku wyprodukował układ i ilustracji z Burin i akwatinta do tomiku przez Philippe de Rothschild , Éclos à l'Avawn .

W 1956 r. Wyjechał do Libanu jako doradca artystyczno-techniczny drukarni katolickiej w Bejrucie, w tym okresie kilkakrotnie przebywał w Egipcie i Azji Mniejszej.

W 1957 roku podpisał kontrakt jako doradca artystyczny przy służbie wydawniczej Ministerstwa Kultury Kolumbii.

Jest również odpowiedzialny za projekt i produkcję 20 witraży do kolonialnego kościoła San Francisco w Bogocie, które wykonuje tradycyjnymi technikami z pomocą mistrza szklarstwa.

Wykonał również freski hotelu Tonchalà w Cucuta i kierował restauracją 200 obrazów należących do różnych kościołów z okresu kolonialnego Kolumbii.

Później został dyrektorem artystycznym wydań firmy Seguros Colombia i banku Banco de construccion y desarrollo w Bogocie.

Zauroczony ogromem i różnorodnością kolumbijskich krajobrazów, odwiedził Llanos, Amazonkę i najodleglejsze regiony Magdaleny i Huila: San Augustin i Tierradentro, rozległe tereny archeologiczne, z których przywiózł liczne szkice monumentalnych rzeźb i fresków z tzw. nekropolie, które są uzupełnieniem tych zaczerpniętych z Muzeum Narodowego i Muzeum Złota w Bogocie.

Ta długa praca jest źródłem kolekcji druków prekolumbijskich , której poświęcił się po powrocie do Francji w 1966 roku, a której pierwszy tom ukazał się wKwiecień 1967jest prezentowany w galerii-księgarni Gérarda Mourgue'a w Paryżu. W tym samym roku, aby odpocząć od skrupulatnego grawerowania, namalował fresk na patio Willi Joya Aleksandra Rezy w Saint-Jean-Cap-Ferrat .

Następnie został mianowany profesorem rysunku w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Nicei, gdzie pozostał do 1968 r., Po czym w 1969 r. Uzyskał stanowisko adiunkta na wydziale "Formy i grafika" na Wydziale Vincennes .

Prasę przetransportował, kupił przed wyjazdem do willi Medyceuszy i przechował z rodzicami w warsztacie swojego nowego domu w Thillay. Cierpiący na chorobę szpiku kostnego był od miesięcy hospitalizowany. W odpowiedzi na cierpienie i bezruch rysuje następnie kilka szkiców z punktem bicia, które będą stanowiły tyle studiów dla jego przyszłych rycin.

Najwięksi specjaliści potępiają go w bardzo krótkim czasie, ale leczy i wznawia swoją działalność. Następnie wyspecjalizował się w realizacji dekoracji ściennych z miedzi grawerowanej od 10 do 20  m 2 zainstalowanych na kilku wydziałach i liceach w Le Havre, Poitiers, Niort, Granville, a także monumentalnej zawieszce z miedzi ciętej i grawerowanej, zainstalowanej nad amfiteatr CES André Malraux w Luwrze.

Odtąd pomagał mu w tych osiągnięciach i drukowaniu swoich rycin przez swojego syna Georgesa Louisa Arnulfa, który był jego uczniem i został jego wyłącznym asystentem. W ramach tego rodzinnego warsztatu, wraz z żoną Mercedes, projektantką biżuterii z brązu, jego grawerowane prace nabierają nowego wigoru, a kolejne piętnaście lat jest dla niego najbardziej produktywne.

Działa w przestrzeni publicznej

Rysunek

21 nałożonych na siebie drewna i mosiądzu, 60 inicjałów zdobionych na drewnie w 2 kolorach, Éditions Henri Javal, Paryż, 1954.

Wystawy

Nagrody

Studenci

Uwagi i odniesienia

  1. Base Cat'zArts des Beaux-Arts w Paryżu .
  2. Base Cat'zArts des Beaux-Arts w Paryżu .
  3. Kolekcja etykiet z ilustracjami Château Mouton Rothschild .
  4. Akademia w Rzymie .
  5. 20 Estampas de los estilos prehispanicos colombianos (serigrafia prekolumbijska - pierwsze kolumbijskie wydanie tomu 2 w 1965 r.)
  6. Urodzony w Bogocie 28 października 1960 roku, został rzeźbiarzem.
  7. „Georges Arnulf, 1921”, BNF, Katalog ogólny .
  8. Centrum grawerowania i druku obrazów
  9. Bibliografia Rothschilda
  10. Biblioteca Luis Ángel Arango del Banco de la República
  11. Historia ludzkości; Kurier UNESCO
  12. Wystawy od 1846 roku do dnia dzisiejszego w siedzibie Fundacji Taylora .

Załączniki

Bibliografia