Frédéric-Guillaume de Schaumbourg-Lippe

Frédéric-Guillaume de Schaumbourg-Lippe Obraz w Infobox. Tytuł szlachecki
Hrabstwo
Biografia
Narodziny 9 stycznia 1724
Londyn
Śmierć 10 września 1777(nr 53)
Wölpinghausen
Pogrzeb Jagdschloss Baum ( we )
Imię w języku ojczystym Wilhelm zu Schaumburg-Lippe
Imię urodzenia Wilhelm Friedrich Ernst zu Schaumburg-Lippe
Trening University of Leiden
University of Montpellier
Czynność Dowódca wojskowy
Rodzina Lista książąt Lippe
Tata Albert-Wolfgang z Schaumbourg-Lippe
Matka Margaret Gertrude von der Schulenburg ( d )
Inne informacje
Członkiem Królewska Pruska Akademia Nauk
Stopień wojskowy Generał
Różnica Order Czarnego Orła
Ramiona Schaumburg-Lippe.png herb

Hrabia Frédéric-Guillaume Ernest zu Schaumburg-Lippe (ur9 stycznia 1724w Londynie ; †10 września 1777Haus Bergleben, Wölpinghausen ), władca Schaumburg-Lippe jest wielki teoretyk wojskowy XVIII th  century i generalny siedmioletniej wojny w służbie Anglo-Prusów i portugalskim . Mianowany dowódcą armii portugalskiej przez markiza de Pombal w 1762 roku, był dowódcą sił anglo-portugalskich, które trzykrotnie pokonały francusko-hiszpańskie ofensywy na Portugalię podczas „  fantastycznej wojny  ” ( Guerra Fantástica ), a także organizator poważna reforma armii i portugalskich twierdz .

Biografia

Frédéric-Guillaume jest najmłodszym synem hrabiego Alberta-Wolfganga z Schaumbourg-Lippe i hrabiny Margarete Gertrud von Oeynhausen. Urodzony w Londynie, uczęszczał do szkół w Genewie , a następnie na uniwersytety w Leiden i Montpellier, zanim został włączony do gwardii królewskiej w randze pomocnika .

Po pojedynkowej śmierci swojego starszego brata, księcia Jerzego (1722–1742), został wezwany do Bückeburga jako nowy spadkobierca. Towarzyszył ojcu na polach bitew, który w tym czasie służył jako generał w służbie Zjednoczonych Prowincji . Sygnalizowane jest to przeciwko Francuzom w walce Dettingen na27 czerwca 1743i uczestniczy jako ochotnik w armii cesarskiej we włoskiej kampanii 1745 roku.

Po śmierci ojca (1748) objął tron ​​księstwa Schaumburg-Lippe . W walkach z wojskami Landgrafa z Hesse-Cassel , który czeka najmniejszego możliwość załączyć Schaumburg-Lippe, odgrywają ważną rolę w szkoleniu wojskowym księcia Williama, którego kolejna strategia jest głównie w celu zapobieżenia szybkiej aneksji od jego kraj.

Aby pogłębić swoją wiedzę wojskową, najpierw udał się do Berlina na spotkanie z Fryderykiem „Wielkim” , gdzie wraz z Wolterem należał do wewnętrznego kręgu króla (hrabia Guillaume mówił po francusku, angielsku, łacinie, włosku i portugalsku); następnie wrócił do Włoch i Węgier .

Kiedy wybuchła wojna siedmioletnia, przywiózł własny pułk do armii anglo-pruskich, został mianowany „  Generalfeldzeugmeister  ” ( generałem dywizji ) państwa Hanower i walczył z wyróżnieniem: oto jak bitwa pod Minden (1759) , artyleria, którą sam dowodzi, udaje się powstrzymać francuski atak na lewej flance. Również w 1759 roku objął dowództwo nad całą artylerią aliantów anglo-pruskich.

Podczas inwazji Portugalii przez Francję i Hiszpanię (1761) wpływowy minister Portugalii markiz de Pombal przejął od hrabiego Wilhelma dowództwo nad wojskami portugalsko-angielskimi. Guillaume dołączył do koalicji w 1762 roku i powstrzymał próbę inwazji hiszpańskiej, która do dziś jest nazywana w Portugalii „  fantastyczną wojną  ” ( Guerra Fantástica ), która ma na celu zachowanie niepodległości kraju. Stworzył również szkołę wojskową i szkołę artyleryjską na miejscu, reformując armię portugalską. Kazał również zbudować Fort Nossa Senhora da Graça „  à la Vauban  ” w pobliżu Elvas , który król Portugalii nazwał na jego cześć „  Fort Lippe  ”. Model to Fort Wilhelmstein na środku jeziora Steinhude . Pod koniec wojny na mocy traktatu z Fontainebleau (1762) wrócił do Niemiec. W uznaniu jego wyczynów wojskowych i roli przywódcy Brytyjskich Sił Ekspedycyjnych w Portugalii, Korona Anglii podniosła go do rangi marszałka .

Ożenił się z młodszą o dwadzieścia lat kobietą, hrabiną Marie Barbarą Eleonore de Lippe-Biesterfeld . Jedyna córka Guillaume zmarła w wieku trzech lat, a jego żona przeżyła go tylko trzy lata. Po tym zrządzeniu losu przeszedł na emeryturę do swojego domku myśliwskiego w Bergleben-bei-Wölpinghausen , gdzie zmarł bez potomków,10 września 1777pozostawiając tron ​​swojemu siostrzeńcowi Filipowi II.

Został pochowany wraz z żoną i córką w mauzoleum , które zbudował w domku myśliwskim Baum w lesie Schaumbourg  ( fr ) . Na miejscu zameczku myśliwskiego Bergleben, w którym zginął hrabia, wzniesiono później Wilhelmsturm . Ten pawilon Bergleben został zdemontowany i przebudowany w 1790 roku w Bad Nenndorf jako szpital powiatowy.

Teoretyk wojny obronnej

Hrabia Guillaume de Schaumbourg-Lippe jako pierwszy wyobraził sobie polemologiczną teorię wojny czysto obronnej , którą uważa za jedyną możliwą do uzasadnienia moralnie: „Nie ma wojny uzasadnionej, z wyjątkiem wojny obronnej!”. W centrum jej strategii znajduje się koncepcja „ufortyfikowanego kraju”, będącego połączeniem twierdz, milicji chłopskiej i stałej armii.

Wpływ na reformy wojskowe w Prusach

Zasadę „ wojny narodowej  ” realizowanej przez pruskich generałów Scharnhorsta i Gneisenau przeciwko Napoleonowi można prześledzić  do idei i strategii hrabiego Guillaume de Schaumbourg-Lippe. Częścią tych ram jest również koncepcja ogólnej mobilizacji.

Fortyfikacje na ratunek małym państwom

Aby założyć twierdzę w swoim księstwie, Guillaume de Schaumbourg-Lippe kazał zbudować fort pośrodku spokojnego jeziora Steinhude , Fort Wilhelmstein , nie do zdobycia przez czas (lub przynajmniej bardzo kosztowny do zniszczenia nawet dla ogromnej armii). liczebnie wyższy). Ma nadzieję, że czyniąc swój kraj prawie niemożliwym do inwazji, pozuje jako interesującego sojusznika nawet dla sąsiednich państw, które są znacznie silniejsze militarnie (jak Hanower czy Królestwo Prus ) i uniknie pozycji państwa satelickiego .

I rzeczywiście, podczas próby aneksji w 1787 r. Przez Landgraviate Hesse-Cassel wojska hrabiego zdołały utrzymać pozycję Wilhelmsteina przeciwko wojskom Hesji. Pozwala to utrzymać się do czasu zawarcia rozejmu, podczas którego Hanower i Prusy ręczy za niepodległość księstwa Schaumburg-Lippe, która miała się skończyć dopiero w 1933 roku.

Oświecony despota

Liczyć William amasses znaczne zyski w czasie jego panowania, na rzecz wspierania przemysłu i rolnictwa, a podstawą produkuje  : przędzalnie , murowane piece , a fabrykę czekolady w Steinhude , a Martinette do kuźni i młyna na papierze w zamku Ahrensbourg oraz odlewnia na zamku Bückebourg. Tworzy też nowe kolonie, które przyciągają imigrantów ulgami podatkowymi, ofertami mieszkaniowymi, zbożem lub zrzeczeniem się niektórych praw dworskich. Ten oświecony despota przywołuje na swój dwór wielkie umysły, takie jak Thomas Abbt i Johann Gottfried Herder .

Przeprowadził także reformy wojskowe, znosząc kary cielesne i wydając dekret o utworzeniu milicji narodowej ( Landmiliz ), będącej formą poboru . Potem otworzył szkołę wojskową, by szkolić strzelców i inżynierów fortyfikacji  ; zakład, który zyskał ogromną renomę w Niemczech i zainstalował go w 1761 roku na forcie w miejscu Wilhelmsteina nad jeziorem Steinhude . Tam też od 1762 roku próbowaliśmy kosztem księcia Williama pierwszej łodzi podwodnej zbudowanej w Niemczech, zwanej „szczupakiem z jeziora Steinhude”. Najbardziej znamienitym kadetem tej akademii wojskowej jest Scharnhorst (awans 1771).

Książę Guillaume utrzymuje stałą armię liczącą 1000 ludzi, co jest nieproporcjonalną liczbą jak na tak małe państwo; budowa i utrzymanie twierdzy nad jeziorem Steinhude jeszcze bardziej podniosły podatki nakładane na poddanych. Filozof Herder, który w latach 1771-1776 był członkiem konsystorza i książęcą kaznodzieją , w 1772 roku skarżył się na swój stan na dworze swojej ukochanej Karolinie Flachsland: „Pastor bez parafii, proboszcz bez uczniów!”. (...) nie ma tu kompromisu: garstka widocznie skorumpowanych ludzi postrzega ją jako republikę, ale dla zdecydowanej większości republikę ubogich i bez środków do życia w tak zamożnym kraju. Niech nasz czcigodny pan raczy pozwolić nam uprawiać dobrą pszenicę i oszczędzić nam życia tylko na naszych żołnierzach i na naszej ufortyfikowanej wyspie. "

Militarystyczna polityka księcia Williama ma ważne konsekwencje społeczne, powodując rosnące napięcia wśród ludności. Kiedy zmarł, pole manewrowe Wilhelmsteina zostało zdemontowane, a liczba żołnierzy została znacznie zmniejszona.

Uwagi i odniesienia

  1. „ Kein anderer als der Defensivkrieg ist rechtmäßig! „
  2. Tekst oryginalny: Ein Pastor ohne Gemein (d) e! ein Patron der Schulen ohne Schulen! [...] einen Mittelstand gibt's hier nicht. Als Republik betrachtet ein Häufchen äußerst verdorbener und der größten, größten Zahl nach armer und elender Menschen, in einem so glücklichen Lande. Möchte uns der liebe Gott nicht so überflüssig viel und gutes Brot wachsen lassen, so konnten wir von Soldaten und befestigten Inseln leben. Od (de) Johann Gottfried Herder Briefe. Gesamtausgabe 1763–1803 , Stiftung Weimarer Klassik (Goethe- und Schiller-Archiv), 1977-1996, 10 tomów.

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia

Pracuje