Śmierć |
553 Parma |
---|---|
Zajęcia | Najemnik , wojskowy |
Fulcaris lub Phulcaris ( Fulkaharjis , zmarł w Parmie w 553 ) jest liderem Herulian VI th century , którzy uczestniczyli w bizantyjskiej podboju Włoch .
Bratanek pewnego Phanit (h) ee ( Phanit (h) eus ), według historyka Agathiasa , współczesnego tym wydarzeniom, „znakomity przez swoje narodziny” i został wybrany przez bizantyjskiego generała Narsèsa na następcę Filemutha , szefa najemnicy Heruli, zmarł z powodu choroby.
W 553 r. Fulcaris otrzymał zadanie wraz z innymi oficerami bizantyńskimi zajęcia szczytu Alp Retyckich za Padem , w celu odparcia inwazji wojowników frankońskich i alamskich , wezwanych przez Ostrogotów króla Teiasa , lub spowolnienia ich . postęp na półwyspie poprzez nękanie ich militarnie. Ale chociaż „śmiały i nieustraszony w niebezpieczeństwie”, według Agatiasza „był niezdolny do dowodzenia i wierzył, że głównym obowiązkiem kapitana nie jest ustawianie armii w szeregu, ale bieganie pierwszy, by szarżować, rzucać się wściekłość w środku wrogów i bardziej angażować się przed innymi w walce wręcz, i że to właśnie uczyniło chwałę kapitana ”; Fulcaris poniósł straty militarne i nie mógł zapobiec inwazji wojsk Franco-Alamane, które najechały Emilie i okopały się w Parmie , mieście wciąż w posiadaniu Ostrogotów. Jeszcze bardziej porwany niż zwykle, postanawia zaatakować Parmę, ale został napadnięty przez frankijskich wojowników, ukrytych w amfiteatrze znajdującym się w pobliżu miasta. Jego oddziały zostały zdziesiątkowane. Agathias opowiada, że woląc honorową śmierć niż niesławne życie, Fulcaris stał mocno na niewielkim wzniesieniu, na którym znajdowały się grobowce, i zabił kilku frankońskich żołnierzy, czasami szarżując ich z furią, a czasami wycofując się i poddając się przemocy napastników. Ale wkrótce przytłoczony ranami i zmęczeniem zaczął omdlewać i tracić czujność; Frank następnie dotarł do niego i siekierą rozciął mu głowę. Herulowie, którymi dowodził, zbliżyli się następnie do jego zwłok i zabili się nawzajem lub otrzymali je z rąk wrogów.
Tak więc Fulcaris powiedział Agathias: „wybrany na generała Herulów, nie korzystał zbytnio z tego urzędu, ponieważ żyjąc tylko przez krótki czas po tym, jak został tam wychowany, posiadał tylko przyjemność snu i zagubiony przez szybka katastrofa i władza i życie ”.