| Narodziny |
23 kwietnia 1858 Bradford |
|---|---|
| Śmierć |
29 sierpnia 1916(wiek 58) Uxbridge |
| Narodowość | brytyjski |
| Trening | New College |
| Czynność | Kompozytor |
Frank Osmond Carr , urodzony w Bradford dnia23 kwietnia 1858i zmarł w Uxbridge dnia29 sierpnia 1916, znany jako F. Osmond Carr, był angielskim kompozytorem komediowych oper i musicali z epoki wiktoriańskiej i edwardiańskiej .
Franck Osmond Carr urodził się w Bradford , Yorkshire ( Anglia ). Jego rodzicami są George Saxton Carr, nauczyciel i Margaret Painter. Uczęszczał do New College w Oksfordzie i Downing College w Cambridge , gdzie uzyskał tytuł Bachelor of Arts w 1883 r. W 1884 r. Wrócił do Oksfordu, aby uzyskać dyplom z muzyki. Kontynuował studia w Trinity College w Cambridge i uzyskał tytuł Master of Arts w 1886 r. W 1891 r. Uzyskał doktorat z muzyki w Oksfordzie.
Pierwszym muzycznym dziełem Carra była „burleska” Faddimir, czyli Triumph of Orthodoxy (z autorem tekstów Adrian Ross), której premiera odbyła się w Vaudeville Theatre w Londynie w 1889 roku. Przedstawienie to zwróciło uwagę producenta George'a Edwardesa. Edwardes zamawia piosenki od Carra i Rossa, w tym swój następny pokaz w Gaiety Theatre, burlesce Ruy Blas i Blasé Roué . Następnie napisali partyturę do burleski Joanny d'Arc lub Wesołej pokojówki z Orleanu (1891) (1891), a następnie utwory do tego, co wielu historyków uważa za pierwszy brytyjski musical In Town (1892). Carr komponuje również w tym roku kolejną burleskę, Blue Eyed Susan , dla Prince of Wales Theatre . Carr napisał następnie dwa udane musicale dla producenta Freda Harrisa: Morocco Bound (1893), który miał być wzorem dla nadchodzących musicali, oraz Go-Bang (1894), oba z tekstami Adriana Rossa.
W 1894 roku Edwardes zatrudnił Carra do napisania muzyki do Jego Ekscelencji , komicznej opery do libretta Williama S. Gilberta , bez większego sukcesu, pomimo kilku międzynarodowych produkcji. Pod koniec lat 90. XIX wieku Carr napisał serię musicali, które zakończyły się niepowodzeniem, poza kilkoma piosenkami, które stały się popularne w Wielkiej Brytanii: Billy (1895), My Girl (1896 z Rossem), Biarritz (1896 z Rossem i Jerome K. Jerome ), Little Tich (1896, z George Dance), Thrillby (1897) i The Maid of Athens (1897, wyprodukowany przez Carr).
Po 1900 roku The Southern Belle (1901), The Rose of the Riviera (1903), Miss Mischief (1904) i The Scottish Bluebells (1906) odniosły znaczący sukces w prowincjach, ale Carr nigdy nie odzyskała swojej dawnej popularności. Napisał także muzykę do baletu wyprodukowanego w Empire Theatre w 1907 roku: Sir Roger de Coverley .
Carr wycofał się do wsi w 1916 roku, ale prawie natychmiast zmarł na atak serca w Uxbridge , Middlesex w wieku 58 lat.