Francois-Maurice Gonteri

Francois-Maurice Gonteri
Przykładowe zdjęcie artykułu François-Maurice Gonteri
Biografia
Narodziny 3 kwietnia 1659
Turyn
Święcenia kapłańskie 21 grudnia 1692
Śmierć 12 maja 1742
Awinion
Biskup Kościoła katolickiego
Konsekracja biskupia 21 września 1705
przez Fabrizio Paolucci
Arcybiskup Awinionu
7 września 1705 - 12 maja 1742
Inne funkcje
Funkcja religijna
Wice-legat papieski w Awinionie
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org

François-Maurice Gonteri czasami francuzowany jako François-Maurice Gontier (urodzony w Turynie dnia3 kwietnia 1659, † w Awinionie w dniu12 maja 1742Elektrycznej), włoskiego ecclesiastic był bp Avignon od 1705 do 1742 i papieskiej vice legata w Awinionie .

Biografia

François-Maurice Gonteri lub de Gontiriis / Gontieri pochodzi z linii hrabiów Canillac. Urodzony w Turynie, stolicy stanu Sabaudia , był przeznaczony dla Kościoła. Wyświęcony na kapłana w 1692 r. Był pierwszym namiestnikiem kilku miast lub prowincji państw papieskich i dziekanem konsultantów Świętego Oficjum , zanim papież Klemens XI mianował go arcybiskupem Awinionu w 1705 r . Został poświęcony w Rzymie w kościele Kongregacji Propagandy Fide przez kardynała Fabrizio Paolucciego . Obejmuje swoją siedzibę arcybiskupią przez pełnomocnika21 września 1705 i osobiście 25 września.

Służył także trzykrotnie jako wice-legat papieski w Awinionie w 1706 roku od 1717 do 1719, a ostatecznie w 1731 roku . Zbiera synod 18 maja 1709 i 28 października 1725 Radę Prowincjalną z biskupami Comtat Venaissin , jego sufrażystkami z Carpentras , Cavaillon i Vaison-la-Romaine . Pozostawia w pamięci swoje wielkie poświęcenie podczas zarazy w latach 1720 - 1721 . Papież Benedykt XIII udziela dziedziczne szlachectwo do spraw primacier z Uniwersytetu w Awinionie . Zmarł w Awinionie w maju 1742 roku i został pochowany w katedrze Notre-Dame des Doms w Awinionie .

Uwagi i odniesienia

  1. Armand Jean, Biskupi i arcybiskupi Francji od 1682 do 1801 , Paryż i Mamers, 1891, str.  52.
  2. Henri Reynard-Lespinasse, Historyczny herb diecezji i stanu Awinion , Paryż, 1874, s.  93-94.