Trade Union Front klasie udało się w 2009 roku w zbiorowej jednostki dla związkowa przedniej klasy (CUFSC), utworzony w 2005 roku przez wojowniczego CGT i FSU , którzy mówią, że chcą zjednoczyć inicjatywy obronne unionizmu walk klasowych i masę i pomoc unionised do reappropriate narzędzie unii.
FSC wywodzi się z nurtów marksistowsko-leninowskich PCF, zbliżonych do PRCF .
FSC uczestniczyła wraz z innymi grupami związkowymi we wspólnych inicjatywach (takich jak blog „Dokąd zmierza CGT?” Prowadzony przez marksistowsko-leninowską organizację komunistyczną - Voie prolétarienne) lub wspólna interwencja z CL-CGT i CGTE-Dalki 16 th Kongres WFTU w Atenach.
Działacze związkowi (CGT, FSU, CGT-E Dalkia), wywodzący się z 28 wydziałów i różnych sektorów działalności (metalurgia, książki, energetyka, transport, zdrowie, poczta, edukacja od przedszkola do uniwersytetu ...), założyli stowarzyszenie „Front Syndical de Classe ”w następstwie„ Listu otwartego do sztabów Unii ”.
FSC jest blisko Światowej Federacji Związków Zawodowych (WFTU) z punktu widzenia globalnego związkowców i kampanii na rzecz jej członkostwa. Główne francuskie związki zawodowe, na czele których stoi CGT, są wręcz przeciwnie członkami Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych (ITUC). Może to wyjaśniać bardzo wyraźną rozbieżność poglądów w kwestiach międzynarodowych. W przypadku Syrii FSC uważa, na przykład, że CGT, La FSU i Solidaires zgadzają się ze „stanowiskiem rządów Francji, Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, oskarżając rząd Syrii o zbrodnie co najmniej… nieudowodniony dzień i wnosząc swoje poparcie dla rzekomego oporu syryjskiego, dla którego z drugiej strony gromadzą się dowody na to, że w swoim wojskowym komponencie zasadniczo składa się on z elementów podających się za salafizm, Bractwo Muzułmańskie, w tym wielu zagranicznych najemnicy ”. W tym miejscu należy zauważyć, że syryjskie związki zawodowe są zrzeszone w WFTU, podczas gdy ITUC uważa, że znajdują się one pod kontrolą rządu Baas .
FSC przejawia patriotyzm (niektórzy uważają go za nacjonalizm, podczas gdy FSC zawsze zajmowała jasne stanowisko przeciwko kolonializmowi, neokolonializmowi i w obronie pracowników-imigrantów), który odróżnia ją od innych tendencji, które twierdzą, że należą do walki klasowej. W ramach republikańskiego łuku postępu apeluje w szczególności o przywrócenie „niepodległości narodowej” i ponowne uruchomienie „produkcji we Francji”. Ten ostatni jest przedstawiany jako „zawasalizowany przez niemiecko-amerykańską oligarchię”.