Fort du Bambois | |||
![]() Wejście do fortu. | |||
Opis | |||
---|---|---|---|
Rodzaj pracy | fort z masywem centralnym | ||
Daty budowy | od 1880 do 1882 | ||
Wzmocniony pas | ufortyfikowane miejsce Épinal | ||
posługiwać się | pudełko na pasek | ||
Obecne wykorzystanie | opuszczony | ||
Obecny właściciel | gmina Dounoux | ||
Garnizon | 244 mężczyzn i 6 oficerów (w 1882 r.) | ||
Uzbrojenie szańcowe | 12 armat i 4 moździerze | ||
Uzbrojenie flankujące | 4 pokoje | ||
Organy pancerne | nic | ||
Specjalna modernizacja betonu | nie przeprowadzone | ||
1900 program | |||
Terminy restrukturyzacji | nie przeprowadzone | ||
Wieżyczki | - | ||
Kazamaty z Bourges | - | ||
Obserwatorium | - | ||
Garnizon | ? | ||
Program komplementarny 1908 | niedoszły | ||
Informacje kontaktowe | 48 ° 07 ′ 21 ″ północ, 6 ° 26 ′ 43 ″ wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Wogezy
| |||
Fort du Bambois , krótko nazywany Fort Bizot , to fortyfikacja tworzące część twierdzy epinal , położone na północ od miasta Dounoux , w Wogezy .
Rozporządzenie w sprawie użyteczności publicznej pochodzi z 6 czerwca 1879 r.
Przez dekret z dnia21 stycznia 1887The Minister wojny Georges Boulanger zmienia nazwę wszystkie forty , baterie i baraki z nazwiskami byłych dowódców wojskowych. W przypadku fortu Bondues jego „ nazwa Boulanger ” nawiązuje do generała Michela Bizota : nowa nazwa miała być wygrawerowana na frontonie wejściowym. Ponieważ13 października 1887 r., następca Boulangera w ministerstwie, Théophile Ferron , uchyla dekret. Fort oficjalnie wznawia swoją poprzednią nazwę, zachowując na frontonie nazwę Boulanger.
Michel Bizot urodził się w Bitche on2 września 1795i zabity przed Sewastopolem w dniu12 kwietnia 1855. Część swojej kariery spędził w Algierii, zanim w 1852 roku został generałem brygady i komendantem Szkoły Politechnicznej . Kula trafia go za uchem podczas oblężenia Sewastopola na Krymie. Zmarł nie wiedząc, że właśnie osiągnął stopień generała dywizji .
Jest to Fort Séré de Rivières drugiej generacji. Fort został zbudowany w latach 1880-1882, w ciągu dwóch lat. Mały fort w kształcie nieregularnego pięciokąta ze złamaną gardła, o nadzór fort został zbudowany na Bambois wzgórze, na wysokości 523 metrów, dominuje wszystkie szczyty na południe od Épinal i Mozeli doliny. , Kontrolując w szczególności droga do Xertigny i Plombières-les-Bains (dawna krajowa 434 , obecnie D434), linia kolejowa Épinal-Lure i droga do Hadol (D12).
Rów rysuje bardzo nieregularny sześciokąt, aby dostosować się do terenu. Obronę rowu powierzono trzem podwójnym kaponierom , w tym gardło. Całość murowana , całość przykryta warstwą ziemi.
Planowany garnizon liczył 230 ludzi i 24 sztuki artylerii, w tym pięć „karabin maszynowych” przewidzianych przy spisywaniu karty technicznej w 1880 r., a ponadto pięć dział 5 lub 7. W rzeczywistości przy karabinach maszynowych jest to konieczne zrozumieć broń z kulami. Reszta uzbrojenia składała się z ośmiu armat 120 mm L , dwóch armat 115 mm L i czterech moździerzy 22 cm gładkich. Obronę obwodu powierzono dwóm podwójnym kaponierom , wysuniętym II i IV, wąwozu broniła platforma obronna, a właściwie trapezoidalna bastiona, wsparta na skale w miejscu i położona około 150 cm n.p.m. poziom dziedzińca.
Ta platforma ma ścianę z krenelażem (w tym niszę na projektor, wciąż częściowo wyłożoną ceramicznymi płytkami), ale ma niewielką lub żadną powłokę. W połowie drogi między bastionnetem a wystającym I otwiera się wejście. Obramowany dwoma pilastrami, za którym biegnie ścieżka okopowa, nie ma jednak osłony. W przeciwskarpie znajdują się również dwa pilastry, każdy z wartownią. Gdy przekroczysz wejście, znajdziesz się przed szerokim, wkopanym przejściem oznaczającym lewy koniec rue du rempart. Przejście to daje dostęp do kaponniery sali wystającej II es do korytarza cyrkulacyjnego za komorami. Korytarze zakorzenione na rue du rempart, cztery, mają odcinkowe sklepienia łukowe i wszystkie mają dwa podwójne rowki, co pozwala w razie potrzeby osłonić je belkami stropowymi. Przed dotarciem do tego umocnionego przejścia, po prawej stronie, na dziedziniec prowadzi tunel, prowadzący do niego prostopadle do siedmiu przęseł koszarowych, zwróconych na tyły skarpy wąwozu. Ta porażka, dla przypomnienia, około 150 cm wyższa od poziomu dziedzińca, jest zamknięta murem obronnym. Kolebki sklepień komnat nie są podkreślone na fasadzie przez murowany łuk.
W jednej z komór można jeszcze dostrzec na ścianie szkic odznaki oddziału sygnałowego. Okazuje się, że korytarz za tymi komorami jest wystarczająco szeroki, aby w razie potrzeby przemieścić się lub pomieścić artyleryjskie jednostki. korytarz ten biegnie wzdłuż prochowni, która znajduje się w samym środku konstrukcji. Sklep ten poprzedzony jest ogromnym świetlikiem. Magazyn, przeznaczony na 60 ton prochu czarnego, nie jest niczym szczególnym. Sklepienie półkoliste, trzy ustawione w linii miejsca na lampy.
Koszary oficerskie usytuowane są prostopadle do drugiego końca dziedzińca. Trzy jego okna wychodzą na rów wąwozowy. Kilka pięknych murów i latryn, które zachowały metalowe przegrody (bardzo zardzewiałe). Koszary są zamknięte przez stanowisko piechoty, do którego prowadzą schody. Kaponiery są w dobrym stanie, łącznie z wyposażeniem zewnętrznym. Istnieją zwykłe (dla Place d'Épinal) wsporniki dla karabinów maszynowych z kaponierami. Skrzyżowanie Salient III kończy się zaułkiem czwartym, w którym przebito dwa krenelaż komunikacji optycznej, poprzedzony kamienną tablicą.
Te blanki prowadziły do fortów Arches i Parmont. Drugi słup optyczny, z pojedynczym krenelażem skierowanym w stronę fortu Roulon , miał zająć dno jednego z mostów poprzecznych frontu IV-V. Dwa piece chlebowe na 180 racji zostały zdewastowane. Bateria przybudówki przed najistotniejszym I, z schronieniem poprzecznym i 3 lub 4 miejscami na części skierowane na północny-wschód.
Pralnia przed latrynami w Fort du Bambois.
Słup optyczny Fort du Bambois.
Prochownia na 60 ton prochu czarnego.
Galeria za pokojami.
Podwójna kaponiera sali IV.
Dostęp do kuźni fort du Bambois.
Kryte przejście za wejściem.
Koszary w koszarach fortu.
Pomieszczenie obok kuźni fortu.
Własność miasta i opuszczona.