| Kraj | Meklemburgia-Pomorze Przednie |
|---|---|
| Linia | Abodrites |
| Papiery wartościowe |
Książę Meklemburgii Król Szwecji Wielkiego Księcia z Meklemburgii-Schwerin Wielki książę z Meklemburgii-Strelitz |
| Obecny lider | Georges-Borwin z Meklemburgii |
| Fundacja |
XII p wieku Niklot († 1160) |
Dom Meklemburgii jest jednym z najstarszych dynastii Niemczech , założona w XII th wieku do czasu gdy Meklemburgia została wypełniona przez Abodrites , federacja plemion słowiańskich pogańskich. Rodzina istnieje do dziś; obecnym szefem domu jest książę Meklemburgii Georges-Borwin .
Najstarszym znanym przewaga Domu Meklemburgii jest Niklot I st Książę Obodrites z Chizzini i Czrezpienianie, Pan Schwerin . Jego potomkowie stali się książętami Meklemburgii w 1166 r. , Książętami Meklemburgii w 1348 r. , Hrabiami Schwerina w 1359 r. , Książętami Wenden w 1436 r. , Książętami Schwerina i Ratzeburga w 1648 r .
Pribislav ja pierwszy syn Niklot I st , nawrócił się na chrześcijaństwo w 1167 i otrzymał Meklemburgia ręce Henryka Lwa . W 1170 roku Pribisław został księciem Świętego Cesarstwa Rzymskiego .
Podczas rozbudowy cesarstwa na Wschodzie, zwłaszcza w kierunku wybrzeża Bałtyku do XIII th wieku , część Obodrites Lordów sprzymierzony z niemieckich przywódców. W rezultacie wzmocnili swoje terytoria. Najpotężniejszymi z nich byli lordowie Meklemburgii.
Henry Borwin I st Mecklenburg zmarł w 1227 roku , jego wnuk Nicolas I er z Werle założył drugą filię rodu Mecklenburg ( Werle ). Ta druga linia dała początek kilku gałęziom (Werle-Waren, Werle-Güstrow, Werle-Goldberg, Werle-Parchim, Werle-Penzlin, tylko linia Werle-Güstrow panowała przez ponad sto lat (od 1316 do 1436 ).
Meklemburgia wzięła swoją nazwę od głównego zamku, którego posiadali: Mikla Burg (wielka twierdza ).
W 1347 roku , starszy oddział Domu Meklemburgii reprezentowane przez Alberta I st Meklemburgii , został podniesiony do rangi książęcej przez Karol IV Luksemburski , oni germanisèrent aby umocnić swoją pozycję jako panujący książęta.
W 1358 roku hrabstwo Schwerin kupił Albert I st Mecklenburg .
W 1436 roku Henryk IV Mecklenburg (Schwerin) odziedziczył księstwo Wenden .
W 1436 roku , drugi oddział Meklemburgii zmarł obecnie, margrabia z Brandenburgii twierdził spadku, ale ostatecznie wycofał swój wniosek, w zamian za zrzeczenie się, że otrzymał wszystkie prawa do transmisji w przypadku wyginięcia Domu Meklemburgii (traktat z Wittstock 1442 ).
W XV i XVIII wieku Księstwo Meklemburgii było przy różnych okazjach dzielone między spadkobierców rodów książęcych Mecklenburg-Schwerin, Mecklenburg-Güstrow, Mecklenburg-Grabow i Mecklenburg-Strelitz i stało się księstwami.
W XVIII -tego wieku , większość oddziałów wymarłych przyszedł starszy oddział Domu Meklemburgii, linia Mecklenburg-Schwerin i posiadłości zostały podzielone na dwa państwa, że tak pozostało do końca pierwszej wojny światowej :
Kongres Wiedeński podniósł Księstwo Meklemburgii-Strelitz i Meklemburgii-Schwerina do rangi Wielkiego Księstwa.
W 1917 r. Linia Meklenburg-Strelitz wygasła, a regentem tego księstwa został Frédéric-François IV z Meklemburgii-Schwerinu . Rosyjska gałąź zabezpieczenia twierdziła, że księstwo Meklemburgii-Strelitz jest dziedziczone, w 1918 r. Został zdeponowany Frédéric François IV, dlatego sukcesja ta nie została rozstrzygnięta.
Oddział Mecklenburg-Schwerin wymarł w 2001 roku wraz z tytułem Wielkiego Księcia Frédérica François V Meklemburgii-Schwerinu .
Jedynym spadkobiercą Meklemburgii był książę Karol-Michel z Meklemburgii-Strelitz, który służył w rosyjskiej armii cesarskiej. W 1914 roku Charles-Michel de Mecklenburg-Strelitz zrzekł się praw do dziedziczenia po książęcej koronie Meklemburgii-Strelitz. Jedynym ocalałym i następcą męskiej linii był książę Jerzy Aleksandrowicz Carlow, morganatyczny syn Georges-Alexandre de Mecklenburg-Strelitz (1859-1909) i Nathalie Vanljarskaya, hrabina Carlow. W ten sposób w 1917 i 2001 roku dwie filie Meklemburgii wymarły.
Po śmierci wuja Adolphe-Frédérica VI z Meklemburgii-Strelitz w 1918 roku , śmierci Christiana z Meklemburgii-Schwerinu w 1996 roku , wielki książę Fryderyk François V z Meklemburgii-Schwerinu został potwierdzony jako spadkobierca linii meklemburskiej obejmującej oba księstwa .
W 1928 roku Georges-Alexandrovich, hrabia von Carlow został adoptowany przez swojego wuja Charlesa-Michela z Meklemburgii-Strelitz i został księciem Meklemburgii Georges-Alexandre (1899-1962) . Jego syn, książę Georges Borwin, rościł sobie prawa do dziedziczenia obu księstw od czasu śmierci Frédéric-François V Meklemburgii w 2001 roku .