W cesarskie strażnicy z dynastii Tang , znany również jako wojsk zabronionej ( Tradycyjny chiński :禁軍, uproszczony chiński :禁军, pinyin : Jun jin) są różne wojska, które istniały w całej historii dynastii i uwzględniając specyfikę bycia bezpośrednio pod rozkazy cesarza .
Na VII XX wieku, podczas pierwszej części dynastii, termin ten odnosi się do gwardii honorowej cesarza i garnizon pobierana bronić Chang'an i Luoyang , Imperial stolice. Po buncie An Lushan , który trwał od 755 do 763 roku, różne Korpusy Gwardii Cesarskiej stały się jedynymi siłami zbrojnymi, które były naprawdę kontrolowane przez Dwór Tang.
Tang Gaozu , założyciel dynastii Tang, jest arystokratą z regionu, który jest obecnie Taiyuan Miasto , prowincja Shanxi . To doświadczony żołnierz, który spędził w wojsku jako dowódca wojsk na granicach imperium. W 617 roku wykorzystał chaos spowodowany upadkiem dynastii Sui, aby spróbować przejąć najwyższą władzę. Jeśli na początku miał pod swoim dowództwem tylko 30 000 żołnierzy, to pod koniec działań wojennych pod jego dowództwem znajdowała się 200-tysięczna armia. Około 30 tys. Żołnierzy zgłosiło się na ochotnika do pozostania w czynnej służbie po powszechnej demobilizacji, którą udzielił im cesarz. W rzeczywistości ochotnicy stali się pionierami różnych strażników cesarskich, którzy będą służyć Tangom przez dziesięciolecia. Ci pierwsi strażnicy są przydzieleni do żyznych ziem obszaru Kanału Nawadniającego Bai, na północ od rzeki Wei, który został opuszczony z powodu zniszczeń spowodowanych wojnami z okresu przejściowego Sui do Tang. To ciało jest przekazywane potomności pod nazwą Pionierów Zakazanych Oddziałów (元 从 禁军).
Następnie ten pierwszy korpus gwardii cesarskiej otrzymuje misję zapewnienia bezpieczeństwa cesarzowi jako ochroniarzy cesarza i jest obsadzony w stolicach i pałacach cesarskich. Do tej pory nie byli oni odpowiedzialni za zapewnienie bezpieczeństwa imperium, zadanie to przypadło regularnej armii, której rekrutację zapewnia system „ fubing (in) ”, polegający na oddawaniu ziemi rolnikom w zamian za okresy od służby wojskowej .
Na początku panowania cesarza Tanga Taizonga , ten ostatni zdecydował się umieścić przy północnej bramie pałacu stu żołnierzy, którzy byli ekspertami w łucznictwie. Szybko stali się znani jako Stu Jeźdźców (百骑) i towarzyszyli cesarzowi podczas polowania. Oprócz tej niewielkiej grupy łuczników, w pobliżu Biura Północnego (北 衙) utworzono siedem kompanii żołnierzy wytypowanych po przejściu testów siłowych i umiejętności jako dodatkowych ochroniarzy.
Stopniowo tworzone są kolejne nowe jednostki, które są przypisywane do różnych punktów rozmieszczonych w całym pałacu, a ich członkowie są systematycznie wybierani spośród elit chińskiego społeczeństwa na podstawie kryteriów selekcji związanych z wyglądem fizycznym, umiejętnościami i pozycją, siłą.
W 662 r. Tang Gaozong , syn i następca Taizonga, przeniósł najlepszych jeźdźców, łuczników i piechurów armii „Fubing” do nowej jednostki noszącej nazwę Yü Lin (soit), dosłownie Las Piór . Ich rolą jest pełnienie funkcji ochroniarza podczas rozpraw sądowych, a także cesarskich procesji.
Kilka lat później Stu Jeźdźców z Taizong zobaczyło, że ich siła wzrosła do 1000 przez cesarzową Wu Zetian i tym samym stali się Tysiącem Jeźdźców (千骑). Po zakończeniu panowania Zeitana ich siła została ponownie zwiększona na rozkaz cesarza Tang Zhongzonga i stali się Dziesięcioma Tysiącami Jeźdźców (万骑). W 710 roku książę cesarski Li LongJi polegał na tej jednostce, aby wyeliminować frakcję cesarzowej Wei. Po zwycięstwie i wstąpieniu na tron przemianował ich na Long Wu (龙 武), dosłownie Dragon Martial . Decyduje również, że tylko potomkowie tych, którzy brali udział w powstaniu dynastii Tang, mogą zostać wybrani do przyłączenia się do Long Wu.
Ale z czasem atrakcyjność strażników cesarskich z synami szlachty maleje i wielu z nich ucieka się do zatrudniania „nominatów”, aby służyli na ich miejscu w różnych strażach. W ten sposób z biegiem czasu „Arystokraci” z Long Wu znajdują się na tym samym poziomie pochodzenia i siły militarnej, co „plebejusze” z Yü Lin.
Kiedy w 755 r. Wybuchła rewolta An Lushan , rekrutacja jednostek z różnych Gwardii Cesarskiej spadła tak bardzo, że było tylko tysiąc strażników, którzy eskortowali cesarza Xuanzonga, gdy uciekł ze stolicy Wielkiej Brytanii.
Niegdyś uchodźca w Syczuanie , cesarz Xuanzong oficjalnie abdykuje na rzecz następcy tronu Li Henga, który zostaje cesarzem Tang Suzongiem . W 757 cesarz musi stworzyć własną armię, która przyjmuje imię strażnika Shen Wu (神武), czyli dosłownie „boska siła wojenna” lub „boska siła wojenna”. Bardzo szybko warunki zaciągu w tej nowej jednostce musiały zostać obniżone, ponieważ Suzong nie był w stanie zwerbować wystarczającej liczby mężczyzn z rodzin urzędników dworskich.
Historia strażnika Shen Ce ( chiński uproszczony :神策军 ; chiński tradycyjny :神策軍 ; pinyin : ; . „Boska strategia”) zaczyna się podczas buntu An Lushan , kiedy Geshu Han, jiedushi lojalny wobec Tang wysyła swój garnizon, który stacjonuje na północno-zachodniej granicy z Tybetem, do przyłączenia się do centralnych równin w celu zmobilizowania cesarza. Te posiłki dowodzone przez generała Wei Boyu (卫 伯玉 / 衛 伯玉) są dość ograniczone, ponieważ ten garnizon liczy tylko 1000 ludzi. Następnie Wei Boyu i jego ludzie zostali przydzieleni do obrony obszaru wokół Sanmenxia , obszaru, na którym wojska Tufana zajmowały już Lintao Xian . W tym czasie Yu Chao'en został mianowany Cenzorem Armii (监军 / 監軍) przez Dwór Cesarski, zanim nieco później objął dowództwo nad oddziałami Boyu.
W 763 roku Imperium Tybetańskie zaatakowało Chiny i zajęło Chang'an , zmuszając cesarza Tanga Daizonga do ucieczki do Sanmenxii . Oddziały Yu Chao'ena i Sanmenxii zostają następnie połączone w jeden oddział na rozkaz cesarza i stają się armią Shen Ce. Ta nowa armia bardzo pomaga Daizongowi odzyskać kontrolę nad stolicą po dwóch tygodniach. Cesarz nagradza ich, przekształcając armię Shen Ce w jednostkę Gwardii Cesarskiej, która przyjmuje imię Shen Ce Guard.
Ponieważ płace i warunki życia żołnierzy Gwardii Shen Ce są stosunkowo dobre, kilka innych jednostek Gwardii Cesarskiej stopniowo dołącza do jej szeregów i stopniowo zyskuje na sile. Zanim cesarz Tang Dezong wstąpił na tron, Shen Ce liczyło 150 000 żołnierzy i było główną potęgą militarną w Chang'an i otaczającej stolicę równinie Guanzhong.
Po buncie Zhu Ci (w) w 784 r. Dowództwo straży Shen zostaje powierzone eunuchom dworu, którzy stanowią główne narzędzie wojskowe Tang i sposób na kontrolowanie cesarza. Kiedy cesarz Tang Xuanzong wstępuje na tron, powierza dowództwo nad Shen Ce Ma Yuanzhi (马 元 贽 / command 元 贄). Podczas krótkich rządów Tang Shunzonga następca Xuanzonga, Wang Shuwen, jeden z najwyższych urzędników dworu, bezskutecznie próbuje odebrać eunuchom kontrolę nad strażnikiem. Po upadku Shuwen, aż do końca dynastii Tang, to eunuchowie utrzymują kontrolę nad Shen Ce, który widzi, jak jego moc spada z powodu korupcji, która go zgorzel. W ostatnich dniach swojego istnienia Shen był niczym więcej niż bandą lokalnych tyranów kontrolujących okolice stolicy.
To osłabienie znajduje swoje logiczne zakończenie podczas panowania cesarza Tang Xizonga , kiedy Shen Ce zostało całkowicie zniszczone podczas powstania Huang Chao , podczas gdy cesarz uciekł na obwód Xichuan (西川 路), którego siedziba znajduje się w Chengdu w prowincji Syczuan . Eunuch Tian Lingzi następnie wznosi nową straż Shen Ce, ale to wskrzeszenie jest krótkotrwałe, ponieważ jednostka została ostatecznie rozwiązana w 903 r., Kiedy Zhu Wen , założyciel późniejszej dynastii Liang, zabił wszystkich eunuchów z Pałacu Cesarskiego. Chang'an po obaleniu Tang.