Tort de gazpacho ( gazpacho manchego ) jest małym gulaszu gry i białe mięso, wraz z pszenicy naleśniki zwane tortas gazpacho . Jest to potrawa spożywana na gorąco, której nie należy mylić z zimną zupą o tej samej nazwie.
Manchese gazpacho to danie pasterskie, które pochodzi z regionu La Mancha (Hiszpania), z sąsiedniego regionu Murcji , a także z Walencji, gdzie znane jest jako gaspatxo manxec (lub manxego ). Z Hiszpanii dotarł do Oranu , miasta w Algierii, w którym żyła duża populacja pochodzenia iberyjskiego - co czasami przyniosło mu imię Oran gazpacho lub gazpacho Blackfoot .
Ze względu na wiejskie pochodzenie Manchese gazpacho składa się z przaśnych naleśników pszennych (niegdyś ugotowanych na gorącym kamieniu) oraz drobnej zwierzyny, sierści i piór (sierść: zając, dziki królik; piórko: kuropatwa, gołąb, przepiórka), na które polują pastorzy. Kotlety kruszy się ręcznie na kawałki wielkości paliczka kciuka. Z braku gorącego kamienia naleśniki są teraz pieczone w piekarniku lub na patelni do paelli ( paellera ).
Obecnie w sklepach, przynajmniej w Hiszpanii, można znaleźć gotowe naleśniki w całości lub już w kawałkach. Jeśli chodzi o mięso, w przypadku braku drobnej zwierzyny można wykorzystać zwierzęta hodowlane (sierść: królik; piórko: kurczak, przepiórka).
Istnieją inne dania, które są przygotowywane z naleśników gazpacho poza Wspólnotą Kastylia-La Mancha .
W Jumilla i Elche gulasz obejmuje ślimaki ( gazpacho jumillano lub gazpacho de Chumilla ).
W Yecla naleśniki są używane do pakowania grillowanych sardynek, a to danie nazywa się gazpacho de Yecla lub gazpacho con chaleco („gazpacho z kamizelką”).
W Requena-Utiel , we Wspólnocie Walenckiej , lokalne gazpacho składa się z gulaszu z kuropatwy i małych kawałków naleśników gazpacho.
W strefie przybrzeżnej Santa Pola i Alicante występuje wariant oparty na rybach , gaspatxo de mero ( grouper gazpacho ), który może również zawierać krewetki .
W języku hiszpańskim: gazpacho viudo . Możliwe jest przygotowanie potraw z naleśników gazpacho bez mięsa i ryb. W dawnych czasach, kiedy nie było mięsa ani dziczyzny, gulasz przygotowywano z sezonowych warzyw ( cukinia , papryka , bakłażany ), głównie w regionie Murcji . W La Manche, suchym i mniej żyznym regionie, przygotowano gazpacho, którego podstawę stanowiły liście spuchniętego silenus (Silene vulgaris) .
Te potrawy uważano za gorsze, dopuszczalne tylko w chudych czasach. Z tego powodu te bezmięsne gazpachos nazywano gazpacho viudo .
W Pieds-Noirs prostu nazywają to "gazpacho". Bardzo popularna w Oranie , to danie tradycyjnego pikniku w Poniedziałek Wielkanocny , nierozerwalnie związane z mona (lub mouna ) i wodowaniem bilochas (latawców). Przygotowuje się go na ognisku, w naczyniu z wysokim blatem, na którym możemy przyrumienić od trzech do pięciu różnych mięs, ale nie więcej: często spotykamy kurczaka, królika, schab, ale także jagnięcinę, cielęcinę, przepiórkę , perliczkę , gołąb , kuropatwy czy kaczka ... Kawałki mięsa po zrumienieniu zastępujemy dużą ilością cebuli, pomidorów, czosnku, bukiet garni, przypraw ( goździki , nyora , szafran ...). Mięsa miesza się z tym fondue, które następnie zwilża się wodą. Dodać morrones (paprykę), obrane i pokrojone w paski, a na koniec oregano i małe kwadraciki torta (naleśnik).