Mleczko pszczele jest produktem układu wydzielania gruczołowego głowowej (gardła dolnego gruczołów łojowych) i żuchwowych z pszczołami pracowników, pomiędzy jedną piątą i czternastym dniu ich życia (pracownicy, którzy następnie nazywane pielęgniarki) . Jest białawą substancją z perłowymi refleksami, galaretowatą konsystencją, o gorącym, kwaśnym i bardzo słodkim smaku, która stanowi ekskluzywną potrawę:
Osy są również biegłe w produkcji mleczka pszczelego ale używaj go tylko w przypadku siły wyższej (śmierć królowej i brak dostępnej potencjalnej królowej).
Mleczko pszczele zawiera średnio:
Są też witaminy (mleczko pszczele to najbogatszy znany produkt naturalny w witaminę B5 ), pierwiastki śladowe , acetylocholina (do 1 mg g- 1 ), szczególnie aktywne czynniki antybiotykowe. Na bakteriach z rodzaju Proteus i na Escherichia coli B (lepiej znany pod nazwą colibacillus). Mleczko pszczele jest również bogate w kwas tłuszczowy zwany kwasem (E) -10-hydroksy-2-decenowym (10HDA). 10HDA stanowi od 2 do 5% masy mleczka pszczelego. Uważa się, że związek ten jest odpowiedzialny za tworzenie się macicy u larw karmionych mlekiem pszczelim (Spannhoff i wsp. EMBO Reports , 2011). W szczególności białko odgrywałoby główną rolę w różnicowaniu pszczół w stadium larwalnym, gdy są one karmione wyłącznie mlekiem pszczelim. Jest to białko 57 kDa, zwanej royalactine proliferację komórek na aktywację przez szlaku transdukcji sygnałów z EGFR .
Produkcja mleczka pszczelego odbywa się za pomocą specjalnych technik, ponieważ pszczoły produkują tylko taką ilość, jaka jest potrzebna do odchowu czerwiu i nie jest ona przechowywana. Jest praktykowany przez wyspecjalizowanych pszczelarzy. Ule prowadzi się jak w przypadku odchowu matek, ul zostaje osierocony poprzez usunięcie matki. Ramki umieszcza się w ulu z pustymi komórkami matecznika, w których pszczelarz umieścił larwy robotnic w wieku od 12 do 36 godzin. Robotnicy nadadzą tym ślepym próbkom ostateczny rozmiar mateczników. Pielęgniarki podają mleczko pszczele w dużych ilościach młodym larwom. Po trzech dniach komórki osiągnęły maksymalną liczebność. Ramki są następnie usuwane, mleczko pszczele jest pobierane przez aspirację komórka po komórce. W zależności od gatunku pszczoły, ul może dostarczyć od 300 do 1000 g galaretki rocznie.
Zaraz po pobraniu mleczko pszczele umieszcza się w szklanych butelkach. Fiolki, które są hermetycznie zamknięte plastikowym korkiem (metal jest atakowany, ponieważ mleczko pszczele jest kwaśne i ma pH 4), a następnie przechowywane w niskiej temperaturze (między 2 a 5 ° C ) w atmosferze wolnej od wilgoci, z dala od światła. W takich warunkach mleczko pszczele doskonale zachowuje się przez kilka miesięcy.
Mleczko pszczele zawiera znaczną ilość białek, aminokwasów, tłuszczów, witamin i cukrów i często uważa się, że ma różne właściwości odżywcze i lecznicze u ludzi, ale w rzeczywistości niewiele badań naukowych podkreśla korzyści płynące z mleczka pszczelego dla zdrowia ludzkiego . W każdym razie, niektóre eksperymenty in vivo i in vitro sugeruje działanie rozszerzające naczynia krwionośne oraz działanie hipotensyjne, przeciwcholesterolemiczne i przeciwrakotwórcze.
Korzyści płynące z mleczka pszczelego dla kobiet po menopauzie są również cytowane w japońskim badaniu klinicznym, biorąc pod uwagę wpływ tego ostatniego na produkcję estrogenu. Jednak wiedza na temat długoterminowych skutków farmakologicznych spożycia mleczka pszczelego u kobiet po menopauzie, a także ogólnie na ludziach, jest nadal niewystarczająca.
Odosobniony przypadek zapalenia jelit związanego z biegunką odnotowano w Japonii w 1997 r. U starszej kobiety.