Fort de Belrupt | |||
Opis | |||
---|---|---|---|
Rodzaj pracy | strach, a potem silny | ||
Daty budowy | od 1875 do 1877 | ||
Wzmocniony pas | twierdza Verdun | ||
posługiwać się | pudełko na pasek | ||
Obecne wykorzystanie | paintball | ||
Bieżąca własność | Gmina od Belrupt | ||
Garnizon | 294 mężczyzn i 4 oficerów (w 1877) | ||
Uzbrojenie wału obronnego | 4 działa 120 mm , 2 działa 90 mm i 4 moździerze 15 cm (w latach 1908-1915) |
||
Uzbrojenie flankujące | 10 kawałków | ||
Organy pancerne | nic | ||
Specjalna modernizacja betonu | nie przeprowadzono | ||
Program 1900 | |||
Terminy restrukturyzacji | nie przeprowadzono | ||
Wieżyczki | - | ||
Bourges Casemate | - | ||
Obserwatorium | - | ||
Garnizon | 52 mężczyzn | ||
Program uzupełniający 1908 | niedoszły | ||
Informacje kontaktowe | 49 ° 08 ′ 54 ″ na północ, 5 ° 26 ′ 02 ″ na wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Meuse
| |||
Fort Belrupt , zwany na początku reduty z Belrupt i zwięźle fort Corda , to fortyfikacja tworzące część twierdzy Verdun , znajduje się we wschodniej części gminy Belrupt-en-Verdunois , 350 metrów od wysokości, w Meuse .
Zbudowany w latach 1875 i 1877 (jeden z sześciu „tzw reduty paniki”), na wschód od miasta Verdun The reduta następnie zintegrowane pasy z fortów, ale bez modernizowane (beton lub bez pancerza). W 1914 r. Fort w wewnętrznym pasie twierdzy pełnił jedynie rolę prostej baterii artyleryjskiej , rozbrojonej pod koniec 1915 r. W czasie bitwy pod Verdun jego podziemia zostały wykorzystane dla reszty wojsk. stanowisko przywódcze.
Przez dekret z dnia21 stycznia 1887The Minister wojny Georges Boulanger zmienia nazwę wszystkie forty , baterie i baraki z nazwiskami byłych dowódców wojskowych. Dla fortu Belrupt jego „ nazwa Boulanger ” odnosi się do Josepha Corda , urodzonego w Belrupt dnia26 listopada 1773 i umarł dalej 16 listopada 1843 ; generał brygady6 listopada 1810 i barona Imperium 7 czerwca 1808, zrobił karierę w artylerii i brał udział w oblężeniach Luksemburga , Ehernbreitstein i Gdańska . Nowa nazwa jest wygrawerowana na frontonie wejściowym. Ponieważ13 października 1887, Następca Boulangera w ministerstwie, Théophile Ferron , uchyla dekret. Fort oficjalnie powraca do swojej poprzedniej nazwy, zachowując nazwę Boulanger na swoim przyczółku.
Fort jest zbudowany na wysokości 347 m n.p.m. , dominując nad Route d' Étain (obecna D603, która biegnie na północ) i trasą Metz (dawna krajowa 3 , obecna D903, która biegnie na południe).
Jest to Fort Séré de Rivières pierwszej generacji, przeznaczony dla garnizonu składającego się z 298 ludzi i 24 dział artyleryjskich, o kształcie pięciokąta z rowkiem powrotnym. Obronę rowów zapewniała podwójna kaponia na wysuniętym II i dwie lotki na III i VI. Wejście, poprzedzone na lodowcu rawelinem, otwiera się na dnie rowu pośrodku głębokiej kurtyny . Dno tej ściany osłonowej zajmują cztery przęsła na dwóch poziomach baraku , tj. Parterze i piwnicy. Aby zapewnić oświetlenie piwnicy, wzdłuż całej kurtyny biegnie wąski rów, który jest chroniony przez małe boczne skrzynie. Skrzynie te w żadnym wypadku nie mogą bronić wąwozu, a misję tę można było powierzyć jedynie otwieraniu pomieszczeń, strzelając barbety z boków ściany kurtynowej. Pośrodku muru kurtynowego, dzieląc w ten sposób pomieszczenia parteru na dwie grupy po dwie, ganek wejściowy miał poniżej zwodzony most. Te komnaty na parterze były odpowiednio krenelażowane, aby w razie potrzeby przyczynić się do obrony. Można było przejść z jednego pomieszczenia do drugiego, dodatkowo korytarzem komunikacyjnym na ich tyłach, przez otwór pośrodku każdego z pomostów. Tunel wejściowy otwiera się na wąski dziedziniec, w świetliku ustawionym równolegle do wąwozu. Osiem sklepów biegnie wzdłuż tego dziedzińca w dwóch rzędach po cztery. Stolica rozciąga się tuż za Salient III, gdzie drugi dziedziniec, zaaranżowany w ten sam sposób, obejmował trzy małe sklepy próbne i latryny. W forcie nie ma prochowni, tak jak to sobie wyobrażamy. Rolę tę przejęły dwa niewielkie pomieszczenia otwierające się na dwa okopane korytarze po prawej stronie fortu.
Działa artyleryjskie zostały rozłożone na otwartej przestrzeni, a personel mógł schronić się na wypadek bombardowania w dziesięciu schronach sypialnych. Ochrona bliska opiera się na szerokim rowie, którego bronią trzy kaponiery (jedna podwójna i dwie pojedyncze). Serce fortu zajmują koszary. Wszystkie konstrukcje są murowane , pokryte ziemią.
Odtajniony przez wojsko fort, obecnie należący do miasta, jest użytkowany przez stowarzyszenie paintballowe .