Akronim | FGTI |
---|---|
Rodzaj | Różne organy administracji centralnej |
Kraj | Francja |
Katalog usług publicznych | rząd / instytucja-publiczna_171796 |
---|
Fundusz Gwarancyjny dla ofiar aktów terroryzmu i innych przestępstw (lub FGTI) jest francuską instytucją prawa publicznego utworzone na podstawie ustawy nr 90-589 z dnia 6 lipca 1990 roku o zmianie Kodeksu postępowania karnego i kodeksu ubezpieczenia. I odnoszące ofiarom przestępstw. Ustawodawca miał następnie zebrane w jednym ciele dwie bardzo różne wstępnie istniejące misje: odszkodowania dla ofiar aktów terroryzmu i rekompensaty dla ofiar niektórych przestępstw .
Pochodzi z Funduszu Terroryzmu utworzonego w 1986 r. Pod naciskiem stowarzyszeń, w szczególności SOS Attentats , ustawy z 1990 r. Rozszerzającej zakres kompetencji funduszu. Fundusz, poprzez swoje finansowanie i obszar działania, jest ściśle powiązany ze światem ubezpieczeń , a związek ten został wzmocniony prawem z.1 st lipiec 2008.
Artykuły L. 422–1–6 i R. 422–1–10 kodeksu ubezpieczeniowego dotyczą organizacji i finansowania FGTI.
FGTI, „ obdarzony osobowością cywilną ”, jest zarządzany przez radę dyrektorów składającą się z dziewięciu członków: przedstawiciela sektora ubezpieczeniowego, czterech przedstawicieli różnych ministerstw, trzech członków stowarzyszeń ofiar oraz przewodniczącego Rady Stanu lub Sąd kasacyjny . Statut Funduszu zatwierdza się wspólnym zarządzeniem Pełnomocnika i ministra właściwego do spraw ubezpieczeń, który jest również odpowiedzialny za monitorowanie Funduszu poprzez powołanie komisarza rządowego .
75% funduszu gwarancyjnego jest finansowane przez zryczałtowaną składkę w wysokości 4,30 euro (w 2016 r.) Pobieraną z każdej umowy ubezpieczenia majątku zawartej z firmą działającą we Francji. Dwóch autorów określiło ten sposób finansowania jako „nieortodoksyjny”: rzeczywiście nie ma związku między gwarancją mienia a odszkodowaniem za obrażenia ciała ofiar aktów terroryzmu. Należy to postrzegać jako oportunistyczne działanie ustawodawcy, który związał podatek z bardzo rozpowszechnionym produktem ubezpieczeniowym. Środki FGTI są w razie potrzeby uzupełniane zwrotem odszkodowania, które Fundusz uzyskuje od sprawców przestępstw powodujących odszkodowanie (20%) oraz inwestycjami finansowymi (5%). W styczniu 2017 r. Kwota podatku od umów ubezpieczeniowych została podniesiona do 5,90 EUR za umowę, co odpowiada 140 mln EUR dodatkowych wpływów z FGTI.
Zarządzanie FGTI powierzono funduszowi gwarancyjnemu obowiązkowego ubezpieczenia od szkód (FGAO).
FGTI interweniuje, aby z jednej strony zrekompensować pewne ofiary przestępstw, az drugiej strony, ofiary aktów terroryzmu. Każdego roku FGTI zarządza 17 000 roszczeń odszkodowawczych, z czego mniej niż sto pochodzi od ofiar terroryzmu, przy czym większość funduszu jest wykorzystywana do rekompensat ofiarom przestępstw pospolitych (napaść, gwałt i wszystkie przestępstwa wchodzące w zakres obrażenia, podpalenie pojazdu, kradzież, oszustwo, wymuszenie).
Niektóre warunki zależą od narodowości ofiary lub terytorialności przestępstwa. Odszkodowanie jest możliwe tylko wtedy, gdy ofiara ma obywatelstwo francuskie (niezależnie od miejsca popełnienia przestępstwa). Jeśli ofiara nie posiada obywatelstwa francuskiego, odszkodowanie zostanie przyznane tylko wtedy, gdy fakty miały miejsce na terytorium Francji i jeśli jest obywatelem Unii Europejskiej lub legalnie przebywa.
Warunki odnoszące się do szkody poniesionej przez poszkodowanego w zależności od charakteru faktówTylko niektóre fakty, o których mowa w art. 706-3 Kodeksu postępowania karnego, dają prawo do pełnego odszkodowania. Urazy ciała związane z azbestem, wypadkami drogowymi i terroryzmem są prawnie wykluczone (art. 706-3 paragraf 2). Te różne szkody mogą zostać zrekompensowane przez inne szczególne systemy. Prawo wykluczyć także wypadków z systemem kompensacji FGTI. Jednak konflikty jurysdykcyjne są liczne między różnymi mechanizmami gwarancyjnymi.
Fakty te muszą we wszystkich przypadkach „ przedstawiać materialny charakter przestępstwa ” i mogą być „ dobrowolne lub nie ”. Na tym etapie możemy już poczynić dwie uwagi:
Prawo do pełnego odszkodowania może skutkować dwoma rodzajami faktów.
Sytuacja jest złożona i istnieją tylko dwa możliwe środki zaradcze. Pierwszym byłoby zaostrzenie warunków odszkodowania dla ofiar przestępstw seksualnych. Jest to środek nie do pomyślenia politycznie, ponieważ przestępstwa seksualne są przedmiotem absolutnej dezaprobaty społecznej. Drugim byłoby złagodzenie warunków kwalifikowalności do pełnego odszkodowania, ale wprowadziłoby FGTI w inny wymiar i wywołałoby drażliwe pytania, szczególnie w odniesieniu do jego finansowania.
Wreszcie „ można odmówić odszkodowania lub zmniejszyć jego wysokość z winy ofiary ”. Wina, której można przeciwstawić się beneficjentom bezpośredniej ofiary, mogłaby na przykład zostać zachowana w przypadku lekkomyślności, zniewagi lub udziału w działalności przestępczej. Orzecznictwo w tej dziedzinie jest bogate i stosunkowo zmienne. We wszystkich przypadkach orzecznictwo wymaga istnienia związku przyczynowego między winą ofiary a wystąpieniem szkody, nawet jeśli wina niekoniecznie towarzyszy przestępstwu.
Zasada pełnego odszkodowania za uszczerbek na zdrowiuPrzez „pełne zadośćuczynienie” rozumie się zastąpienie ofiary w jej poprzedniej sytuacji. Pojęcie to nie ma zastosowania w sprawach obrażeń ciała, a przede wszystkim będzie dotyczyło odszkodowania za wszelkie szkody, zarówno majątkowe, jak i pozamacierzyste. W tym względzie od kilku lat istnieje wiele refleksji na temat odszkodowań za obrażenia ciała, a wśród osób zaangażowanych w obrażenia ciała osiągnięto prawdziwy konsensus dotyczący nazewnictwa pozycji obrażeń przedstawionych przez grupę, której przewodniczy Jean-Pierre Dintilhac., Zainspirowana: orzecznictwo i prace prowadzone od 2003 r. przez komisję Lambert-Faivre pod egidą Krajowej Rady Pomocy Ofiarom. Nomenklatura ta proponuje spis i klasyfikację różnych szkód charakteryzujących zadośćuczynienie z tytułu uszczerbku na zdrowiu poprzez podanie dla każdego z nich dokładnej definicji treści podlegającej odszkodowaniu.
Aby ocenić wysokość wypłaconego odszkodowania dla ofiary, art 706-9 kodeksu postępowania karnego wymaga, aby Komisja wzięła pod uwagę różne sumy, że ofiara może otrzymać od organizacji społecznych, od pracodawcy lub „ kompensację dowolny rodzaj otrzymany lub należny od innych dłużników za te same szkody ”. W praktyce chodzi tutaj o to, aby nie wypłacić ofierze odszkodowania ponad poniesione szkody. Należy pamiętać, że nie jest to zasada pomocniczości, którą ustawodawca wprowadza tutaj! Odwołanie się do CIVI jest autonomiczne i niezależne od innych środków, które ofiara mogłaby wnieść gdzie indziej. Ale bardzo konkretnie FGTI będzie najczęściej odgrywał rolę dodatkowego dłużnika niezbędnego do zapewnienia pełnego zadośćuczynienia poszkodowanemu i będzie musiał zrekompensować szkodę, której nie będzie można pokryć z innego tytułu. Kodeks postępowania karnego nakłada również na Kasy obowiązek potrącenia ze swojej oferty świadczeń odszkodowawczych już wypłaconych poszkodowanemu przez płatników osób trzecich.
Ograniczone odszkodowanie za lekkie obrażenia ciała i szkody materialneWarunki dotyczące terytorialności i obywatelstwa są takie same, jak w przypadku odszkodowania za poważne obrażenia ciała.
Warunki dotyczące charakteru szkodyArt. 706-14 kpk rozróżnia dwa rodzaje szkód podlegających częściowemu odszkodowaniu.
Warunki odnoszące się do sytuacji ofiary są dwojakie.
W sprawach szkód materialnych i lekkich obrażeń ciała interwencja FGTI jest wyraźnie pomocnicza i zarezerwowana dla poszkodowanych, którzy nie mogą „ z jakiegokolwiek powodu uzyskać odszkodowania lub skutecznego i wystarczającego odszkodowania za poniesioną szkodę ”. Tym „ innym tytułem ” może być sam odpowiedzialny podmiot (jeśli jest znany, konieczne będzie zatem udowodnienie jego niewypłacalności), ubezpieczyciel, organizacja społeczna, a nawet inna organizacja gwarancyjna, taka jak FGAO.
Kwota odszkodowaniaArt. 706-14 ust. 2 stanowi, że „zasiłek jest co najwyżej równy trzykrotności miesięcznej kwoty tego pułapu środków”, tj. Na 2008 r. Kwota 3 984 euro. Zwróćmy uwagę, że Sąd Kasacyjny w wyroku z 10 października 2002 r. Odmówił przeszacowania pułapu odszkodowania w zależności od obowiązków rodzinnych ofiary, w przeciwieństwie do pułapu środków.
Odszkodowanie za spalone pojazdyPrawo 1 st lipca 2008 roku otwarto nową sprawę odszkodowania dla ofiar pożaru w swoim pojazdem silnikowym gruntów, wkładając artykuł 706-14-1 która działa częściowy powrót do poprzedniego artykułu, dwa unikatowe niuanse idą w kierunku szerszej rekompensaty.
Po pierwsze, ustawa zniosła, w konkretnym przypadku lądowych pojazdów mechanicznych, stan „ poważnej sytuacji materialnej lub psychicznej ” ofiary.
Po drugie, artykuł 706-14-1 podnosi pułap zasobów i umieszcza kursor na 1,5-krotności pułapu przewidzianego w artykule 706-14 akapit pierwszy, tj. 1992 euro za rok 2008. Jeśli chodzi o wysokość zasiłku, brak jakiegokolwiek odniesienia do uwzględniania „ tam , gdzie ma to zastosowanie, opłat rodzinnych ” sugeruje, że nie należy go podnosić zgodnie z tym kryterium, zgodnie z wyżej wymienionym orzecznictwem.
Fundusz Gwarancyjny dla Ofiar Terroryzmu i Innych Przestępstw odpowiada również, jak sama nazwa wskazuje, za odszkodowania dla ofiar aktów terroryzmu . Genezę obecnego systemu można doszukać się w fali ataków, które nawiedziły Francję w 1986 r., A które doprowadziły do przyjęcia ustawy nr 86-1020 z 9 września 1986 r. O walce z terroryzmem. Teksty odnoszące się do tego reżimu znajdują się obecnie w kodeksie ubezpieczeń, w art. L. 126-1–3 oraz L. 422-1 i 2. System ustanowiony przez ustawodawcę organizuje dychotomię między odszkodowaniami za szkody majątkowe, oraz odszkodowanie za obrażenia ciała. Te pierwsze są obowiązkowo gwarantowane przez prywatne ubezpieczenie, a te drugie są w pełni powierzone solidarności narodowej.
Artykuł L. 126-2 Kodeksu ubezpieczenia przyjmuje karną definicję terroryzmu, która pojawia się w artykułach 421-1 i 421-2 Kodeksu karnego . Są to „ przestępstwa przeciwko podmiotom indywidualnym lub zbiorowym, których celem jest poważne zakłócenie porządku publicznego poprzez zastraszanie lub terror ”.
Kwestia zastosowania urządzenia w czasie od dawna jest przedmiotem kontrowersji. Początkowo ograniczone do faktów, które miały miejsce po jego wejściu w życie, to stopniowo zostały dokonane mocą wsteczną przez Parlament w 1 st stycznia 1985 a 1 st stycznia 1982, aby uniknąć niedopuszczalnego dyskryminowania ofiar. Jednak Sąd Kasacyjny w wyroku z 23 czerwca 1993 r. Odrzucił te rozważania i zezwolił na odszkodowanie dla wszystkich ofiar, niezależnie od daty ataku.
Artykuł L. 126-1 kodeksu ubezpieczenia stanowi, że „ ofiary aktów terroryzmu popełnionych na terytorium kraju, osoby obywatelstwa francuskiego, które są ofiarami tych samych czynów za granicą, a także ich beneficjenci, niezależnie od ich obywatelstwa, otrzymują odszkodowanie na podstawie warunki określone w artykułach od L. 422-1 do L. 422-3. Pierwszy z tych tekstów stanowi, że „ pełne odszkodowanie za szkody wynikające z obrażeń ciała zapewnia Fundusz Gwarancyjny dla Ofiar Terroryzmu i Innych Przestępstw ”.
Dlatego w przypadku obrażeń ciała spowodowanych aktem terroryzmu wzywa się FGTI do interwencji. Podobnie jak w przypadku przestępstw odszkodowanie otrzymają ofiary francuskie z jednej strony oraz ofiary jakiejkolwiek narodowości, które zostały ranne lub zabite na terytorium francuskim, z drugiej strony. Jest to system bezpośredni, niezależny od jakiejkolwiek odpowiedzialności: FGTI interweniuje jako zleceniodawca. Jednakże ust. 2 stanowi, że „ można odmówić odszkodowania lub zmniejszyć jego wysokość z winy ofiary. W zakresie terroryzmu zakłada się, że ustawodawca celuje w sprawcę zamachu.
Procedura odszkodowawcza FGTI jest określona w artykułach R. 422-6 do 9 Kodeksu ubezpieczenia. Artykuł R. 422-6 przewiduje skierowanie do Funduszu przez prokuratora w przypadku aktu terroryzmu. Ofiara, która uważa się za ofiarę takiego czynu, może również odwołać się bezpośrednio do Funduszu.
Tutaj znowu procedura oferowania odszkodowania jest przewidziana w tekstach: Artykuł L. 422-2 stanowi, że „ Fundusz Gwarancyjny ma obowiązek przedstawić każdej poszkodowanej ofertę odszkodowania w ciągu trzech miesięcy od dnia, w którym otrzyma ona od to uzasadnienie jego uprzedzeń ”. Oferta ta, precyzuje artykuł R. 422-8, uwzględnia wszystkie głowy szkód, pomniejszone o świadczenia odszkodowawcze już otrzymane od organizacji społecznych wymienionych w art. 29 ustawy z dnia 5 lipca 1985 r. Kwoty są wypłacane w ciągu miesiąca od decyzja. Wcześniej artykuł L. 422-2 przewiduje również obowiązkową wypłatę jednego lub więcej świadczeń na rzecz ofiary lub osób pozostających na jej utrzymaniu w ciągu jednego miesiąca od złożenia wniosku.
Oferta skutkuje identyczną transakcją, jak ta przewidziana w procedurze oferowania wypadku komunikacyjnego. Ofiara może wypowiedzieć transakcję w ciągu piętnastu dni. W takim przypadku lub jeśli transakcja się nie powiedzie, procedura staje się jurysdykcyjna i to sędzia cywilny orzeka w postępowaniu sądowym w sprawie odszkodowania należnego ofierze. Należy zwrócić uwagę, że artykuł L. 422-1 al. 3 kodeksu ubezpieczenia stanowi, że FGTI „ przechodzi w prawa, które ofiara ma w stosunku do osoby odpowiedzialnej za szkodę ”.
Rok po zamachach z 13 listopada 2015 r. 170 prawników z Bareau de Paris publikuje białą księgę zalecającą uwzględnienie „uprzedzeń związanych z niepokojem ” w stosunku do osób zagrożonych, ale nie zabitych oraz „uprzedzeń związanych z oczekiwaniem” na ich bliskich , o losach osób zagrożonych. W rzeczywistości, Allinges Wypadek pociągu w 2008 roku, który widział zmowy pociągu z autobusem szkolnym oraz Puisseguin wypadku autobusu w październiku 2015 piłę uznania uszczerbku „czeka i niepokojące.” Przez wyroku26 czerwca 2013Trybunał Karny od Thonon wzmocnione przez wzajemne porozumienie między rodzinami ofiar i ubezpieczycieli w drugim przypadku. Sekretarz stanu ds. Ofiar Juliette Méadel zasadniczo zgadza się z propozycjami Białej Księgi. Jednak ewentualne rozpoznanie uprzedzenia związanego z lękiem rodzi pytanie o coraz większe granice odszkodowania. Gdyby definicja krzywdy oczekiwania, która zrekompensowałaby „oczekiwanie upływające między poznaniem zdarzenia a potwierdzeniem bliskich stosunków w miejscu napadu (…) lub trudne okoliczności, w których ofiary przez przedłużenie mają został poinformowany o stanie zdrowia / śmierci głównej ofiary jest niewątpliwie nowy, tak nie jest w przypadku uprzedzenia udręki, które określa się jako „dodatkowe cierpienie [wynikające ze świadomości] rychłej śmierci i istniejącej udręki z tym związanej” ponieważ ofiary aktów terrorystycznych od 1987 r. korzystają z uznania „wyjątkowych szkód dla ofiar terroryzmu”, co może częściowo obejmować pojęcie udręki.
Już w 1977 r., A nawet przed utworzeniem FGTI, kiedy samo państwo było dłużnikiem odszkodowania, naprawienie szkody poniesionej przez ofiary niektórych przestępstw wiązało się z udziałem organu sądowego, CIVI. Organ ten, Komisja ds. Odszkodowań dla Ofiar Zbrodni ( CIVI) , przetrwał różne reformy reżimu i doświadczył zróżnicowania jego składu oraz zmiany prerogatyw, zwłaszcza w ostatnich latach. Prezes CIVI uznał swoje prawo do wypłaty świadczenia poszkodowanemu za złagodzone, ale teraz to sam Fundusz oceni wysokość odszkodowania w ramach postępowania ugodowego. Artykuł 706-4 Kodeksu postępowania karnego ustanawia CIVI podlegający jurysdykcji każdego tribunal de grande instance. CIVI jest radnym „ jurysdykcją cywilną ”: składa się z dwóch sędziów i „ osoby, która wyróżnia się zainteresowaniem problemami ofiar ”, innymi słowy, w praktyce najczęściej jest członkiem stowarzyszenia ofiar .
Terminy i dokumenty potwierdzające skierowanieWniosek wnioskodawcy należy skierować do sekretariatu CIVI „ w ciągu trzech lat od daty popełnienia przestępstwa ”. W przypadku wszczęcia postępowania karnego termin ten ulega przedłużeniu, a wniosek należy wnieść w ciągu jednego roku od prawomocnego orzeczenia o powództwie publicznym lub cywilnym wniesionym do sądu karnego. Konkretnie postępowanie rozpoczyna się wnioskiem złożonym lub przesłanym listem poleconym do sekretariatu właściwej CIVI, podpisanym przez pokrzywdzonego, jego przedstawiciela ustawowego lub jego adwokata, przy czym przyjmuje się, że pomoc prawnika nie jest obowiązkowa.
Właściwą CIVI jest albo miejsce zamieszkania pozwanego, albo miejsce jurysdykcji karnej, za którą wniesiono przestępstwo, za które ma zostać wydane odszkodowanie. Jeżeli przestępstwo zostało popełnione za granicą, właściwą CIVI jest ta przypisana do Paris TGI.
Do wniosku należy dołączyć „dokumenty uzupełniające” uzasadniające jego dopuszczalność, dokumenty, które oczywiście różnią się w zależności od poniesionej szkody. Możemy przytoczyć tożsamość skarżącego, jego relacje rodzinne z ofiarą, datę, miejsce i okoliczności popełnienia przestępstwa, kopię wyroku, opis szkody, organizacje społeczne, które mogą interweniować oraz kwoty już zapłacone przez różne organizacje, które mogą interweniować, oraz, oczywiście, wysokość żądanego odszkodowania. Jeżeli wniosek o odszkodowanie dotyczy zadośćuczynienia za drobne obrażenia osoby lub za szkodę majątkową, wnioskodawca musi udowodnić, że spełnia dodatkowe warunki, tj. Wskazać wysokość swoich środków, elementy świadczące o niemożności uzyskania odszkodowania w inny sposób, oraz opis poważnej sytuacji materialnej lub psychologicznej będącej następstwem przestępstwa.
Procedura transakcyjna lub sądowaProcedura odszkodowawcza ma zwykle charakter transakcyjny. W niektórych przypadkach może mieć charakter sądowy. W każdym stanie procedury przewodniczący CIVI może wydać jedno lub więcej postanowień.
CIVI oblicza odszkodowania zgodnie z klasycznymi zasadami odpowiedzialności cywilnej. Jego decyzja jest następnie przekazywana wnioskodawcy i Funduszowi, który musi wypłacić przyznane odszkodowanie w ciągu jednego miesiąca. Skarżący i FGTI mogą wnieść odwołanie, zgodnie z warunkami prawa zwyczajowego, co pociąga za sobą ponowne rozpatrzenie wniosku przez Sąd Apelacyjny, od którego zależy TGI, w którego jurysdykcji znajduje się CIVI.
Fundusz ma wówczas dwie możliwości: może wystąpić z roszczeniem regresowym przeciwko każdej osobie odpowiedzialnej lub wnieść powództwo przeciwko ofierze, która następnie otrzymałaby odszkodowanie w innym miejscu. Ze swojej strony ofiara zachowuje wszystkie swoje prawa i może wnieść powództwo o odpowiedzialność ogólną. Art. 706-8 kpk daje mu nawet możliwość powrotu do CIVI, jeśli decyzja o interesie cywilnym przyznaje mu odszkodowanie wyższe niż to wypłacone przez FGTI.