Gangaikondacholapuram przy 30 km od Kumbakonam i 70 km od Thanjavur ( Tamil Nadu ), to dawna stolica imperium Chola zbudowany przez króla Rajendra I st do 1025 roku , aby uczcić swoje zwycięstwo nad Pala z Bengalu i dynastii Wschód Ganga (w) . Inskrypcja wskazuje, że król Rajendra rozkazał pokonanym książętom w Bengalu przetransportować świętą wodę Gangesu do jego nowej stolicy, gdzie zbudowałby ogromny zbiornik, aby ją utrzymać.
Świątynia ta, bezprecedensowa w architekturze południowych Indii, została w 2004 roku wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa w ramach dobra „ Wielkie Żywe Świątynie Chola ” ze względu na wyjątkową jakość architektoniczną i bogactwo rzeźb, które uczestniczą w złożonym programie ikonograficznym , znak rozbudowanej refleksji nad mitologią hinduską .
Miasto zostało zniszczone dzisiaj, tylko świątynia Brhadisvara, wybudowana przez Rajendra I st w 1025 roku dla uczczenia jego zwycięstwa, przetrwała częściowo nadal widoczny obok ruin. Miasto było jeszcze w jej blasku, aż do końca XIII -tego wieku , kiedy to został zniszczony przez Pandya z Madurai .
Sanktuarium, pośrodku pod wimaną , mieści lingam o wysokości 4 m i jest otoczone rozległym ambitem, do którego prowadzi przedsionek, obsługiwany od strony południowej i północnej przez podwójne schody. Vimana wzrasta do 52 m , a jej podstawa 32 m od strony jest nieco szerszy niż Brihadishvara w Tanjavur. Mandapa , która rozciąga się do przodu, składa się z dużej sali z 150 kolumn. Jakość architektury sprawia, że jest to jedna z najbardziej kompletnych w stylu Chola.
Główne postacie umieszczone są w niszach wystających ze ściany podtrzymującej wimanę , a dokładniej wystającej z zewnętrznej ściany dolnego obejścia.
Trzy rzeźby umieszczone odpowiednio pośrodku ściany północnej, zachodniej i południowej przedstawiają trzy figury Trimurti , Brahma - Vishnu - Shiva , które wcześniej istniały w pierwszych świątyniach Chola i w świątyni Pallava.
W ten sposób, badając wszystkie rzeźby, wykryto pewne wpływy wcześniejszych świątyń Pallava, chociaż ta „wielka świątynia” dała początek reinterpretacjom prawdziwej oryginalności i niezwykłej spójności stylistycznej. Édith Parlier-Renault 2007 sugeruje, że zestaw ten mógłby stanowić kolekcję wcześniejszych modeli umiejętnie ze sobą zintegrowanych, zmontowanych z nowymi elementami, które go wzbogacają.
Na krańcach ściany południowej dwie symetryczne figury poprzez taniec i jego rytm przywołują wymiar czasu kosmicznego: Śiwa i Ganeśa , jedna należąca do świata dorosłych, druga do świata dzieciństwa. W tekstach jest wiele odniesień do tańca Ganesha: imitacja tańca Śiwy, ma to samo poczucie ruchu i czasu kosmicznego, ale wprowadza też wymiar zabawy, tworzenia i ryzyka. Teksty przywołują również twórczą funkcję Ganesha. Na Gangaikondacholapuram, na trasie w wierzącego circumambulation wokół świątyni i na zewnętrznej ścianie ambulatoryjnych, pierwszy obraz, który pojawia się, że Ganesha: tutaj wydaje się dostrzec początek cyklu, a jego koniec z postacią Tańczący Shiva, który może zagrozić wszechświatowi, na drugim końcu ściany. Ponadto przedstawienie tańca Ganesa jest tutaj jednym z najstarszych w południowych Indiach.
Ta sama konsekwencja w pozostałej części składu programu, a czasem z odległymi odniesieniami: na dwóch krańcach północnej ściany możemy rozpoznać w ich niszach postaci Shivy Kalari, zwycięzcy śmierci, i Shivy Kamari, która nawiązuje do tego samego epizod jako jogin Shiva . Liczby te pokazują główną tematykę świątyń Pallava VIII th century , co można zobaczyć w szczególności Kailasanatha Kanchipuram .
Układ rzeźbionych postaci zwróconych w stronę punktów kardynalnych ma znaczenie, jest zawsze wskazany.
Od południa
Od strony Zachodu
Północ (widok częściowy)
Taniec Ganesha . Prawy koniec ściany południowej i pierwszy obraz w okrążeniu wokół świątyni
Taniec Śiwy. Lewy koniec ściany południowej i ostatni obraz z tej strony, zgodnie z kierunkiem tradycyjnego okrążenia
Ardhanari , androgyniczny Shiva, południowa ściana
Shiva gangadhara i Parvati . Nisza południowy kraniec zachodniej ściany
Brahma. Środkowa nisza, północna ściana obejścia otaczającego prezbiterium. Usta przepływu rytualnych ofiar z linga.
Kalari, aspekt Shivy zdobywcy Śmierci. Na prawo od północnej ściany.
Kamari, aspekt Shivy u jogina. Daleko na lewo od północnej ściany. Ostatnia nisza po tradycyjnym okrążaniu
Z Parvati po lewej, Shiva świętuje Candesha (w) nim zawiązuje turban wokół głowy. Ściana północna, dostęp do przedpokoju, ściana obejścia
W symetrii do poprzedniej rzeźby: Sarasvati . Ściana północna, dostęp do przedpokoju, ściana od strony mandapy