Przezwisko | „Kuperin Wielki” |
---|---|
Narodziny |
10 listopada 1668 r Paryskie Królestwo Francji |
Śmierć |
11 września 1733(w wieku 64 lat) Paryskie Królestwo Francji |
Podstawowa działalność | Kompozytor , Klawesynistka |
Styl | Muzyka barokowa |
Dodatkowe zajęcia | Klawesynista , Organista |
Ascendenty | Charles Couperin (ojciec) |
Rodzina |
Marie-Madeleine Couperin (córka) Louis Couperin (wujek), Marc-Roger Normand (kuzyn), Armand-Louis Couperin (pra-bratanek) |
François Couperin , urodzony dnia10 listopada 1668 rw Paryżu i zmarł dnia11 września 1733w Paryżu , jest ważnym kompozytor , organista i klawesynista francuski z okresu baroku . Jest nazywany „Couperin the Great”, aby odróżnić go od innych członków tej rodziny, która obejmuje wielu muzyków.
François Couperin urodził się dnia 10 listopada 1668 rrue du Monceau Saint-Gervais w Paryżu i został ochrzczony dnia12 listopada 1668 rw kościele Saint-Gervais , jego ojcem chrzestnym był wówczas jego wujek, organista François Couperin .
Pochodzącego Chaumes-en-Brie , w Couperina należeć do jednej z wielu francuskich rodzin muzycznych XVII th i XVIII -tego wieku. Podobnie jak wielu jego kolegów, François Couperin był naturalnie od urodzenia przeznaczony do kariery muzycznej. Ojciec François Couperin za Charles ( 1639 - +1.679 ), jest Louis Couperin za młodszy brat i udało się go jako posiadacza narządów w paryskim kościele Saint-Gervais . Jest także nauczycielem gry na klawesynie u Henrietty z Anglii , księżnej Orleanu.
François nauczył się muzyki od swojego ojca, zanim jeszcze nauczył się czytać i pisać. Nie prowadzi studiów ogólnych, a jego pisarstwo pozostanie w stylu i ortografii, które pozostawiają wiele do życzenia. Wcześnie osierocony, jest już wystarczająco uzdolniony, aby zapewnić przeniesienie odpowiedzialności ojca za narząd Saint-Gervais (znany również jako przetrwanie), tymczasowo powierzając go Michelowi-Richardowi de Lalande, dopóki chłopiec nie osiągnie wymaganego wieku i doświadczenie.
Doskonalił się u Jacquesa Thomelina , organisty Saint-Jacques la Boucherie, a przede wszystkim jednego z czterech posiadaczy organów Kaplicy Królewskiej w Wersalu. Prawdopodobnie dzięki Lalande i Buterne wstąpił na służbę Ludwika XIV .
Jego umiejętności jako muzyka sprawiły, że został wysoko oceniony przez władcę i został mianowany jednym z czterech organistów (według dystryktu) Kaplicy Królewskiej. Ale Couperin nigdy nie dostanie stanowiska królewskiego klawesynisty, który mógł mu zapewnić jego talent. Tak więc po śmierci Jeana-Henry'ego d'Angleberta to jego syn, chociaż biedny muzyk, zachowuje odpowiedzialność.
Kruchy w zdrowiu i niezbyt przyziemnym charakterze Couperin prowadzi uczciwą karierę jako muzyk i nauczyciel, jednak ceniony przez dorosłych, w których oczach tylko Louis Marchand jest w stanie z nim rywalizować. Niewiele wydarzeń w jego życiu osobistym jest godne uwagi, poza zniknięciem jednego z jego synów, François-Laurent, który opuszcza dom ojca i prawie nigdy nie wraca. Jej dwie córki same są znakomitymi muzykami: Marie-Madeleine (1690-1742) była zakonnicą i organistką w opactwie Maubuisson , a Marguerite-Antoinette (1705-1778) została klawesynistką w Komnacie Królewskiej. Pod koniec życia stopniowo porzucał różne obowiązki, zwłaszcza w Kaplicy Królewskiej i trybuna przy organach Saint-Gervais.
Couperin jest najważniejsze, z Jean-Philippe Rameau , wielkiego mistrza klawesynie we Francji w XVIII -tego wieku, zarówno przez ilość jego sztuk przez ich jakości. Jego praca obejmuje cztery książki podzielone na łącznie dwadzieścia siedem zamówień. Pierwsze zamówienia są nadal związane, choć dość luźno, z tradycyjnym zestawem i na ogół zawierają dużą liczbę sztuk: do dwudziestu dwóch w przypadku drugiego zamówienia. Ale z Księgi Drugiej znikają wszelkie odniesienia do melodii tanecznych. Stopniowo Couperin wypracował bardzo osobisty dla niego styl, na który składał się dyskretna poezja, elegijna atmosfera i technika, która nigdy nie dała się zdominować wirtuozerii i efektom.
Pomimo lat spędzonych na trzymaniu organów kościoła Saint-Gervais i Kaplicy Królewskiej , François Couperin - tak samo godny ubolewania jak wielu jego kolegów organistów - pozostawił dla tego instrumentu tylko dwie msze , dzieła swojej młodości. szczyty klasycznego francuskiego repertuaru.
Spadkobierca długiej tradycji muzycznej w rodzinie, sławny już przed nim, zwłaszcza przez swojego wuja Louisa Couperina , a który nadal będzie przez innych członków, takich jak Marc-Roger Normand i Armand-Louis Couperin , François Couperin pozostaje najbardziej znamienitym członkiem z rodziny.
Organista prestiżowych organów paryskiego kościoła Saint-Gervais i ćwiartki Kaplicy Królewskiej , François Couperin łączy funkcje, sprawowane z dyskrecją i skromnością, na dworze Ludwika XIV z bardzo poszukiwaną karierą jako kompozytor i nauczyciel klawesynu.
Jego twórczość obejmuje wiele utworów, zarówno instrumentalnych, jak i wokalnych, dla celów świeckich lub religijnych. Niektóre z nich przyniosła mu poczesne miejsce wśród współczesnych francuskich muzyków, w szczególności jego masy do narządu, jego Lekcje ciemności na Wielką Środę , jego sonat i królewskich koncertów w którym zamierza on zgromadzi francuskich i włoskich smaków, jego kawałki. Na violi .
Jednak to przede wszystkim jego dzieło na klawesyn , składające się z czterech książek wydanych w latach 1713-1730, przysporzyło mu chwały i sprawiło, że wraz z Rameau został uznany za wielkiego mistrza tego instrumentu we Francji. Jego rozprawa Sztuka dotyku klawesyn opublikowany w 1716 roku jest cennym źródłem dla tej instrukcji przyrządów aż do XVIII -tego wieku .
François Couperin pozostawia w sumie 126 prac.
Plik audio | |
Preludium | |
Trudności w korzystaniu z tych mediów? | |
---|---|
Niekwestionowany mistrz klawesynu, François Couperin nagina „ suitę tańców ” do swojej poetyckiej wrażliwości, coraz bardziej odbiegając w ciągu swoich czterech kolekcji od klasycznej struktury „ Allemande - Courante - Sarabande - Gigue ”. Zresztą nie używa nazwy „apartament”, ale „ porządek ” , naśladowany przez kilku jego kolegów i wielbicieli.
Plik audio | |
Historia Cornet | |
Trudności w korzystaniu z tych mediów? | |
---|---|
![]() | |
---|---|
![]() |
Rozmiar Cromorne, msza parafialna , Jean-Luc Perrot , organy François-Henri Clicquot de Souvigny |
![]() |
Fuga na zestawach stroikowych, Kyrie, msza parafialna , Jean-Luc Perrot , organy François-Henri Clicquot de Souvigny |
Te dwie masy, o wyjątkowej jakości, można zdefiniować zarówno w syntezie mas zapisane w testamencie przez wielkich paryskich mistrzów narządu - w szczególności Nivers , Lebègue lub Raison - i jak bardzo osobistym świadectwem organistic sztuce autora o wielkiej oszczędności środków, z oryginalnymi motywami i przemyślaną konstrukcją. To dwa istotne arcydzieła literatury przeznaczone na ten instrument, niestety jedyne, jakie pozostawił François Couperin.
Muzyka kameralna : dokument używany jako źródło tego artykułu.