Fontanna sztuki i rzemiosła

Fontanna sztuki i rzemiosła Obraz w Infobox. Prezentacja
Rodzaj fontanna
Początkowe miejsce docelowe
upiększanie zaopatrzenia w wodę
Bieżące miejsce docelowe przystrojenie
Styl Drugie Cesarstwo
Architekt Gabriel Davioud (architekt)
Charles Gumery
Michel Liénard
Auguste Ottin
Budowa 1860
Właściciel miasto Paryż
Lokalizacja
Kraj Francja
Region Ile-de-France
Gmina Paryż
Informacje kontaktowe 48 ° 52 ′ 02,2 ″ N, 2 ° 21 ′ 13,96 ″ E
Lokalizacja na mapie Paryża
zobacz na mapie Paryża Czerwony pog.svg

Fontanna sztuki i rzemiosła jest fontanna na Placu Emile-Chautemps naprzeciwko głównego wejścia do Conservatoire National des Arts et Métiers w 3 th  dzielnica z Paryża .

Historyczny

Mały ogródek na placu został początkowo przekształcony we francuski ogród formalny pod przewodnictwem Ludwika XIV i André Le Nôtre . Został następnie przeprojektowany zgodnie z życzeniem Napoleona III przez Adolphe Alphand na prośbę barona Haussmanna podczas rozbudowy Bulwaru Sébastopol .

Opis

Dwie podłużne misy z kamienia Jura zaprojektowane przez Gabriela Daviouda w 1860 roku stanowią fontannę sztuki i rzemiosła. Każda umywalka jest ozdobiona dwoma alegorycznymi posągami z brązu przedstawiającymi dwie siedzące postacie zwrócone do siebie plecami.

Basen północny zdobi alegoria rolnictwa i przemysłu , dzieło rzeźbiarza Charlesa-Alphonse Gumery'ego (1827-1871). Pomnik Rolnika, zwieńczony kłosami i kwiatami, trzyma wieniec. Poród to mężczyzna trzymający młotek i niosący kowadło, na którym spoczywa koło.

Ozdobne wzory z maszkaronami z lwymi głowami, dzieło rzeźbiarza Michela Josepha Napoléona Liénarda , rozprowadzają wodę w zbiorniku. Całość wieńczy niewielka niecka ze strumieniem wody.

południowa strona placu wychodzi na stary teatr Gaîté-Lyrique . Naprzeciw teatru południowe zagłębienie zdobi alegoria Handlu i Sztuki . Posągi Merkurego i Euterpe wyrzeźbił Auguste-Louis Ottin (1811-1867). Merkury, bóg handlu, ma skalę i róg obfitości. Euterpe, muzę muzyki, reprezentuje kobieta trzymająca lirę i pochodnię.

Galeria

Basen północny

Basen południowy

Uwagi i odniesienia

  1. Levadé 2006 , str.  88-89.

Załączniki

Bibliografia

  • Marie-Hélène Levadé ( fot.  Hughes Marcouyeau), Les Fontaines de Paris: Water for pleasure , Paryż i Bruksela, Éditions Chapitre Douze,2006, 592  pkt. ( ISBN  978-2-915345-05-6 )

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne