Frédérique z Meklemburgii-Strelitz

Frédérique
z Meklemburgii-Strelitz Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Królowa Frederique z Hanoweru.

Tytuł

Królowa Hanoweru

20 czerwca 1837 - 29 czerwca 1841
( 4 lata i 9 dni )

Kluczowe dane
Poprzednik Adelaide of Saxe-Meiningen
Następca Marie z Saxe-Altenburg
Biografia
Dynastia Mecklenburg House ( oddział Strelitz )
Imię urodzenia Friederike Luise Caroline Sophie Alexandrine von Mecklenburg-Strelitz
Narodziny 3 marca 1778
Hanower ( Brunswick-Lüneburg )
Śmierć 29 czerwca 1841
Hanower ( Hanower )
Tata Karol II Meklemburgii-Strelitz
Matka Frederique Hesji-Darmstadt
Małżonkowie Louis-Charles Prus
(1793-1796)
Frederick William of Solms-Braunfels
(1798-1814)
Ernest Augustus  I st, Hanover
(1815-1841)
Dzieci Frederick of Prussia
Frederique-Wilhelmine of Prussia
Guillaume de Solms-Braunfels
Augusta de Solms-Braunfels
Alexandre de Solms-Braunfels
Charles de Solms-Braunfels  (en)
Georges V of Hanover Król Hanoweru

Frédérique Louise Caroline Sophie Charlotte Alexandrine de Mecklenburg-Strelitz (w języku niemieckim , Friederike von Mecklenburg-Strelitz ), ur.3 marca 1778w Hanowerze , w okresie wyborczym miasta (obecnie Niemcy ) i zmarł dnia29 czerwca 1841w tym samym mieście, w królestwie Hanoweru , córka Karola II Meklemburgii-Strelitz i Frederique Hesji-Darmstadt , jest niemiecką księżniczką z rodu Meklemburgii .

Wychowała się wraz z siostrą Louise of Mecklenburg-Strelitz , przyszłą królową Prus, w Darmstadt, przez swoją babcię Marie-Louise of Leiningen-Dagsbourg-Falkenbourg , wdowę po księciu Jerzym-Guillaume z Hesji-Darmstadt , nazywanej „księżniczką Jerzym”.

Po raz pierwszy wyszła za mąż za Fryderyka Ludwika Pruskiego, młodszego brata przyszłego króla Prus Fryderyka Wilhelma III, kilka tygodni po ślubie jego starszej siostry Ludwiki z przyszłym królem Prus.

Poprzez swoje trzy małżeństwa Frédérique jest kolejno księżną Prus , księżną Solms-Braunfels, a wreszcie księżną Cumberland i Teviotdale oraz królową Hanoweru .

Młodość

Frederique spędziła wczesne lata w dawnym pałacu w Hanowerze, gdzie jej ojciec był komendantem, a później gubernatorem miasta jej szwagra króla Wielkiej Brytanii Jerzego III, który był również elektorem Hanoweru. Plik22 maja 1782Frédérique, lat 4, traci matkę, która umiera po urodzeniu córki Albertyny Auguste, która żyje tylko jeden dzień. Po śmierci matki Frédérique wraz z rodziną przeniosła się do starego pałacu w Herrenhausen . W trosce o swoje dzieci i ich edukację ojciec postanawia ponownie ożenić się z siostrą zmarłej i ulubionej ciotki swoich dzieci, księżniczką Charlotte z Hesji-Darmstadt. Frederique i jej rodzeństwo podróżują do Darmstadt, aby wziąć udział w ceremonii, która ma miejsce28 września 1784. WWrzesień 1785Starsza siostra Frederique, Charlotte z Mecklenburg-Strelitz, opuszcza rodzinny dom, aby poślubić panującego księcia Saxe-Hilburghausen. Małżeństwo jego ojca i ciotki, która została jego macochą, kończy się tak szybkoGrudzień 1785ze śmiercią Charlotte po narodzinach jej jedynego dziecka Charlesa. Będąc owdowiałym po raz drugi, książę Karol II Meklemburgii-Strelitz zdecydował się w 1786 r. Odejść ze stanowiska w Hanowerze i przenieść swoją młodą rodzinę pięciorga ocalałych dzieci do Darmstadt, gdzie ich babcia, Maria Louise de Leiningen-Dagsbourg-Falkenbourg , otrzymała przydomek " Księżniczka Georges ”. Aby pomóc jej w edukacji dzieci, babcia zatrudnia szwajcarską guwernantkę Salomé de Gélieu , która uczy je języka francuskiego. Babcia tak organizuje edukację dzieci, aby oprócz niemieckiego języka ojczystego potrafiły mówić po francusku, który był językiem dyplomacji. Spośród całego rodzeństwa Frédérique był szczególnie bliski swojej siostrze Louise , która miała z nią tylko dwuletnią przerwę. Po ślubie jego siostry Teresy z dziedzicznym księciem Thurn i Taxis wMaj 1789, w domu w Darmstadt zostało tylko czworo dzieci: Louise, Frédérique, George i Carl, ich przyrodni brat. Po rewolucji francuskiej i ogłoszeniu wojny między Francją a Świętym Cesarstwem Rzymskim , po natarciu armii francuskiej, Frédérique, Louise i Thérèse schronili się u swojej starszej siostry Charlotte, księżnej Saxe-Hidburghausen, gdzie zgromadziły się wszystkie cztery siostry .

Ślub

Cztery córki księcia Karola, Charlotte, Teresy, Louise i Frederique od dawna uważane były za najpiękniejsze piękności swoich czasów i jako takie cieszyły się dużym uznaniem wielu wielbicieli.

Po ślubie Charlotte i Thérèse dwoje najmłodszych Luizy i Frederique nadal odwracało głowy, gdziekolwiek się udały, ale wychowano ich na wielu dobrych przykładach i nadal prowadzili wzorowe życie. Na przykład sami robili własne ubrania, sami gotowali i piekli, osobiście opiekowali się chorymi i potrzebującymi, w szczególności Louise przejawiająca głęboką skłonność do filantropii. WMarzec 1793ich babcia zabrała swoje dwie wnuczki na wizytę do Frankfurtu, gdzie podczas prawdopodobnie przygotowanego spotkania przedstawiono im króla Prus Fryderyka Wilhelma i jego dwóch synów, księcia koronnego Fryderyka Wilhelma i jego brata księcia Ludwika Karola . Rodziny połączyła królowa Prus, z domu księżniczka Hesji-Darmstadt, czyniąc pruskich książąt drugimi kuzynami ich matki Frederique . Następnego dnia, na balu z okazji urodzin książąt, młoda Ludwika, lat 17, i młoda Frederique, lat 15, zostali zaproszeni przez księcia koronnego Prus Fryderyka Wilhelma, lat 22, i jego młodszego brata. Louis-Charles, lat 19. Król Prus dokłada wszelkich starań, aby młodzi ludzie spędzali ze sobą jak najwięcej czasu, a młode dziewczyny, które zgodziły się poślubić, odpowiednio, księcia koronnego i księcia Ludwika-Karola, oficjalne zaręczyny odbywają się na zamku w Darmstadt miesiąc później, the24 kwietnia 1793. Louise i Frédérique w towarzystwie ojca i babci wyjechali z Darmstadt do Poczdamu15 grudnia 1793w ramach przygotowań do ślubu, a podróż trwa tydzień. Docierają dalej do Poczdamu21 grudniagdzie czekają na nich ich narzeczeni. Dwa dni później wjeżdżają do Berlina, gdzie ma się odbyć ślub. Louise jest pierwszą osobą, która poślubiła księcia Frederique-Guillaume w Wigilię w Pałacu Królewskim. Dwa dni później Frédérique, ubrana w srebrną haftowaną sukienkę, została żoną Louisa-Charlesa w Palais Royal 26 czerwca.

Księżniczka Ludwik Prus

Frédérique, zwana po swoim małżeństwie „Jej Królewska Wysokość Księżniczka Ludwik Prus”, mieszka z mężem w pałacu przy rue Oberwall w Berlinie i rodzi kolejno troje dzieci: księcia Friedricha (1797 - 1863), księcia Karola (1795 - 1798) ) i księżniczka Frédérique (1796-1850). Naprzeciw Pałacu Frederique znajduje się Pałac Książęcy, w którym mieszka jej siostra Louise i jej mąż. Siostry pozostają blisko iw 1795 r. Rzeźbiarz Johann Gottfried Schadow rozpoczyna prace nad słynnym posągiem obu sióstr, przedstawiającym je rozmiarem identycznym z rzeczywistym i znanym pod nazwą „prinzessinengruppe”. Małżeństwo Frederique nie jest tak udane, jak małżeństwo jej sióstr, książę Ludwik-Karol Prus, którego kuzyn książę Ludwik-Ferdynand pruski określił jako „być może sam zbyt młody, by być dobrym przewodnikiem dla niej”. Małżeństwo Frederique zostanie przerwane przez przedwczesną śmierć księcia Ludwika-Karola28 grudnia 1796, kilka dni po trzeciej rocznicy ślubu, pozostawiając Frédérique owdowiałą w wieku 18 lat z trójką małoletnich dzieci.

Księżniczka Frédéric Guillaume de Solms-Braunfels

Frédérique, owdowiała w wieku 18 lat, przeniosła się z trójką dzieci do Pałacu Schönhausen na przedmieściach Berlina, gdzie prowadziła spokojne życie, bawiąc się z dziećmi, spędzając czas z siostrą Louise i przebudowując ogrody zamkowe. Nie trzeba długo czekać na hołd wielu zalotników, w tym zwłaszcza księcia Klemensa von Metternicha. Za radą ciotki, królowej Charlotty , żony króla Anglii Jerzego III , przyjmuje propozycję małżeństwa z synem ciotki , jej kuzynem Adolfem (późniejszym księciem Cambridge). Ale król Jerzy III uczynił swojego syna pułkownikiem i odmówił finansowania instytucji swojego syna z kobietą, która miała już troje dzieci, dopóki nie skończył służby wojskowej i nie otrzymał dotacji od brytyjskiego parlamentu na tę placówkę. Rozczarowany i zniesmaczony Frédérique rozpoczyna potajemny romans z przystojnym, ale niezbyt szczęśliwym niemieckim szlachcicem, księciem Frédériciem Guillaume de Solms-Braunfels. Kiedy Frederique odkryła, że ​​jest w ciąży, potajemny romans nie mógł być dłużej ukrywany, a książę Frederick podał jej rękę w małżeństwie. Sytuacja ta była bardzo poważnym upadkiem społecznym dla młodej dziewczyny, powszechnie chwalonej za jej urodę i siostrę królowej Ludwiki Pruskiej. (Mąż Louise odziedziczył tron ​​rok wcześniej, stając się królem Prus Fryderyka Wilhelma III). Ale mogła tylko przyjąć propozycję, sfrustrować biednego Adolfa i sprowokować wściekłość jego ciotki królowej Charlotte. Para bierze ślub w Berlinie w dniu10 grudnia 1798i natychmiast udał się na wygnanie do Ansbach, pozostawiając trójkę dzieci z pierwszego małżeństwa w Berlinie, aby wychowywały się z kuzynami, dziećmi swojej siostry Ludwiki. Dziecko pary rodzi się dwa miesiące po ślubie i nazywane jest Princess Caroline. Nieszczęsny narzeczony książę Adolphe, który kontynuował w Hanowerze opiekę nad przyszłym zakwaterowaniem swojej przyszłej pary, jako ostatni dowiaduje się o zdradzie Frederique i jest oczywiście całkowicie zdenerwowany. Mała księżniczka Caroline z powodu szybkiego małżeństwa umiera w wieku ośmiu miesięcy i Frédérique szybko zdaje sobie sprawę, że jej nowy mąż, bardzo uroczy i bardzo atrakcyjny, gdy był tylko jej kochankiem, jest w rzeczywistości ohydnym pijakiem, który wkrótce zostaje zwolniony z armii i szybko znajduje się bez środków. Stopniowo stracił całą swoją fortunę z powodu alkoholizmu w latach następujących po 1805 r. Frédérique miała siedmioro dzieci ze swoim drugim mężem, a zaledwie czworo dzieci przeżyło okres dojrzewania: książę Frédérick, urodzony w r.Grudzień 1801, księżniczka Augusta, urodzona w r Lipiec 1804 książę Aleksander, urodzony w Marzec 1807 i inny książę Frederick (znany jako Carl) urodzony w Lipiec 1812. Nie było to szczęśliwe małżeństwo, a para stanęła w obliczu poważnych kłopotów finansowych, sytuacja pogorszyła się wraz ze wzrostem pijaństwa księcia i podupadaniem jego finansów. Po utracie dochodów oficerskich traci emeryturę przyznaną mu przez szwagra króla pruskiego. Chociaż rozwód jest dozwolony w Prusach, Frédérique nie poddaje się nakazom członków jej rodziny, którzy jej to doradzają, albo dlatego, że obawia się utraty pieczy nad swoimi dziećmi (w tym czasie rozwiedziona kobieta straciła prawo do opieki nad swoimi dziećmi) lub ponieważ przeżyła już dwa nieudane małżeństwa, boi się, że trzecie zniesie tak samo nieszczęśliwie jak dwa pierwsze. Również finansowo przyszłość budziła niepokój, wojna Cesarstwa Francuskiego niszcząca księstwa, europejskie tantiemy, wszystkie księstwa, a Frederique, młoda matka siedmiorga małych dzieci, ma obowiązek nie wprowadzać ważnych zmian.na ich drodze. życia, nawet jeśli ten sposób życia pozostaje bardzo niepewny.

Wszystko zmieniło się w 1813 roku, kiedy inny angielski kuzyn, książę Ernest-Augustus , książę Cumberland , przybył do Niemiec, aby odwiedzić swoich krewnych i od razu zakochał się w swojej bardzo pięknej i bardzo atrakcyjnej kuzynce Frederique, podobnie jak kilka lat wcześniej, jego młodszy brat Adolphe. Miała wtedy trzydzieści lat i wierzyła, że ​​czas miłosnych podbojów należy do przeszłości, ale chociaż książę Ernest miał bardzo żarliwą postawę i raczej przerażający wygląd, w szczególności z powodu ogromnej blizny na twarzy spowodowanej do starej rany wojennej nie może oprzeć się tej miłości i też się zakochuje. Rodzina ponownie namawia ją, by poprosić o rozwód i rozpocząć nowe życie, ale Frederique waha się przez długi czas przed kapitulacją pod koniec 1813 roku i prosi swojego szwagra, króla Prus, o pozwolenie. do rozwodu i ponownego poślubienia księcia Ernesta. Napisała do powiernika: „Mam nadzieję, że jesienią mojego życia będę szczęśliwa tak samo, jak nieszczęśliwa była wiosną i latem”.

Księżna Cumberland

Kilka miesięcy przed orzeczeniem rozwodu zmarł książę Friedrich Wilhelm 13 kwietnia 1814. Chociaż książę wyraził zgodę na rozwód, nie przeszkodziło to plotkom, że śmierć nastąpiła w bardzo dogodnym czasie dla dwojga kochanków.

Ślub Frederique i księcia Cumberland odbywa się w zamku Neustrelitz w dniu 29 maja 1815, data, od której zostaje Jej Królewską Wysokością Księżną Cumberland. Została także księżną królewską Wielkiej Brytanii i Irlandii, księżną Hanoweru i księżną Brunszwiku i Lüneburga. Po ślubie książę wrócił do Anglii, aby uzyskać od brytyjskiego parlamentu zwiększenie zasiłku z tytułu małżeństwa. Książę jest już niepopularny w kraju pochodzenia, w szczególności z powodu nieprawdopodobnego samobójstwa swojego lokaja. Jego wniosek został odrzucony jednym głosem w parlamencie, stosunkiem 126 do 125. Wraca do Niemiec, aby tam szukać jego żonę i sprowadza ją z powrotem do Wielkiej Brytanii, aby w razie sukcesji księcia na tronie brytyjskim odbyć ceremonię zaślubin według obrzędów Kościoła anglikańskiego. Ceremonia ta odbywa się w londyńskiej rezydencji księcia Walii, Carlton House, im29 sierpnia 1815. Na wesele Frederique miała na sobie białą satynową sukienkę haftowaną złotem, a fryzurę - tiarę i książęcą koronę. Na weselu byli jej brat, wielki książę i spadkobierca Georg, brat jej męża, przyszły książę regent Jerzy IV, książę Yorku Clarence (później Wilhelm IV) i książę Kentu. Dużym nieobecnym była jednak matka księcia, królowa Charlotte, która była przeciwna małżeństwu i odmówiła przyjęcia swojej siostrzenicy i synowej. Królowa Charlotte nigdy nie mogła zapomnieć, że Frederique publicznie zerwała zaręczyny ze swoim synem Adolphem w 1797 roku. Oprócz rezydencji w Saint James Palace, para posiada dom w Kew, w którym ona i jej mąż regularnie przyjmują różnych znamienitych gości. WKwiecień 1818, książę zwraca się z nowym wnioskiem o podwyższenie emerytury, ale Parlament ponownie odrzuca tę prośbę, tym razem siedmioma głosami różnicy 143 do 136. W Lipiec 1818, książę i Frederique opuszczają Wielką Brytanię do Niemiec, gdzie mieszkają głównie w Berlinie, gdzie Frederique rodzi 27 maja 1819synowi, księciu Jerzemu (1819 - 1878). WCzerwiec 1825, angielski parlament zatwierdził podwyższenie zasiłku księcia Cumberland, ale tylko po to, aby opłacić edukację syna pary, księcia Jerzego. Po 1825 r., Chociaż jej mąż wrócił do Wielkiej Brytanii, Frederique i jej syn pozostali w Niemczech, co dało jej szansę zobaczenia, jak córka Augusta de Solms-Braunfels wychodzi za mąż za25 lipca 1827Książę Albert ze Schwarzburg-Rudolstadt , następca tronu, a później panujący książę.

Wróciła do Wielkiej Brytanii w sierpniu 1829 r. Po dziesięciu latach w Niemczech i została tam przyjęta jako pełnoprawny członek rodziny królewskiej, zmarła jej teściowa i ciotka Charlotte, a były książę regent wstąpił na tron ​​jako George. IV w 1820 r. Wróciła do swojego domu w Saint James Palace i Kew i mogła wznowić aktywne życie towarzyskie. Rok po powrocie do Wielkiej Brytanii śmierć Jerzego IV postawiła jej męża jako spadkobiercę nowego króla Wilhelma IV z Hanoweru i drugiego w linii sukcesji na brytyjskim tronie za księżniczką Wiktorią z Kentu. W roku swojej koronacji król Wilhelm IV przydzielił księciu Cumberland mieszkanie po północnej stronie Kew Green, później zwane Hanover House. W następnym roku jej syn George stracił wzrok po wypadku w ich domu w Kew. Frederique i jej mąż wyjeżdżają z Wielkiej Brytanii do Niemiec, aby odwiedzić specjalistę okulistę, barona Graefe. Kiedy jej mąż wraca do Anglii, Frederique pozostaje w Niemczech z synem, aby kontynuować leczenie jego oczu, ale niestety pozostanie niewidomy do końca życia. Plik20 czerwca 1837, Król Wilhelm IV umiera i zostaje zastąpiony na brytyjskim tronie przez jego siostrzenicę Wiktorię, a na tronie Hanoweru przez jego brata, księcia Cumberland.

Królowa Hanoweru

Kiedy Frederique zostaje królową Hanoweru, jest trzecim członkiem rodziny Mecklenburg-Strelitz, który został królową, po swojej cioci, królowej Charlotte i jej siostrze, królowej Luizie . Wraca ponownie do domów swojego dzieciństwa. W 1840 roku król i królowa obchodzili srebrną rocznicę ślubu. W kwietniu następnego roku Frédérique zachorowała i po trzymaniu w łóżku przez trzy miesiące w swoim domu dzieciństwa zmarła29 czerwca 1841. Miała 63 lata w dniu jej śmierci i wyjeżdża wraz z pozostałym przy życiu mężem siedmioro dzieci i wieloma wnukami. Jej pogrzeb odbywa się w Hanowerze, gdzie jest pochowana w Kaplicy Królewskiej. Król zlecił nadwornemu architektowi Georgowi Ludwigowi Friedrichowi Laves zbudowanie mauzoleum dla siebie i swojej żony w ogrodzie zamku Herrenhausen, zwanym później Welfenmausoleum. Po śmierci Ernesta-Auguste18 listopada 1851, Sarkofag Frederique jest umieszczony obok sarkofagu jej męża w mauzoleum.

Bibliografia

. Carolin Philipps: Friederike z Prus . Monachium. Piper 2007, ( ISBN  3-492-05126-X )

. Claudia de Gélieu i Christian von Gélieu: Matka królowej Luizy Salomé de Gélieu . Regensburg 2007, ( ISBN  978-3-7917-2043-2 )

. Merete van Taack: Friederike - gala siostra królowej Luizy . Dusseldorf, 1987, ( ISBN  3-7700-0727-1 )

. (en) John Van der Kiste , George III's children , Stroud, Sutton Publishing Limited,2004, 192  pkt. ( ISBN  978-0-7509-3438-1 ). (wydanie poprawione)  Książka użyta do napisania artykułu

. (w) Roger Fulford , Royal Dukes , London, Gerald Duckworth & Co,1933( OCLC  499977206 ). Książka użyta do napisania artykułu

Tytuł

Uwagi i odniesienia

  1. madameguillotine.org.uk/2014/03/11/frederica-mecklenburg-strelitz/page 9
  2. Fulford 1933 , s.  204.
  3. Van der Kiste 2004 , s.  58.
  4. http://madameguillotine.org.uk/2014/03/11/frederica-mecklenburg-strelitz/

Linki zewnętrzne