George Macartney

George Macartney Obraz w Infobox. George Macartney, fragment obrazu Lemuela Francisa Abbotta w National Portrait Gallery w Londynie. Funkcje
Poseł do Parlamentu Irlandii
Poseł do 13. parlamentu Wielkiej Brytanii ( d )
Poseł do 14. parlamentu Wielkiej Brytanii ( d )
Ambasador
Członek Tajnej Rady Irlandii
Poseł do 15. parlamentu Wielkiej Brytanii ( d )
Tytuł szlachecki
Earl Macartney ( d )
Biografia
Narodziny 14 maja 1737
Loughguile ( w )
Śmierć 31 maja 1806(w wieku 69 lat)
Chiswick
Narodowość brytyjski
Trening Trinity College
Zajęcia Polityk , dyplomata , fotograf
Tata George Macartney ( d )
Matka Elizabeth Winder ( d )
Małżonkowie Lady Jane Stuart ( d )
Lady Jane Stuart ( d ) (od1768)
Inne informacje
Członkiem Towarzystwo Królewskie
Różnica Order Orła Białego

George Macartney, 1 st  Earl Macartney , powiedział: "  Jego Ekscelencja  " urodzony14 maja 1737w hrabstwie Antrim i zmarł dnia31 maja 1806w Chiswick jest irlandzkim arystokratą . Był wojskowym gubernatorem Grenady i dyplomatą w służbie rządu brytyjskiego .

Biografia

Jest Irlandczykiem, potomkiem szkockiej rodziny mieszkającej w Lissanoure w hrabstwie Antrim (Irlandia) niedaleko Ballymoney . Jako student Trinity College (Dublin) ukończył szkołę w 1759 r., A następnie przeniósł się do Inns of Court, zanim rozpoczął służbę u Henry'ego Foxa , ministra wojny. W 1764 roku został wysłany na dwór Katarzyny II w Rosji . W 1768 roku powrócił do Irlandii jako Armagh za delegat do irlandzkiej Izby Gmin , był następnie rycerzem. George Macartney został członkiem Towarzystwa Królewskiego7 czerwca 1792.

Administrator kolonialny

W 1775 został mianowany gubernatorem Tobago i Grenady . Został pierwszym baronem Macartney z parostwa Irlandii w 1776 r. Wyspa Tobago została scedowana na Anglię w 1763 r., A jej właściciel, markiz de Caseaux, został surowo potraktowany. WLipiec 1779, d'Estaing, który właśnie nie zdołał odbić Saint Lucia, zaatakował Grenadę. Macartney dowodzi garnizonem składającym się z 800 silnie okopanych ludzi. Plik3 lipca1700 francuskich żołnierzy desantowych ląduje i atakuje nocą w trzech kolumnach, powierzonych podpułkownikowi de Pondevaux, wicemistrzowi Noailles i hrabiemu de Durat . Plik4 lipcapo południu Macartney musi się poddać . Więzień przebywa w areszcie domowym w Limoges . Zwolniony w 1780, został wybrany do parlamentu brytyjskiego od 1780 do 1781 w siedzibie Bere Alston; został wysłany do Indii jako gubernator Madrasu , zanim poprowadził ambasadę w Chinach (1792-1793), której historia pozostała sławna, rząd brytyjski postanowił nawiązać stosunki handlowe z cesarstwem chińskim , został mianowany ambasadorem nadzwyczajnym i wyruszył z jego świta w Portsmouth na Le Lion , L'Indostan i Le Chacal , the26 grudnia 1792.

Macartney został wysłany do Chin przez Jerzego III z Wielkiej Brytanii w celu nawiązania kontaktu z elitami dynastii Qing i przedstawienia wszelkich możliwych spostrzeżeń, zarówno pod względem manier, przyrody, jak i handlu . Przejechał przez większość kraju i zatrzymał się w Tianjin i Pekinie , aby dotrzeć do Rehe , rezydencji cesarza, i został przyjęty przez dwór z chłodem. Zgodnie z zasadami chińskiej dyplomacji, zagraniczni wysłannicy przybyli do Środkowego Cesarstwa wyłącznie w celu przywrócenia wierności cesarzowi.

Idea równych stosunków dyplomatycznych była dla Chińczyków nieznana. Macartney odmówił stawienia się przed cesarzem Qianlongiem , wykonując tradycyjny salut Kowtow (lub Kou Tou), głęboki dyplomatyczny ukłon, który byłby dowodem więzi podporządkowania króla Anglii. Po obu stronach spoglądano z góry na prezenty dyplomatyczne: Chińczycy byli zdumieni małym obszarem Chin na kuli ziemskiej, a Macartney potraktował jadeitowy klejnot z kamienia bez wartości. Był pierwszym Europejczykiem, który żeglował po Morzu Żółtym .

Bibliografia

Linki zewnętrzne