Franco Fagioli

Franco Fagioli Opis obrazu Франко Фаджоли на фестивале Earlymusic.  Санкт-Петербург, 17.09.2014.  Академическая капелла..jpg. Kluczowe dane
Imię urodzenia Franco Maximiliano Fagioli
Narodziny 4 maja 1981
San Miguel de Tucumán , prowincja Tucumán , Argentyna
Podstawowa działalność Artysta liryczny
Countertenor
Styl Opera
Stronie internetowej Oficjalna strona

Franco Fagioli , urodzony dnia4 maja 1981w San Miguel de Tucumán jest argentyńskim kontratenorem .

Biografia

Ma narodowość argentyńską i hiszpańską . Najpierw studiował grę na fortepianie w Instytucie Muzyki San Miguel de Tucumán, a wkrótce potem odbył lekcje śpiewu w Colon Instituto Superior de Arte del Teatro w Buenos Aires, gdzie zgodnie z zaleceniami Annelise Skovmand specjalizował się w zakresie kontratenorów .

W wieku trzynastu lat, śpiewał po raz pierwszy na scenie operowej: był jednym z trzech małych geniuszy Czarodziejskim flecie przez Wolfganga Amadeusza Mozarta

W 1997 roku założył chór San Martin de Porres , chór młodzieżowy. Studiuje również u Ricardo Yost y Mercedes Alas. W Argentynie współpracuje także ze Stewartem Bedfordem, Juanem Manuelem Quintaną, Sergio Siminovichem, Andrésem Tolcachirem, Susaną Frangi, Mario Videlą i Pablo Gonzálezem Jaseyem.

Zdobył pierwszą nagrodę w konkursie Federalnej Rady Inwestycji w 2001 roku. W Argentynie śpiewa w Teatro Colón , Teatro Avenida (Buenos Aires Lirica) i Auditorio de Belgrano (Festivales Musicales). W 2003 roku w Niemczech w Gütersloh zdobył pierwszą nagrodę Neue Stimmen Fundacji Bertelsmanna, pierwszą dla kontratenora.

Następnie rozpoczął ważną międzynarodową karierę i występował w Stuttgarcie , Salzburgu (pod dyrekcją Riccardo Muti ), Lucernie , Genui , Zurychu , Karlsruhe , Innsbrucku (pod dyrekcją René Jacobsa ), Getyndze , Essen , Oslo oraz w 2005 roku. w Zurychu w Giulio Cesare od Haendla stoi Cleopatra Bartoli , pod kierunkiem Marca Minkowskiego . Śpiewa również pod dyrekcją Alessandro De Marchi , Nikolaus Harnoncourt , Alan Curtis , Christophe Rousset , Rinaldo Alessandrini , Michael Hofstetter i Gabriel Garrido . Nagrywał dla Sony BMG i SWR . Gra kluczowe role w operach Handla , m.in. Ariodante i Teseo . On jest Nero w Koronacji Poppei przez Claudio Monteverdiego czy Arsace w Aurelian w Palmirze , jedyna rola kastrat kiedykolwiek skomponowana przez Rossiniego .

W 2009 roku zdobył nagrodę dla najlepszego piosenkarza (mężczyzna) od Fundacji Konex . W 2011 roku otrzymał prestiżową włoską nagrodę Premio Abbiati jako najlepszy piosenkarz roku.

W 2012 roku objął na Festiwalu Itria Valley „s rola Arbace stworzonej przez Farinelli w Ataserse o Johann Adolf Hasse , ale jego interpretacja tej samej roli w Artaserse od Leonarda da Vinci w” Opéra de Nancy (patrz DVD poniżej), która przyniosła mu ekskluzywny kontrakt z naiwnej wytwórni , dla której nagrał w 2013 roku płytę z ariami przeznaczonej do kastrat Gaetano Caffarelli. w 2014 roku Franco Fagioli zagrał rolę Sesto w La clemenza di Tito przez Mozarta ; jest pierwszym męskim wykonawcą tej roli. W tym samym roku ukazała się płyta Il maestro Porpora , a we wrześniu Franco Fagioli zadebiutował na festiwalu Ambronay . W roku 2015, pełnił między innymi rolę tytułową w operze Riccardo Primo przez Georga Friedricha Haendla na Festiwalu Karlsruhe, że Cesar w wersji „ Catone in Utica ” przez Leonardo Vinci edytowany przez Parnasu i łącząc wyłącznie męski odlew. Powtarza także rolę Farnaspe, stworzony przez Caffarelli, w Adriano w Siria przez Giovanniego Battisty Pergolesiego . Również w 2015 roku, był pierwszym kontratenor w historii podpisać kontrakt z Deutsche Grammophon , który opublikował swoją interpretację roli Orfeusza w " Orfeusz i Eurydyka przez Christoph Willibald Gluck . On jest gościem Festiwalu d'Ambronay podczas koncert inauguracyjny. 2016 jest oznaczona przez debiutował jako Cecilio, z opery Lucio Silla przez Mozarta w Filharmonii de Paris w tym, że od Romeo , w Salzburgu w operze Giulietta e Romeo przez Zingarelli Franco Fagioli również debiutował u międzynarodowy Festiwal d'art lyrique d'Aix-en-Provence , wykonując rolę Piacere w oratorium " Il trionfo del tempo e del disinganno " Handla . Opéra Garnier , w tytułowej roli w operze Francesco Cavalli Eliogabalo, wydaje swój pierwszy recital z Deutsche Grammophon , album arii Rossiniego wykonywanych zwykle przez żeńskie mezzosoprany.

W 2017 roku zadebiutował w Madrycie recitalem poświęconym Caffarelli. W tym samym roku wystąpił jako Arsace w operze Semiramide Gioachino Rossiniego  ; tę rolę, pierwotnie stworzoną przez kobietę, po raz pierwszy pełni w całości mężczyzna. Odgrywanie ról następuje po płycie arii Rossiniego nagranej dla Deutsche Grammophon . We wrześniu zadebiutował w La Scali w Mediolanie , w roli Andronico w Tamerlana z Georga Friedricha Haendla . W listopadzie tego samego roku wykonał tytułową rolę w innym dziele Haendla , operze „ Serse ”, w Royal Opera of Versailles . W 2018 roku wydał w Deutsche Grammophon recital dedykowany Handelowi , w którym pojawiają się arie liczące się w jego karierze artystycznej, a także reprezentatywne dla kariery kompozytora, jako autora oper. On również opublikował niezwykłą wersję z Vivaldiego Nisi Dominus pod kierunkiem Diego Fasolis , dla której nagrał także Gloria , przez tego samego Vivaldiego, obok Julija Leżniewa . Na scenie, wrócił do Karlsruhe roli Cecilio w Lucio Silla przez Mozarta , a następnie Hamburgu że od Ruggiero w Alcinie przez Haendla . Koniec roku koncentruje się na wycieczkę poświęconej Serse przez Haendla , przedstawiony w wersji koncertowej, opublikowane nieoszlifowanych trzy płyty z Deutsche Grammophon . Franco Fagioli daje również serię recitali w Japonii. Artysta ponownie wykonuje Serse na festiwalu w Karlsruhe wluty 2019, w produkcji swojego kolegi Maxa Emanuela Cencica . Od wiosny do jesieni tego samego roku grał Nerona w operze Handla Agrippiny w wersji koncertowej, a następnie w wersji Barrie Kosky . Również w 2019 roku otrzymał drugie w swojej karierze Premio Konex , a jednocześnie album Serse został nagrodzony pierwszym Premio Abbiati del Disco . W styczniu 2020, śpiewał tytułową rolę Gismondo, Re di Polonia , przez Rossiniego , na Opera Rara festiwalu w Krakowie. Następnie wziął udział w odtworzeniu Achille w Sciro przez Corselli zaproponowany wspólnie przez Teatro Real de Madrid i La Complutense , dzieło, w którym miał zagrać tytułową rolę Achille . Kryzys zdrowotny koronawirusa Covid-19 kończy jednak projekt.

W maju 2020 roku w Deutsche Grammophon ukazuje się album Veni vidi Vinci , poświęcony Leonardo Vinci , z ariami nagranymi jako światowa premiera.

We wrześniu 2020 wziął udział w pierwszej edycji Bayreuth Baroque Festival w reżyserii Maxa Emanuela Cencica. Gra rolę Adalgiso w operze Carlo il Calvo Nicoli Porpora.

Dyskografia

Płyta CD

Recitale Opera

2018

płyta DVD

Bibliografia


Linki zewnętrzne