Fundusz Gwarancyjny dla Ofiar Terroryzmu i Innych Przestępstw

Fundusz Gwarancyjny dla Ofiar Terroryzmu i Innych Przestępstw Rama
Akronim FGTI
Rodzaj Różne organy administracji centralnej
Kraj  Francja
Identyfikatory
Katalog usług publicznych rząd / instytucja-publiczna_171796

Fundusz Gwarancyjny dla ofiar aktów terroryzmu i innych przestępstw (lub FGTI) jest francuską instytucją prawa publicznego utworzone na podstawie ustawy nr 90-589 z dnia 6 lipca 1990 roku o zmianie Kodeksu postępowania karnego i kodeksu ubezpieczenia. I odnoszące ofiarom przestępstw. Ustawodawca miał następnie zebrane w jednym ciele dwie bardzo różne wstępnie istniejące misje: odszkodowania dla ofiar aktów terroryzmu i rekompensaty dla ofiar niektórych przestępstw .

Pochodzi z Funduszu Terroryzmu utworzonego w 1986 r. Pod naciskiem stowarzyszeń, w szczególności SOS Attentats , ustawy z 1990 r. Rozszerzającej zakres kompetencji funduszu. Fundusz, poprzez swoje finansowanie i obszar działania, jest ściśle powiązany ze światem ubezpieczeń , a związek ten został wzmocniony prawem z.1 st lipiec 2008.

Organizacja i finansowanie FGTI

Artykuły L. 422–1–6 i R. 422–1–10 kodeksu ubezpieczeniowego dotyczą organizacji i finansowania FGTI.

FGTI, „  obdarzony osobowością cywilną  ”, jest zarządzany przez radę dyrektorów składającą się z dziewięciu członków: przedstawiciela sektora ubezpieczeniowego, czterech przedstawicieli różnych ministerstw, trzech członków stowarzyszeń ofiar oraz przewodniczącego Rady Stanu lub Sąd kasacyjny . Statut Funduszu zatwierdza się wspólnym zarządzeniem Pełnomocnika i ministra właściwego do spraw ubezpieczeń, który jest również odpowiedzialny za monitorowanie Funduszu poprzez powołanie komisarza rządowego .

75% funduszu gwarancyjnego jest finansowane przez zryczałtowaną składkę w wysokości 4,30 euro (w 2016 r.) Pobieraną z każdej umowy ubezpieczenia majątku zawartej z firmą działającą we Francji. Dwóch autorów określiło ten sposób finansowania jako „nieortodoksyjny”: rzeczywiście nie ma związku między gwarancją mienia a odszkodowaniem za obrażenia ciała ofiar aktów terroryzmu. Należy to postrzegać jako oportunistyczne działanie ustawodawcy, który związał podatek z bardzo rozpowszechnionym produktem ubezpieczeniowym. Środki FGTI są w razie potrzeby uzupełniane zwrotem odszkodowania, które Fundusz uzyskuje od sprawców przestępstw powodujących odszkodowanie (20%) oraz inwestycjami finansowymi (5%). W styczniu 2017 r. Kwota podatku od umów ubezpieczeniowych została podniesiona do 5,90 EUR za umowę, co odpowiada 140 mln EUR dodatkowych wpływów z FGTI.

Zarządzanie FGTI powierzono funduszowi gwarancyjnemu obowiązkowego ubezpieczenia od szkód (FGAO).

Historia ewolucji umiejętności FGTI

Zakres interwencji FGTI

FGTI interweniuje, aby z jednej strony zrekompensować pewne ofiary przestępstw, az drugiej strony, ofiary aktów terroryzmu. Każdego roku FGTI zarządza 17 000 roszczeń odszkodowawczych, z czego mniej niż sto pochodzi od ofiar terroryzmu, przy czym większość funduszu jest wykorzystywana do rekompensat ofiarom przestępstw pospolitych (napaść, gwałt i wszystkie przestępstwa wchodzące w zakres obrażenia, podpalenie pojazdu, kradzież, oszustwo, wymuszenie).

Odszkodowanie dla niektórych ofiar przestępstw

Pełne odszkodowanie za poważne obrażenia ciała i przestępstwa seksualne Warunki dotyczące ofiary

Niektóre warunki zależą od narodowości ofiary lub terytorialności przestępstwa. Odszkodowanie jest możliwe tylko wtedy, gdy ofiara ma obywatelstwo francuskie (niezależnie od miejsca popełnienia przestępstwa). Jeśli ofiara nie posiada obywatelstwa francuskiego, odszkodowanie zostanie przyznane tylko wtedy, gdy fakty miały miejsce na terytorium Francji i jeśli jest obywatelem Unii Europejskiej lub legalnie przebywa.

Warunki odnoszące się do szkody poniesionej przez poszkodowanego w zależności od charakteru faktów

Tylko niektóre fakty, o których mowa w art. 706-3 Kodeksu postępowania karnego, dają prawo do pełnego odszkodowania. Urazy ciała związane z azbestem, wypadkami drogowymi i terroryzmem są prawnie wykluczone (art. 706-3 paragraf 2). Te różne szkody mogą zostać zrekompensowane przez inne szczególne systemy. Prawo wykluczyć także wypadków z systemem kompensacji FGTI. Jednak konflikty jurysdykcyjne są liczne między różnymi mechanizmami gwarancyjnymi.

Fakty te muszą we wszystkich przypadkach „  przedstawiać materialny charakter przestępstwa  ” i mogą być „  dobrowolne lub nie  ”. Na tym etapie możemy już poczynić dwie uwagi:

  • Obecność jedynego elementu materialnego jest wystarczająca do powstania prawa do odszkodowania. Nie ma znaczenia, czy sprawca był nieznany, znajdował się pod wpływem zaburzeń psychicznych, czy też fakty zostały przepisane, amnestia, a nawet nie były ścigane przed sądem karnym.
  • Możliwość wypłaty odszkodowania ofiarom niektórych nieumyślnych przestępstw wiąże się z koniecznością nakładania się z innymi mechanizmami gwarancyjnymi, w szczególności z ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej , ale także z FGAO.

Prawo do pełnego odszkodowania może skutkować dwoma rodzajami faktów.

  • Są to z jednej strony fakty, które „  spowodowały śmierć, trwałą niezdolność do pracy [PPI] lub całkowitą niezdolność do pracy osobistej [ITT] równą lub dłuższą niż jeden miesiąc  ”.
  • Z drugiej strony są to przestępstwa wymienione w „  artykułach 222-22 do 222-30, 225-4-1 do 225-4-5 i 227-25 do 227-27 kodeksu karnego  ”, które karzą odpowiednio kryminalna i kryminalna napaść na tle seksualnym, handel ludźmi i napaść na tle seksualnym wobec 15-latków wyrażających zgodę. Orzecznictwo również przyswoiło sobie tę prostą próbę. Wyjątkowo szkoda poniesiona przez ofiary tych przestępstw zostanie w pełni zrekompensowana, niezależnie od jej wagi. Geneviève Viney , specjalistka w zakresie prawa odpowiedzialności, uważa, że ​​to rozwiązanie jest dobre, ponieważ „  powaga faktów i prawdopodobieństwo urazu psychicznego są wystarczające  ”. Jest to niewątpliwie poprawne, chociaż kwalifikuje się do ataków na tle seksualnym przewidzianych w artykułach 227-25 do 227-27 kodeksu karnego. Sytuacja ta stwarza jednak bezsporną i niedopuszczalną nierównowagę między stronami postępowania i grozi pozbawieniem niektórych ofiar odszkodowania, które również doznały poważnych urazów psychicznych. Weźmy na przykład pod uwagę wzięcie zakładnika lub nieudaną próbę zabójstwa. Nieuszkodzona ofiara nie będzie w stanie domagać się pełnego odszkodowania za poniesione szkody… z powodu braku dostatecznej kontuzji. Ta ofiara może jednak, pod pewnymi warunkami, otrzymać częściowe i ograniczone odszkodowanie.

Sytuacja jest złożona i istnieją tylko dwa możliwe środki zaradcze. Pierwszym byłoby zaostrzenie warunków odszkodowania dla ofiar przestępstw seksualnych. Jest to środek nie do pomyślenia politycznie, ponieważ przestępstwa seksualne są przedmiotem absolutnej dezaprobaty społecznej. Drugim byłoby złagodzenie warunków kwalifikowalności do pełnego odszkodowania, ale wprowadziłoby FGTI w inny wymiar i wywołałoby drażliwe pytania, szczególnie w odniesieniu do jego finansowania.

Wreszcie „  można odmówić odszkodowania lub zmniejszyć jego wysokość z winy ofiary  ”. Wina, której można przeciwstawić się beneficjentom bezpośredniej ofiary, mogłaby na przykład zostać zachowana w przypadku lekkomyślności, zniewagi lub udziału w działalności przestępczej. Orzecznictwo w tej dziedzinie jest bogate i stosunkowo zmienne. We wszystkich przypadkach orzecznictwo wymaga istnienia związku przyczynowego między winą ofiary a wystąpieniem szkody, nawet jeśli wina niekoniecznie towarzyszy przestępstwu.

Zasada pełnego odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu

Przez „pełne zadośćuczynienie” rozumie się zastąpienie ofiary w jej poprzedniej sytuacji. Pojęcie to nie ma zastosowania w sprawach obrażeń ciała, a przede wszystkim będzie dotyczyło odszkodowania za wszelkie szkody, zarówno majątkowe, jak i pozamacierzyste. W tym względzie od kilku lat istnieje wiele refleksji na temat odszkodowań za obrażenia ciała, a wśród osób zaangażowanych w obrażenia ciała osiągnięto prawdziwy konsensus dotyczący nazewnictwa pozycji obrażeń przedstawionych przez grupę, której przewodniczy Jean-Pierre Dintilhac., Zainspirowana: orzecznictwo i prace prowadzone od 2003 r. przez komisję Lambert-Faivre pod egidą Krajowej Rady Pomocy Ofiarom. Nomenklatura ta proponuje spis i klasyfikację różnych szkód charakteryzujących zadośćuczynienie z tytułu uszczerbku na zdrowiu poprzez podanie dla każdego z nich dokładnej definicji treści podlegającej odszkodowaniu.

Aby ocenić wysokość wypłaconego odszkodowania dla ofiary, art 706-9 kodeksu postępowania karnego wymaga, aby Komisja wzięła pod uwagę różne sumy, że ofiara może otrzymać od organizacji społecznych, od pracodawcy lub „  kompensację dowolny rodzaj otrzymany lub należny od innych dłużników za te same szkody  ”. W praktyce chodzi tutaj o to, aby nie wypłacić ofierze odszkodowania ponad poniesione szkody. Należy pamiętać, że nie jest to zasada pomocniczości, którą ustawodawca wprowadza tutaj! Odwołanie się do CIVI jest autonomiczne i niezależne od innych środków, które ofiara mogłaby wnieść gdzie indziej. Ale bardzo konkretnie FGTI będzie najczęściej odgrywał rolę dodatkowego dłużnika niezbędnego do zapewnienia pełnego zadośćuczynienia poszkodowanemu i będzie musiał zrekompensować szkodę, której nie będzie można pokryć z innego tytułu. Kodeks postępowania karnego nakłada również na Kasy obowiązek potrącenia ze swojej oferty świadczeń odszkodowawczych już wypłaconych poszkodowanemu przez płatników osób trzecich.

Ograniczone odszkodowanie za lekkie obrażenia ciała i szkody materialne

Warunki dotyczące terytorialności i obywatelstwa są takie same, jak w przypadku odszkodowania za poważne obrażenia ciała.

Warunki dotyczące charakteru szkody

Art. 706-14 kpk rozróżnia dwa rodzaje szkód podlegających częściowemu odszkodowaniu.

  • Dotyczy to przede wszystkim szkód materialnych poniesionych przez „  każdą osobę, która jest ofiarą kradzieży, oszustwa, nadużycia zaufania, wyłudzenia funduszy lub zniszczenia, degradacji lub zniszczenia należącego do niej mienia  ”. Orzecznictwo jest niezwykle wybredne i ogranicza się do wyczerpująco wyliczonych przestępstw, odmawiając odszkodowania ofiarom powiązanych faktów, ale wchodzących w zakres innego oskarżenia: fałszowania czeków i wykorzystywania fałszywych czeków, wyłudzania funduszy lub ich nadużycia.
  • Po drugie, są to „”, które nie mogą „” zgodnie z wyżej wymienionym artykułem 706-3, przy czym zdarzenia powodujące szkodę skutkowały ITT krótszym niż jeden miesiąc.
Warunki dotyczące sytuacji ofiary

Warunki odnoszące się do sytuacji ofiary są dwojakie.

  • Najpierw test majątkowy. Art. 706-14 ust. 1 st z kpk przewiduje, że miesięczny dochód ofiary muszą być "  poniżej pułapu przewidzianego w art 4 ustawy nr 91-647 z dnia 10 lipca 1991 roku w sprawie pomocy prawnej, skorzystania z częściowej pomocy prawnej  ”. Ten pułap, który jest dostosowywany co roku, zależy od liczby osób pozostających na utrzymaniu ofiary. Na 1 st stycznia 2008 roku pułap ten wynosi € 1328 plus € 159 dla dwóch pierwszych utrzymaniu i 101 euro dla następujących elementów. Pojęcie „zasobu” należy rozumieć szeroko. Są to zasoby, które ofiara dysponowała bezpośrednio lub pośrednio, a nie tylko jej jedyny dochód podlegający opodatkowaniu.
  • Po drugie, przestępstwo musi, jeśli tylko częściowo, postawić ofiarę „  w poważnej sytuacji materialnej lub psychologicznej  ” (art. 706-14). Ta czysto faktyczna sytuacja musi zostać oceniona w dniu złożenia wniosku i obejmuje szeroką gamę hipotez. Podam dwa przykłady: dziecko będące ofiarą przemocy, które znajdzie się w sytuacji uzależnienia od administracji, otrzyma odszkodowanie, a kradzież zegarka marki Breitling nie stawia ofiary w sytuacji materialnej lub poważnej psychologicznej, nie będącej przedmiot pierwszej konieczności.
Pomocnicza interwencja FGTI

W sprawach szkód materialnych i lekkich obrażeń ciała interwencja FGTI jest wyraźnie pomocnicza i zarezerwowana dla poszkodowanych, którzy nie mogą „  z jakiegokolwiek powodu uzyskać odszkodowania lub skutecznego i wystarczającego odszkodowania za poniesioną szkodę  ”. Tym „  innym tytułem  ” może być sam odpowiedzialny podmiot (jeśli jest znany, konieczne będzie zatem udowodnienie jego niewypłacalności), ubezpieczyciel, organizacja społeczna, a nawet inna organizacja gwarancyjna, taka jak FGAO.

Kwota odszkodowania

Art. 706-14 ust. 2 stanowi, że „zasiłek jest co najwyżej równy trzykrotności miesięcznej kwoty tego pułapu środków”, tj. Na 2008 r. Kwota 3 984 euro. Zwróćmy uwagę, że Sąd Kasacyjny w wyroku z 10 października 2002 r. Odmówił przeszacowania pułapu odszkodowania w zależności od obowiązków rodzinnych ofiary, w przeciwieństwie do pułapu środków.

Odszkodowanie za spalone pojazdy

Prawo 1 st lipca 2008 roku otwarto nową sprawę odszkodowania dla ofiar pożaru w swoim pojazdem silnikowym gruntów, wkładając artykuł 706-14-1 która działa częściowy powrót do poprzedniego artykułu, dwa unikatowe niuanse idą w kierunku szerszej rekompensaty.

Po pierwsze, ustawa zniosła, w konkretnym przypadku lądowych pojazdów mechanicznych, stan „  poważnej sytuacji materialnej lub psychicznej  ” ofiary.

Po drugie, artykuł 706-14-1 podnosi pułap zasobów i umieszcza kursor na 1,5-krotności pułapu przewidzianego w artykule 706-14 akapit pierwszy, tj. 1992 euro za rok 2008. Jeśli chodzi o wysokość zasiłku, brak jakiegokolwiek odniesienia do uwzględniania „ tam ,  gdzie ma to zastosowanie, opłat rodzinnych  ” sugeruje, że nie należy go podnosić zgodnie z tym kryterium, zgodnie z wyżej wymienionym orzecznictwem.

Odszkodowania dla ofiar aktów terroryzmu

Fundusz Gwarancyjny dla Ofiar Terroryzmu i Innych Przestępstw odpowiada również, jak sama nazwa wskazuje, za odszkodowania dla ofiar aktów terroryzmu . Genezę obecnego systemu można doszukać się w fali ataków, które nawiedziły Francję w 1986 r., A które doprowadziły do ​​przyjęcia ustawy nr 86-1020 z 9 września 1986 r. O walce z terroryzmem. Teksty odnoszące się do tego reżimu znajdują się obecnie w kodeksie ubezpieczeń, w art. L. 126-1–3 oraz L. 422-1 i 2. System ustanowiony przez ustawodawcę organizuje dychotomię między odszkodowaniami za szkody majątkowe, oraz odszkodowanie za obrażenia ciała. Te pierwsze są obowiązkowo gwarantowane przez prywatne ubezpieczenie, a te drugie są w pełni powierzone solidarności narodowej.

Artykuł L. 126-2 Kodeksu ubezpieczenia przyjmuje karną definicję terroryzmu, która pojawia się w artykułach 421-1 i 421-2 Kodeksu karnego . Są to „  przestępstwa przeciwko podmiotom indywidualnym lub zbiorowym, których celem jest poważne zakłócenie porządku publicznego poprzez zastraszanie lub terror  ”.

Kwestia zastosowania urządzenia w czasie od dawna jest przedmiotem kontrowersji. Początkowo ograniczone do faktów, które miały miejsce po jego wejściu w życie, to stopniowo zostały dokonane mocą wsteczną przez Parlament w 1 st stycznia 1985 a 1 st stycznia 1982, aby uniknąć niedopuszczalnego dyskryminowania ofiar. Jednak Sąd Kasacyjny w wyroku z 23 czerwca 1993 r. Odrzucił te rozważania i zezwolił na odszkodowanie dla wszystkich ofiar, niezależnie od daty ataku.

Artykuł L. 126-1 kodeksu ubezpieczenia stanowi, że „  ofiary aktów terroryzmu popełnionych na terytorium kraju, osoby obywatelstwa francuskiego, które są ofiarami tych samych czynów za granicą, a także ich beneficjenci, niezależnie od ich obywatelstwa, otrzymują odszkodowanie na podstawie warunki określone w artykułach od L. 422-1 do L. 422-3.  Pierwszy z tych tekstów stanowi, że „  pełne odszkodowanie za szkody wynikające z obrażeń ciała zapewnia Fundusz Gwarancyjny dla Ofiar Terroryzmu i Innych Przestępstw  ”.

Dlatego w przypadku obrażeń ciała spowodowanych aktem terroryzmu wzywa się FGTI do interwencji. Podobnie jak w przypadku przestępstw odszkodowanie otrzymają ofiary francuskie z jednej strony oraz ofiary jakiejkolwiek narodowości, które zostały ranne lub zabite na terytorium francuskim, z drugiej strony. Jest to system bezpośredni, niezależny od jakiejkolwiek odpowiedzialności: FGTI interweniuje jako zleceniodawca. Jednakże ust. 2 stanowi, że „  można odmówić odszkodowania lub zmniejszyć jego wysokość z winy ofiary.  W zakresie terroryzmu zakłada się, że ustawodawca celuje w sprawcę zamachu.

Procedura odszkodowawcza FGTI jest określona w artykułach R. 422-6 do 9 Kodeksu ubezpieczenia. Artykuł R. 422-6 przewiduje skierowanie do Funduszu przez prokuratora w przypadku aktu terroryzmu. Ofiara, która uważa się za ofiarę takiego czynu, może również odwołać się bezpośrednio do Funduszu.

Tutaj znowu procedura oferowania odszkodowania jest przewidziana w tekstach: Artykuł L. 422-2 stanowi, że „  Fundusz Gwarancyjny ma obowiązek przedstawić każdej poszkodowanej ofertę odszkodowania w ciągu trzech miesięcy od dnia, w którym otrzyma ona od to uzasadnienie jego uprzedzeń  ”. Oferta ta, precyzuje artykuł R. 422-8, uwzględnia wszystkie głowy szkód, pomniejszone o świadczenia odszkodowawcze już otrzymane od organizacji społecznych wymienionych w art. 29 ustawy z dnia 5 lipca 1985 r. Kwoty są wypłacane w ciągu miesiąca od decyzja. Wcześniej artykuł L. 422-2 przewiduje również obowiązkową wypłatę jednego lub więcej świadczeń na rzecz ofiary lub osób pozostających na jej utrzymaniu w ciągu jednego miesiąca od złożenia wniosku.

Oferta skutkuje identyczną transakcją, jak ta przewidziana w procedurze oferowania wypadku komunikacyjnego. Ofiara może wypowiedzieć transakcję w ciągu piętnastu dni. W takim przypadku lub jeśli transakcja się nie powiedzie, procedura staje się jurysdykcyjna i to sędzia cywilny orzeka w postępowaniu sądowym w sprawie odszkodowania należnego ofierze. Należy zwrócić uwagę, że artykuł L. 422-1 al. 3 kodeksu ubezpieczenia stanowi, że FGTI „  przechodzi w prawa, które ofiara ma w stosunku do osoby odpowiedzialnej za szkodę  ”.

Uprzedzenia związane z niepokojem i oczekiwaniem

Rok po zamachach z 13 listopada 2015 r. 170 prawników z Bareau de Paris publikuje białą księgę zalecającą uwzględnienie „uprzedzeń związanych z niepokojem  ” w stosunku do osób zagrożonych, ale nie zabitych oraz „uprzedzeń związanych z oczekiwaniem” na ich bliskich , o losach osób zagrożonych. W rzeczywistości, Allinges Wypadek pociągu w 2008 roku, który widział zmowy pociągu z autobusem szkolnym oraz Puisseguin wypadku autobusu w październiku 2015 piłę uznania uszczerbku „czeka i niepokojące.” Przez wyroku26 czerwca 2013Trybunał Karny od Thonon wzmocnione przez wzajemne porozumienie między rodzinami ofiar i ubezpieczycieli w drugim przypadku. Sekretarz stanu ds. Ofiar Juliette Méadel zasadniczo zgadza się z propozycjami Białej Księgi. Jednak ewentualne rozpoznanie uprzedzenia związanego z lękiem rodzi pytanie o coraz większe granice odszkodowania. Gdyby definicja krzywdy oczekiwania, która zrekompensowałaby „oczekiwanie upływające między poznaniem zdarzenia a potwierdzeniem bliskich stosunków w miejscu napadu (…) lub trudne okoliczności, w których ofiary przez przedłużenie mają został poinformowany o stanie zdrowia / śmierci głównej ofiary jest niewątpliwie nowy, tak nie jest w przypadku uprzedzenia udręki, które określa się jako „dodatkowe cierpienie [wynikające ze świadomości] rychłej śmierci i istniejącej udręki z tym związanej” ponieważ ofiary aktów terrorystycznych od 1987 r. korzystają z uznania „wyjątkowych szkód dla ofiar terroryzmu”, co może częściowo obejmować pojęcie udręki.

Procedura odszkodowawcza

CIVI

Już w 1977 r., A nawet przed utworzeniem FGTI, kiedy samo państwo było dłużnikiem odszkodowania, naprawienie szkody poniesionej przez ofiary niektórych przestępstw wiązało się z udziałem organu sądowego, CIVI. Organ ten, Komisja ds. Odszkodowań dla Ofiar Zbrodni ( CIVI) , przetrwał różne reformy reżimu i doświadczył zróżnicowania jego składu oraz zmiany prerogatyw, zwłaszcza w ostatnich latach. Prezes CIVI uznał swoje prawo do wypłaty świadczenia poszkodowanemu za złagodzone, ale teraz to sam Fundusz oceni wysokość odszkodowania w ramach postępowania ugodowego. Artykuł 706-4 Kodeksu postępowania karnego ustanawia CIVI podlegający jurysdykcji każdego tribunal de grande instance. CIVI jest   radnym „ jurysdykcją cywilną ”: składa się z dwóch sędziów i „  osoby, która wyróżnia się zainteresowaniem problemami ofiar  ”, innymi słowy, w praktyce najczęściej jest członkiem stowarzyszenia ofiar .

Terminy i dokumenty potwierdzające skierowanie

Wniosek wnioskodawcy należy skierować do sekretariatu CIVI „  w ciągu trzech lat od daty popełnienia przestępstwa  ”. W przypadku wszczęcia postępowania karnego termin ten ulega przedłużeniu, a wniosek należy wnieść w ciągu jednego roku od prawomocnego orzeczenia o powództwie publicznym lub cywilnym wniesionym do sądu karnego. Konkretnie postępowanie rozpoczyna się wnioskiem złożonym lub przesłanym listem poleconym do sekretariatu właściwej CIVI, podpisanym przez pokrzywdzonego, jego przedstawiciela ustawowego lub jego adwokata, przy czym przyjmuje się, że pomoc prawnika nie jest obowiązkowa.

Właściwą CIVI jest albo miejsce zamieszkania pozwanego, albo miejsce jurysdykcji karnej, za którą wniesiono przestępstwo, za które ma zostać wydane odszkodowanie. Jeżeli przestępstwo zostało popełnione za granicą, właściwą CIVI jest ta przypisana do Paris TGI.

Do wniosku należy dołączyć „dokumenty uzupełniające” uzasadniające jego dopuszczalność, dokumenty, które oczywiście różnią się w zależności od poniesionej szkody. Możemy przytoczyć tożsamość skarżącego, jego relacje rodzinne z ofiarą, datę, miejsce i okoliczności popełnienia przestępstwa, kopię wyroku, opis szkody, organizacje społeczne, które mogą interweniować oraz kwoty już zapłacone przez różne organizacje, które mogą interweniować, oraz, oczywiście, wysokość żądanego odszkodowania. Jeżeli wniosek o odszkodowanie dotyczy zadośćuczynienia za drobne obrażenia osoby lub za szkodę majątkową, wnioskodawca musi udowodnić, że spełnia dodatkowe warunki, tj. Wskazać wysokość swoich środków, elementy świadczące o niemożności uzyskania odszkodowania w inny sposób, oraz opis poważnej sytuacji materialnej lub psychologicznej będącej następstwem przestępstwa.

Procedura transakcyjna lub sądowa

Procedura odszkodowawcza ma zwykle charakter transakcyjny. W niektórych przypadkach może mieć charakter sądowy. W każdym stanie procedury przewodniczący CIVI może wydać jedno lub więcej postanowień.

  • Początkowo „  wniosek o odszkodowanie wraz z dokumentami uzupełniającymi jest bezzwłocznie przekazywany przez rejestr  ” do FGTI. Rozpoczyna się procedura oferty transakcyjnej: FGTI „  ma obowiązek, w ciągu dwóch miesięcy od otrzymania, przedstawić poszkodowanemu ofertę odszkodowania  ”. Dekret nr 2005-567 z dnia 27 maja 2005 r. Określa, że ​​oferta ta musi wskazywać ocenę zachowaną przez Fundusz dla każdej grupy szkód, co zapewnia zasadę pełnego odszkodowania. Jeżeli ofiara przyjmie ofertę, oświadczenie o zgodzie jest przesyłane do akceptacji Prezydentowi CIVI, który nadaje jej moc wykonalną. Decyzja jest przekazywana pokrzywdzonemu i FGTI, która przystępuje do wypłaty kwot.
  • Procedura odszkodowawcza staje się sądowa w przypadku umotywowanej odmowy FGTI lub odmowy przyjęcia oferty przez pokrzywdzonego, do której zalicza się jego brak odpowiedzi na ofertę Funduszu po upływie 2 miesięcy. CIVI odzyskuje wówczas wszystkie swoje uprawnienia, a jeden z dwóch sędziów CIVI rozpatrzy wniosek i będzie miał cały szereg uprawnień śledczych w celu przeprowadzenia niepublicznej rozprawy. Prokurator i Fundusz Gwarancyjny przedstawić swoje uwagi nie później niż piętnaście dni przed tym przesłuchaniu, do którego wnioskodawca i FGTI musi być zwołane co najmniej dwumiesięcznym wyprzedzeniem.

CIVI oblicza odszkodowania zgodnie z klasycznymi zasadami odpowiedzialności cywilnej. Jego decyzja jest następnie przekazywana wnioskodawcy i Funduszowi, który musi wypłacić przyznane odszkodowanie w ciągu jednego miesiąca. Skarżący i FGTI mogą wnieść odwołanie, zgodnie z warunkami prawa zwyczajowego, co pociąga za sobą ponowne rozpatrzenie wniosku przez Sąd Apelacyjny, od którego zależy TGI, w którego jurysdykcji znajduje się CIVI.

Fundusz ma wówczas dwie możliwości: może wystąpić z roszczeniem regresowym przeciwko każdej osobie odpowiedzialnej lub wnieść powództwo przeciwko ofierze, która następnie otrzymałaby odszkodowanie w innym miejscu. Ze swojej strony ofiara zachowuje wszystkie swoje prawa i może wnieść powództwo o odpowiedzialność ogólną. Art. 706-8 kpk daje mu nawet możliwość powrotu do CIVI, jeśli decyzja o interesie cywilnym przyznaje mu odszkodowanie wyższe niż to wypłacone przez FGTI.

Uwagi i odniesienia

  1. Mimo że FGTI nie ma prerogatyw władzy publicznej, jej księgowość podlega prawu prywatnemu, a zarządzanie nią zapewnia fundusz gwarancyjny obowiązkowego ubezpieczenia od szkód (FGAO), który sam kwalifikuje się w art. L. 421-2 ustawy Prawo Kodeksu Ubezpieczenia Osoby Prawnej, FGTI musi być traktowane jako podmiot prawa publicznego. https://juricaf.org/arret/FRANCE-CONSEILDETAT-20190522-427786
  2. Agnès Bun, „  Interes zakładników:„ The price of a arm ”  ” , na slate.fr ,14 czerwca 2011
  3. Artykuły od L. 422-1 do L. 422-6 kodeksu ubezpieczeniowego
  4. Artykuły od R. 422-1 do R.422-10 Kodeksu ubezpieczenia
  5. C. ass., Art. L. 422-1
  6. C. ass., Art R. 422-2 i 3
  7. C. ass., Art. R. 422-4 i dekret z 30 września 2011 r.
  8. L. Leveneur i Y. Lambert-Faivre, prawo ubezpieczeniowe
  9. Vincent Vérier, „  Podatek od ataku wzrasta o 1,60 €  ” , leparisien.fr,20 października 2016 r(dostęp 20 października 2016 )
  10. „  Ustawa nr 77-5 z dnia 3 stycznia 1977 r. GWARANTUJĄCA ODSZKODOWANIE DLA NIEKTÓRYCH OFIAR USZKODZENIA CIAŁA WYNIKAJĄCEGO Z NARUSZENIA PRAW  ” , w sprawie LegiFrance (konsultacja z 12 czerwca 2012 r. )
  11. Prawo to, znane jako „prawo Peyrefitte'a” lub „prawo bezpieczeństwa i wolności”, w szczególności rozszerzyło prerogatywy policji w sprawach „zapobiegawczej” kontroli tożsamości i flagrante delicto, a także prokuratora doprowadziły do ​​słynnej decyzji Rady Konstytucyjnej w sprawie wolności publicznych.
  12. „  Ustawa nr 83-608 z dnia 8 lipca 1983 r. WZMACNIAJĄCA OCHRONĘ OFIAR PRZESTĘPSTWA  ” w sprawie LegiFrance (konsultacja z 12 czerwca 2012 r. )
  13. „  Ustawa nr 85-1407 z dnia 30 grudnia 1985 r. O RÓŻNYCH PRZEPISACH DOTYCZĄCYCH POSTĘPOWANIA KARNEGO I PRAWA KARNEGO  ” w sprawie LegiFrance (konsultacja z 12 czerwca 2012 r. )
  14. „  Ustawa nr 90-589 z dnia 6 lipca 1990 r. Zmieniająca kodeks postępowania karnego i kodeks ubezpieczenia w odniesieniu do ofiar przestępstw  ” , w sprawie LegiFrance (konsultowana 12 czerwca 2012 r. )
  15. „  LAW no 92-665 z dnia 16 lipca 1992 r. O dostosowaniu do jednolitego rynku europejskiego ustawodawstwa mającego zastosowanie w sprawach ubezpieczeń i kredytów  ” , w sprawie LegiFrance (konsultacja 12 czerwca 2012 r. )
  16. „  Ustawa nr 2000-516 z dnia 15 czerwca 2000 r. Wzmacniająca ochronę domniemania niewinności i praw ofiar  ” w sprawie LegiFrance (konsultowana 12 czerwca 2012 r. )
  17. „  PRAWO nr 2008-644 z dnia 1 lipca 2008 r. Ustanawiające nowe prawa dla ofiar i usprawniające wykonywanie wyroków  ” , w sprawie LegiFrance (przegląd 12 czerwca 2012 r. )
  18. Zatwierdzony we Francji ustawą nr 88-1251 z dnia30 grudnia 1988 i opublikowany dekretem nr 90-447 z dnia 29 maja 1990
  19. reż. Cons. CE nr 2004/80, 29 kwietnia 2004
  20. Artykuł 706-3 Kodeksu postępowania karnego
  21. Cass. Civ. 2, 7 maja 2003, nr 01-00815; Sąd kasacyjny opiera się na art. L. 451-1 kodeksu zabezpieczenia społecznego i stwierdza, że ​​„przepisy porządku publicznego dotyczące odszkodowań za wypadki przy pracy wyłączają przepisy szczególne dotyczące odszkodowań dla ofiar przestępstw”. Wybrana podstawa nie narzuca się siłą dowodów i prawdziwym powodem tego odwrócenia orzecznictwa (skoro wcześniej przyznano odszkodowanie za wypadki przy pracy, por. Cass. Civ. 2e, 18 czerwca 1997 r., Nr. 95-11223), jak się wydaje, dąży się do czysto politycznej (i jako takiej budzącej wątpliwości) woli Sądu Kasacyjnego, aby nie zagrozić niepewnej równowadze finansowej FGTI, a nawet aby nie wprowadzać nowych przepisów dotyczących wypadków przy pracy.
  22. Cass. Civ. 2e, 29 marca 2006, n ° 04-18483: „usiłowanie napaści na tle seksualnym, które jest równoznaczne z dokonanym przestępstwem, podlega przepisom art. 706-3”.
  23. G. Viney, Traktat z prawa cywilnego, Wprowadzenie do LGDJ odpowiedzialnością, 3 th  edition, 2008, nr 116
  24. Słynny wyrok Zgromadzenia (Cass. Ass. Plén., 19 czerwca 1981) może zdecydować, że jeśli działanie osoby trzeciej różni się swoim przedmiotem od tego, który ofiara miała lub mogła wykonać (jest to kwestia naprawienia szkody pośredniej), to jednak wynika z tego samego pierwotnego faktu, który został uwzględniony we wszystkich jego okolicznościach.
  25. Przytoczmy przykładowo dwa wyroki: w pierwszym wyroku (Cass. Civ. 2e, 11 grudnia 2003, nr 01-03632) udział ofiary postrzału w ekspedycji karnej przeciwko rywalowi gangu zmniejsza swoje prawo do odszkodowania o jedną trzecią; w drugim wyroku (Cass. Civ. 2e, 4 lipca 2002 r., nr 01-03420), ofiara wystrzału była częścią rodziny, rywalizując z inną rodziną, obie rodziny zgodziły się spotkać w barze rozliczyć się. Sąd Kasacyjny odmawia przyznania pełnego odszkodowania przez Sąd Apelacyjny.
  26. W praktyce są to głównie koszty pomocy osób trzecich, utrata obecnych i przyszłych zarobków zawodowych oraz bieżące i przyszłe koszty opieki zdrowotnej.
  27. Zasadniczo tak zwane szkody „moralne” związane z deficytem funkcjonalnym, pretium doloris, estetycznym, przyjemnym lub seksualnym uszkodzeniem itp.
  28. Pełny raport jest dostępny online pod następującym adresem: http://lesrapports.ladocumentationfrancaise.fr/BRP/064000217/0000.pdf
  29. C. proc. pióro., art. R. 50-12-1; Należy zauważyć, że pytania o sposób odliczenia świadczeń wypłaconych przez płatników trzeciej strony, w szczególności w przypadku winy poszkodowanego, są nadmiernie złożone, a ponadto rozciągają się na całe prawo ubezpieczeniowe.
  30. Trochę egzegezy: „zniszczenie, degradacja lub zepsucie dobra”. Przeciętny czytelnik zobaczy w tym tekście trzy przypadki otwarcia w celu uzyskania odszkodowania. Prawnik na próżno będzie szukał różnicy między „degradacją” a „zepsuciem” dobra, przy czym należy rozumieć, że Petit Robert odnosi się od jednego terminu do drugiego w swoich dwóch definicjach. To oczywiście szczegół, ale to niezdarne sformułowanie udowadnia, gdyby było to konieczne, że nie zawsze (często?) Zwięzłość jest cnotą ustawodawcy.
  31. Cass. Civ. 2e, 30 listopada 1988, nr 87-13772
  32. Cass. Civ. 2e, 29 stycznia 1992, nr 89-20997
  33. Cass. Civ. 2, 26 września 2002, nr 01-02767
  34. ofiary obrażeń ciała
  35. żądać pełnego odszkodowania za poniesione szkody
  36. Trochę więcej egzegezy: artykuł 706-14 uważa, że ​​postępuje właściwie, odwołując się do artykułu 706-3 i przypominając, poprzez efekt lustra, że ​​wydarzenia powodujące szkody skutkujące w ITT krótszym niż jeden miesiąc pozbawiają ofiary prawa do pełnego odszkodowania na mocy artykułu 706-3, ale przyznać mu prawo do odszkodowania ograniczonego na mocy artykułu 706-14. Stracony ! Artykuł 706-3 przewiduje również możliwość uzyskania pełnego odszkodowania w przypadku PPI. Innymi słowy i podsumowując: artykuł 706-14 jest częściowo fałszywy, ponieważ ofiara może bardzo dobrze uzyskać pełne odszkodowanie za swoją szkodę, jeśli skutkuje to ITT krótszym niż jeden miesiąc, ale PPI.
  37. Okólnik SADJPV [nda: „Służba dostępu do Prawa i Sprawiedliwości i Polityki Miejskiej”] z dnia 27 grudnia 2007 r. Dotyczący wysokości pułapów zasobów, korekt z tytułu opłat rodzinnych i przedziałów dochodów w przypadku przyznania pomocy prawnej w 2008 r. (NOR : JUSJ0790009C).
  38. Cass. Civ. 2e, 29 marca 2001, nr 99-17584.
  39. Cass. Civ. 2e, 11 czerwca 1998, n ° 96-12291
  40. Cass. Civ. 2e, 15 kwietnia 1999, nr 97-19508
  41. Ten sam przystanek.
  42. CA Aix-en-Provence, 3 czerwca 2008 nr 07/00760; sytuacja jest tu przedstawiona w sposób niepotwierdzony, ale niniejsza sprawa była dość poważna: ten zegarek był jedynym cennym przedmiotem skarżącej, który ponadto znajdował się w szczególnie trudnej sytuacji społecznej i zawodowej.
  43. Cass. Civ. 2e, 10 października 2002, nr 01-12253. Rozwiązanie jest uzasadnione literą tekstu. W przeciwieństwie do ustępu określającego pułap zasobów, tekst dotyczący pułapu zasiłków nie zawiera żadnego odniesienia do uwzględnienia „  tam, gdzie ma to zastosowanie, obowiązków rodzinnych  ”.
  44. Tutaj widzimy trudność zdefiniowania terminu „terroryzm”. Niektórzy autorzy podkreślają semantyczne trudności związane z pojęciami „terroryzmu” czy „aktu terroryzmu”, które wydają się szersze niż pojęcie „ataku” stricto sensu. Na przykład: porwania lub branie zakładników przez terrorystów mogą zostać zrekompensowane przez FGTI, podczas gdy ataki oparte na prawie zwyczajowym są wyłączone z jej pola interwencji. Przykład (Cass. Civ. 1e, 17 października 1995 r., Nr 93-14837): eksplozja w kolegium w Bastii, której nie twierdzono, sposób jej popełnienia nie ujawnia profesjonalizmu sprawcy, który pozostał nieznany, nie stanowi aktu terroryzmu.
  45. Ustawa nr 86-1322 z 30 grudnia 1986; urządzenie było absurdalne, ponieważ ofiary ataków wiosną 1986 r. nie otrzymały odszkodowania, w przeciwieństwie do ofiar zamachów we wrześniu tego samego roku.
  46. Ustawa nr 90-86 z 23 stycznia 1990 r
  47. Cass. Civ. 2e, 23 czerwca 1993 r., Nr 91-20537
  48. Louise Couvelaire i Daniel Psenny, „  Ataki: powinniśmy zrekompensować uprzedzeń niepokoju i oczekiwania?  » , Lemonde.fr,14 listopada 2016 r(dostęp 15 listopada 2016 )
  49. Pascale Roberta Diard, „Z  każdego dramatu, coraz większe dążenie do zadośćuczynienia  ” , lemonde.fr,14 listopada 2016 r(dostęp 15 listopada 2016 )
  50. Początkowo istniała CIVI podlegająca jurysdykcji każdego Sądu Apelacyjnego (patrz wyżej). Liczba TGI od czasu reformy mapy sądownictwa wzrosła ze 181 do 158 (dekret nr 2008-145 z 15 lutego 2008 r. Zmieniający siedzibę i właściwość sądów rejonowych, okręgowych i sądów wielkiej instancji), tym samym zmniejszenie liczby CIVI na terytorium Republiki.
  51. C. proc. pióro., art. 706-5
  52. C. proc. pióro., art. 706-5-1
  53. C. proc. pióro., art. 706-6; może przystąpić do wszystkich pożytecznych rozpraw i dochodzeń, nie sprzeciwiając się tajemnicy zawodowej, może zażądać przekazania mu protokołu postępowania karnego, nawet jeśli nie został on zakończony. Może wymagać przekazania wszelkich użytecznych informacji od dowolnej osoby lub administracji o ewentualnym dłużniku szkody oraz o zobowiązaniu organizacji dłużnika do naprawienia całości lub części szkody.

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne