Formatem otwartym (zwany również standardem otwartym , otwartym standardem , otwarta specyfikacja lub format swobodny ) jest definiowana jako „każdy protokół komunikacji, wymiany i wzajemnych lub dowolnego formatu danych interoperacyjnych i którego specyfikacja techniczna jest dostęp publiczny i nieograniczony lub wdrożenie” .
Formaty otwarte są przeciwstawiane formatom zastrzeżonym lub formatom zamkniętym , których specyfikacje są utrzymywane w tajemnicy przez firmy, które je opracowały, lub których specyfikacje są dostępne, ale których implementacja pozostaje prawnie lub technicznie ograniczona. Tak jest na przykład w przypadku formatów .doc firmy Microsoft i .psd firmy Adobe .
W informatyce format danych to sposób reprezentowania i przechowywania danych. Jest to konwencja używana do reprezentowania danych, czy to informacji reprezentujących tekst, stronę, obraz, dźwięk itp.
O formacie danych mówi się, że jest otwarty, jeżeli sposób jego reprezentacji został podany do wiadomości publicznej przez jego autora i nie ma przeszkód prawnych dla jego swobodnego wykorzystania ( prawa autorskie , patent , prawa autorskie ).
Otwarte formaty są generalnie tworzone w celu zapewnienia interoperacyjności . Dokument zapisany w otwartym formacie będzie niezależny od oprogramowania używanego do jego tworzenia, modyfikowania, czytania i drukowania. Interoperacyjność pozostawia swobodę wyboru oprogramowania do korzystania z dokumentu.
Otwarty standard to otwarty lub wolny format, który został zatwierdzony przez międzynarodową organizację normalizacyjną. Należy zauważyć, że wiele organizacji normalizacyjnych akceptuje jakąś formę ograniczeń w rozpowszechnianiu swoich norm: otwarty standard może zatem opierać się na otwartym, ale niewolnym formacie.
Od połowy lat 2000niektóre stany lub administracje (szwajcarska administracja federalna, francuska żandarmeria narodowa, a także rząd brytyjski) bardzo uważnie stosują otwarte formaty. Poza bezpośrednim interesem tych aktorów (który jest zasadniczo spowodowany interoperacyjnością), dwa powody wyjaśniają to wsparcie:
Prawo n o 2004-575 z dnia 21 czerwca 2004 roku do „zaufania w gospodarce cyfrowej” definiuje otwarte formaty:
„Przez otwarty standard rozumie się każdy protokół komunikacyjny, protokoły połączeń wzajemnych lub wymiany oraz każdy interoperacyjny format danych, których specyfikacje techniczne są jawne i nie podlegają ograniczeniom dostępu ani implementacji. "
Art. 30 ustawy z dnia 10 sierpnia 2005 utworzenie systemu informatyzacji Phenix podaje definicję otwartego standardu:
„Formaty i protokoły komunikacji i tworzenia kopii zapasowych systemu informacyjnego Phenix są oparte wyłącznie na otwartych standardach. Przez normę rozumiemy specyfikację techniczną, wystarczającą do opracowania pełnego wdrożenia, zatwierdzoną przez niezależną jednostkę normalizacyjną. Przez standard otwarty rozumiemy standard, który jest swobodnie dostępny w Internecie i bez ograniczeń prawnych co do jego rozpowszechniania i stosowania. "
Definicja podana przez rząd belgijski (patrz otwarte standardy i wolne oprogramowanie w Belgii ) rozróżnia otwarty format i wolny format .
Wolny format musi być otwarty (bezpłatny, dostępny online i wystarczający do opracowania pełnej implementacji) i nie może zawierać żadnych ograniczeń prawnych (z wyjątkiem licencji „open source”), które komplikują dystrybucję i użytkowanie. Otwartość byłaby zatem warunkiem koniecznym, aby stać się wolnym formatem.
Program IDABC z Unii Europejskiej określiła europejskie ramy interoperacyjności. W wersji 1listopad 2004minimalne kryteria uznania za otwarty standard są określone w następujący sposób:
"
"