Narodziny |
14 maja 1923 w Crest ( Francja ) |
---|---|
Śmierć |
12 czerwca 1950(27) w Bahrajnie |
Podstawowa działalność | Dziennikarz , Pisarz |
Język pisania | Francuski |
---|
Podstawowe prace
François-Jean Armorin urodził się dnia14 maja 1923w Crest (Drome) . Jest francuskim korespondentem wojennym i pisarzem. Zginął w katastrofie lotniczej w dniu12 czerwca 1950w Bahrajnie .
Jego ojciec, Charles Armorin, burmistrz miasta, prowadzi rodzinny przemysł sukienniczy. Rozpoczął studia średnie w Lycée de Gap i kontynuował je do matury z filozofii w Lycée Émile Loubet w Valence . Uczestniczy w „kręgu literacko-artystycznym” z Pierrem Mérindolem , Marcelem Cuvelierem , Jeanem Vinayem .
Przygotowując 2 nd część swojej matury, pisał dla Le Journal , jednego z czterech największych francuskich dzienników czasu, opowieść, która została opublikowana w dniu 29 października 1941. Od tego czasu, on kontynuował produkcję artykułów dla Le Journal podczas studiów na wydziale prawa Uniwersytetu w Lyonie. W 1943 roku został zatrudniony jako stażysta redaktora. Zaprzyjaźnił się z André Sevrym .
Armorin jest w kontakcie z FFI Walencji i Vercors. Pomaga bojownikowi ruchu oporu Charlesowi Chapoutatowi tworzyć fałszywe dokumenty dla materiałów ogniotrwałych STO . W czasie okupacji brał udział w pisaniu różnych gazet podziemnych, brał udział w czerwcu 1944 r. w akcjach wyzwoleńczych. Wstąpił do frank-tireur we wrześniu 1944 r. jako korespondent wojenny FFI, zyskał reputację, która pozwoliła mu osiedlić się w Paryżu. W Hôtel de la Paix, Quai d'Anjou, zgromadził wokół siebie elitę prasy paryskiej. Wypełnia wiele misji dla armii, w szczególności na południowym zachodzie iw Alzacji: uzyskuje glejt na sporządzenie raportu o ostatnich niszach oporu armii nazistowskiej: W kieszeni Saint-Nazaire .
Po 8 maja 1945 r. dużo podróżował, w często odległe lub niebezpieczne regiony: Algieria , Holandia , Cypr ... W listopadzie 1945 r. był jednym z pierwszych dziennikarzy, którzy pojechali do Polski , którą podróżował, aby zmierzyć konsekwencje drugiej wojnie światowej (on w ten sposób odkrywa horror z obozów zagłady w tym samym czasie co aliantów ). Śledzi egzekucję Pierre'a Lavala . W czerwcu 1947 roku w wieku 24 lat zdobył nagrodę Claude'a Blancharda - Grand prix du reportage za dwa główne reportaże „Sur un trawler” i „Terre obietnica, terre zabronione”. Zrobił je, wchodząc na pokład Theodore Herzl, statku towarowego żydowskich imigrantów zmierzających do Palestyny . Ta przygoda ma ogromny wpływ, a relacje zostały zebrane w książce Des Juifs opuszcza Europę . W listopadzie 1948 został aresztowany wraz z Garrym Davisem i Albertem Camusem podczas spotkania ONZ .
François-Jean Armorin zaginął w pierwszej katastrofie lotniczej w Bahrajnie (w Zatoce Perskiej) (w) 12 czerwca 1950 r. Wracał z misji w południowo-wschodniej Azji. Grożono mu śmiercią ze strony handlarzy z Sajgonu , być może w związku z aferą piastrów , których niewątpliwie spotkał podczas swojej podróży. Jego samolot uderzył w wodę, prawdopodobnie z powodu błędu pilota lub silnego podmuchu w dół, zabijając 46 osób i pozostawiając 6 ocalałych. Ciała François-Jeana nie znaleziono. Tylko jego artykuły zostały odzyskane; zostały opublikowane i osiągnęły wielki sukces. Książka: Jego ostatni raport , poprzedzony przez Josepha Kessela , opowiada o jego przygodzie w Indochinach.
W 1947, na krótko przed utworzeniem Izraela , Armorin był oburzony losem Żydów, którzy próbowali dostać się do Mandatu Palestyny . Potajemnie wyrusza na pokładzie Teodora Herzla, a frachtowiec , wśród innych emigrantów. Z tej przygody rysuje reportaż, który wywołał sensację. Żydzi opuszczający Europę to nielakierowane świadectwo złego traktowania Żydów pomiędzy Europą a Ziemią Obiecaną . Dziennikarz relacjonuje życie na pokładzie łodzi, potem o niepewnym stanie nielegalnych imigrantów oraz o zamknięciu w obozach internowania żydowskich emigrantów z Cypru . Ten raport sprawił, że Armorin stał się sławny. Ta książka została wznowiona w 2011 roku pod tytułem Ziemia obiecana, ziemia zakazana .
Publikacja limitowana, wydrukowana 15 sierpnia 1945, tekst François-Jean Armorin, rysunki Gérard Singer, przedmowa Yves Farge , Komisarz Republiki dla regionu Rhône-Alpes , świadectwo życia maquis .
Kiedy aniołowie nie mieli już skrzydeł , artykuł o ruchu oporu i „codziennych przygodach tych, którzy pomogli zagubionym pilotom stać się banitami” .
Został wymieniony w Orderze Narodu i pośmiertnie mianowany Kawalerem Orderu Legii Honorowej .
Jego imię nosi miasto szkolne w mieście Crest .
Nagroda François-Jean Armorin została nagrodzona najlepszym artykułem opublikowanym w prasie wojewódzkiej.