Las Rotten Moor | ||||
Lokalizacja | ||||
---|---|---|---|---|
Pozycja | Mortain , Ger | |||
Informacje kontaktowe | 48 ° 37 ′ 50 ″ północ, 0 ° 51 ′ 40 ″ zachód | |||
Kraj | Francja | |||
Departament | Rękaw , Orne | |||
Geolokalizacja na mapie: Orne
| ||||
Lande Pourrie las to las położony w południowej części departamentu Manche , w gminach Mortain (gdzie przybiera nazwę Mortain lasu ), Bion , Saint-Jean-du-Corail , Saint-Clément- Rancoudray , Barenton , Ger , Saint-Georges-de-Rouelley oraz w departamencie Orne w miejscowości Lonlay-l'Abbaye .
Średniowieczny toponim ze starofrancuskiego porri wrzosowiskowego , utworzony przez nazwę wrzosowiska "region zalesiony" (następnie po wykarczowaniu "wolnej ziemi porośniętej wrzosem lub janowcem") i imiesłowem porri "zgniły, spleśniały". W tym konkretnym przypadku słowo wrzosowisko zachowało swoje pierwotne znaczenie „miejsce zalesione, las”.
Pierwotnie królewski las Lande-Pourrie miał od 5 do 6 mil długości, 4 szerokości, obszar od 80 000 do 90 000 arpensów, a także parafie Saint-Clément , Ger i Yvrandes . Ogranicza i przylega do parafii: Mortain , Le Neufbourg , Saint-Barthélemy , Romagny , Sourdeval , Le Fresne-Poret , Saint-Christophe-de-Chaulieu , Saint-Cornier-des-Landes , Saint-Jean-des-Bois , Beauchêne , Lonlay-l'Abbaye , Saint-Georges-de-Rouelley , Barenton , Saint-Jean-du-Corail , Bion , Le Rocher, gdzie grunty zostały powierzone osobom fizycznym. Na początku XVIII -go wieku, lasy są wykorzystywane przez szkło , 200 piece garncarzy, 2000 gwoździarkach, węgiel ... W tej pierwotnej powierzchni pozostaje odrębną częścią reszty Ger północy graniczy z parkiem Normandia Maine.
Część zachodnia obejmuje najważniejszą domenę prywatną, która odpowiada terenom obecnego zamku Bourberouge.
Już w 1793 r. Wydobywano tam rudę żelaza, a huta do przeróbki żeliwa i żelaza zatrudniała tam do 300 osób, ale zaprzestała działalności w 1862 r . Prawie nic nie pozostaje poza wspomnieniami mglistych zaleceń starszych dzieci, aby nie zapuszczały się tam, aby nie wpaść do dziur, a także „kamieniołomu”, w którym mieściłyby się budynki przemysłowe, naprzeciwko miejsca, w którym znajdował się bunkier z materiałami wybuchowymi. nadal stał w latach 80-tych, od czasu zrównania z ziemią, aby poprawić dostęp do logowania.
Na tym obszarze pojawiły się bardzo wczesne plantacje Douglas, które były wykorzystywane do trzebieży, najpierw do rozdrabniania i produkcji palet, a następnie do wycinki, oprócz tradycyjnych gatunków, świerków i innych drzew iglastych na plantacjach oraz twardego drewna w lasach wysokich.
Centre d'études normand d'anthropologie, idąc za profesorem Jean-Charlesem Payenem, dostrzega kilka elementów regionu, które mogły przyczynić się do powstania legend arturiańskich , w szczególności po przejściu Chrétien de Troyes na dworze, za które Aliénor d'Aquitaine uważał Domfront. „ Hélène , królowa w wielkim bólu, weźmie zasłonę w białym opactwie nonainów” dla Opactwa Białego na zachodnim krańcu lasu.
Jama Arthour w jej centrum, fontanna Barenton i bród dalej na południe.
CENA łączy również Lonlay z powieścią Wace'a , która mówi o długim lesie, dostosowanym do obecnej formy, ale także do starego, jeśli jest połączony z lasem Andaine, którego stanowi przedłużenie z widokiem na Passais, a następnie dolinę Sélune .
Las jest w miejscu, gdzie granit ustępuje miejsca piaskowcowi armorykańskiemu, który razem stanowi główną część budynków mieszkalnych, granitowi na łańcuchy i nadproża oraz piaskowcowi na wypełnienie. Drewno / kolby pozostaje bardzo obecne w starych budynkach gospodarczych lub w domach mniej zamożnych, wiążąc drewno lasu z gliną silnie obecną na samym terenie, ale także w okolicznych bagnach.
Linia kalenicy wspierała elementy sieci telegraficznej Chappe.