Festiwal Szachowy Biel jest szachowy turniej , który został odbywają się każdego lata od 1968 roku (zazwyczaj pod koniec lipca) w szwajcarskim mieście z Biel . Turniej otwarty istnieje od 1968 roku, ale turniej arcymistrzów rozpoczął się dopiero w 1976 roku od turnieju międzystrefowego w Biel.
Turniej w Biel to nie tylko największa impreza szachowa w Szwajcarii , ale także trzeci najstarszy festiwal szachowy w Europie po tych w Hastings i Wijk aan Zee (pierwsza edycja turnieju Wijk aan Zee sięga 1938 roku).
Festiwal odbywający się w Palais des Congrès w centrum miasta został stworzony przez Hansa Suri, który prowadził go do 1997 roku. Dziś jego głównym organizatorem jest Peter Burri.
Do 1997 roku turniej był sponsorowany przez Credit Suisse . Od 2000 roku fundacja Accentus (Swiss Chess Fund) jest sponsorem kilku turniejów organizowanych w ramach festiwalu Biel:
W 2018 roku wspierała turniej Grand Masters, w którym gościł mistrz świata Magnus Carlsen .
Szachowe turnieje międzystrefowe turniej , który służy jako selekcji do szachowego mistrzostwa świata, zostało stwierdzone w Biel trzykrotnie: w 1976, 1985 i 1993.
1 st : Bent Larsen (Dania).
Drugie miejsce zajęli Lajos Portisch , Tigran Petrossian i Mikhaïl Tal, którzy musieli rozegrać dogrywkę w Varese (Tal odpadł z cyklu kandydatów).
1 st Rafajel Wahanian (ZSRR).
1 st : Boris Guelfand (Białoruś)
Turniej międzystrefowy w Biel w 1993 roku jest jednym z turniejów organizowanych w systemie szwajcarskim, gdzie poziom jest najwyższy, z udziałem Gata Kamsky'ego , Vladimira Kramnika , Viswanathana Ananda , Michaela Adamsa , Wasilija Ivantchouka , Alexeï Chirov , Judit Polgár , Viktor Kortchnoï , Vassily Smyslov , Veselin Topalov , Lajos Portisch i Aleksandr Khalifman . Ostatecznie wygrywa Boris Guelfand.
Po sukcesie międzystrefowego w 1976 roku, międzynarodowy turniej arcymistrzowski jest organizowany co roku od 1977 roku w Biel. W turnieju wzięli udział tenorzy światowej czołówki (z wyjątkiem Garry'ego Kasparowa ). Rekord zwycięstw należy do Maxime Vachier-Lagrave z czterema zwycięstwami przed Anatolijem Karpowem i Aleksandrem Morozewiczem (wygrywały po trzy edycje). Istnieje również turniej Masters, otwarty dla wszystkich graczy, a także turnieje quick play i blitz . W 2007 roku został zorganizowany symultaniczny z izraelskim GMI Maximem Rodstheinem.
| Edycja (festiwalowa) Rok |
Zwycięzca (y) | Federacja | Uwagi | |
|---|---|---|---|---|
| 9 | 1976 | Zgięta informacja zwrotna | Dania | Turniej międzynarodowy . Dwudziestu graczy. 2 II - 4 p : Petrosjan Portisch Tal |
| 10 | 1977 | Tony mil | UK | Szesnastu graczy. 2 II - 4 p : o. Panno , R. Hernandez i U. Andersson |
| 11 | Żaden turniej arcymistrzowski nie został zorganizowany w 1978 roku, tylko otwarty turniej wygrany przez Carol Partos. | |||
| 12 | 1979 | Viktor Kortchnoy | szwajcarski | Kortchnoy (12/13) zakończył z 4,5 punktu, wyprzedzając Heinza Wirthensohna (7,5 / 13). Turniej był jednocześnie 79. mistrzostwami Szwajcarii (mistrz Wirthensohna). Czternastu graczy. 3 p - 5 p : Partos, Šahović i Unzicker |
| 13 | 1980 | Yehuda Gruenfeld | Izrael | Dwunastu graczy. 2 nd - 3 rd : Leonid Chamkovitch i Carlos Cuartas |
| 14 | Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden |
Eric Lobron ( 1 st ) Vlastimil Hort |
Niemcy Zachodnie Czechosłowacja |
Czternastu graczy. 3 rd : Michael Stean Eric Lobron zwycięzcą w tiebreaker Sonneborn-Berger . Indywidualne Mistrzostwa Szwajcarii. 4 th : Heinz Wirthensohn, mistrz Szwajcarii. |
| 15 | 1982 |
John Nunn ( 1 st ) Florin Gheorghiu |
Wielka Brytania Rumunia |
Dwunastu graczy. 3 III : Vlastimil Hort. |
| 16a | 1983 | Anthony Miles ( 1 st ) John Nunn |
UK | Zwycięzca Tony Miles w tie breaku. Dwunastu graczy. Po trzecie: Andras Adorjan |
| 16b | 1983 | Ian Rogers | Australia | Turniej Masters B. Drugi zamknięty turniej zorganizowany w 1983 roku. |
| 17 | 1984 | Vlastimil Hort Robert Hübner |
Czechosłowacja Niemcy Zachodnie |
Hort i Hübner zremisowali jako pierwsi w dogrywce Sonneborn-Berger. Dwunastu graczy. 3 III : Kortchnoy. |
| 18 | 1985 | Rafael Vaganian | związek Radziecki |
Turniej międzynarodowy . Osiemnastu graczy. 2 II : Seirawan; 3 III A. Sokolov 4 p - 6 th : krótki, Van der Wiel i Torre. |
| 19 | 1986 |
Lev Polugayevsky ( 1 st ) Eric Lobron |
Związek Radziecki Niemcy Zachodnie |
Dwunastu graczy. Zwycięzca Polugayevsky w dogrywce. 3 p - 4 p : Cebalo i Hort. |
| 20 | 1987 | Boris Goulko | Stany Zjednoczone | Ośmiu graczy, turniej dwurundowy . 2 II : Romanichine |
| 21 | 1988 |
Ivan Sokolov ( 1 st ) Borys Gulko |
Jugosławia Stany Zjednoczone |
Dwunastu graczy. 3 III - 4 p : Toukmakov i Eugenio Torre Ivan Sokolov zwycięzcą wyłącznika cięgna. |
| 22 | 1989 |
Wasilij Ivantchouk ( 1 st ) Lev Polugaïevski |
związek Radziecki | Ivantchouk wygrał pięć zwycięstw w drugiej połowie turnieju po 6 remisach i jednej porażce. Jest pierwszy w dogrywce Sonneborn-Berger. Ośmiu graczy, turniej dwurundowy. 3 III : Vlastimil Hort; 4 th : Ivan Sokolov |
| 23 | 1990 | Anatolija Karpowa | związek Radziecki | Były mistrz świata wygrywa turniej za pierwszym razem. Ośmiu graczy, turniej dwurundowy. 2 II : Ulf Andersson; 3 rd : Anthony Miles. |
| 24 | 1991 | Alexey Chirov | związek Radziecki | Ośmiu graczy, turniej dwurundowy. 2 II : Bareïev; 3 III - 4 p : Ulf Andersson i Joël Lautier |
| 25 | 1992 | Anatolija Karpowa | Rosja | Ośmiu graczy, turniej dwurundowy. Drugi sukces Karpow, w 1,5 pkt wyprzedza Kiril Georgiev ( 2 nd ), Anthony Miles ( 3 rd ); 4 p - 5 p : Joel Lautier Aleksandr Beliavski; 6 th : Wiktor Korcznojem |
| 26 | 1993 | Boris Guelfand | Białoruś | Turniej międzystrefowy , 73 uczestników i trzynaście rund. |
Rok wydania |
Zwycięzca (y) | Federacja | Uczestnicy | Sekundy) | Uwagi | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 27 | 1994 | Viktor Gavrikov | szwajcarski | Dwunastu graczy |
Joseph Gallagher Rafael Vaganian |
Pole turniejowe było niższe niż w poprzednich latach |
| 28 | 1995 | Aleksey Dreev | Rosja | 14 graczy | Aleksey Shirov | 3 III - 4 p Boris Guelfand i Utut Adianto. |
| 29 | 1996 | Anatoli Karpov (na początku) |
Rosja | Dwunastu graczy |
Vadim Milov ( remis ) |
Trzeci udział i trzecie zwycięstwo Karpow ( 1 st aby związać Sonneborn-Berger ). |
| 30 | 1997 | Viswanathan Anand | Indie | Sześciu graczy (turniej dwurundowy ) |
Anatolija Karpowa | Jubileuszowy turniej sponsorowany przez Credit Suisse3 e : Guelfand; 4 e : Lautier; 5 e : Milov; 6 th : Pelletier |
| 31 | 1998 | Mladen Palac | Chorwacja | Dwunastu graczy | Gur Mittelman Jörg Hickl |
W turnieju wzięło udział tacy mniej prestiżowych powodu dezercji głównego sponsora, na szwajcarskim Kredyty . |
| 32 | 1999 | Jeroen piket | Holandia | Sześciu graczy (turniej dwurundowy ) |
Boris Avroukh | 3 e : Onischuk; 4 th : Bologan |
| 33 | 2000 | Peter Svidler | Rosja | Ruslan Ponomariov Loek Van Wely |
4 p - 5 p : Miłow i Guelfand; 6 th : Gallagher | |
| 34 | 2001 | Viktor Kortchnoy | szwajcarski | Peter Svidler | Kortchnoï wygrywa turniej w wieku 70 lat, dwadzieścia dwa lata po swoim pierwszym zwycięstwie.3 III : Boris Guelfand ; 4 p - 6 th : Pelletier, Lautier i Grichtchouk . |
|
| 35 | 2002 | Ilya Smirin | Izrael | Vladislav Tkachiev Alleksandr Dreïev |
||
| 36 | 2003 | Aleksandr Morozevich | Rosja |
Étienne Bacrot Ilya Smirin |
||
| 37 | 2004 | Aleksandr Morozevich | Rosja | Krishnan Sasikiran | Drugie z rzędu zwycięstwo Morozewicza. 3 III - 5 p : Ponomariov, Bacrot i Pelletier |
|
| 38 | 2005 |
Boris Guelfand Andriï Volokitin |
Izrael Ukraina |
Guelfand i Volokitine zremisowali w dogrywce Sonneborn-Berger. 3 III : Pelletier 4 p - 5 p : Bauer Nakamura; 6 th Carlsen |
||
| 39 | 2006 | Aleksandr Morozevich | Rosja | Magnus Carlsen Teimour Radjabov |
Morozewicz osiąga trzeci sukces i jest równy liczbie zwycięstw Karpowa. |
|
| 40 | 2007 |
Magnus Carlsen (po dogrywce) |
Norwegia | Dziesięciu graczy | Alexander Onischuk | Carlsen (16) wygrał 3: 2 w dogrywce przed Onischukiem i został najmłodszym zwycięzcą turnieju. |
| 41 | 2008 |
Evgueni Alekseïev (po dogrywce ) |
Rosja | Sześciu graczy (turniej dwurundowy ) |
Leinier Domínguez | Alekseïev wygrywa w dogrywce |
| 42 | 2009 | Maxime Vachier-Lagrave | Francja | Wasilij Ivantchouk Aleksandr Morozevich |
||
| 43 | 2010 |
Fabiano Caruana (po dogrywce) |
Włochy | Dziesięciu graczy |
Nguyễn Ngọc Trường Sơn Maxime Vachier-Lagrave |
Caruana wygrywa w dogrywce |
| 44 | 2011 | Magnus Carlsen | Norwegia | Sześciu graczy (turniej dwurundowy ) |
Aleksandr Morozevich | Po trzecie: Vachier-Lagrave. |
| 45 | 2012 | Wang hao | Chiny | Magnus Carlsen | 3 III - 4 p : Nakamura i Giri ; 5 th : Bacrot.Morozewicz, chory, po dwóch rundach zostaje zastąpiony przez Bolończyka . |
|
| 46 | 2013 | Maxime Vachier-Lagrave (po dogrywce ) |
Francja |
Aleksandr Moiseenko ( 2 II ) Étienne Bacrot ( 3 ul ) Ding Liren ( 4 p ) |
Pomnik Breisachera. Vachier-Lagrave wygrywa w dogrywce (4 graczy). |
|
| 47 | 2014 | Maxime Vachier-Lagrave | Francja | Radosław Wojtaszek | Pomnik Hansa Suri. 3 III - 5 p : pentala harikrishna , Anisz Giri i Hou Yifan | |
| 48 | 2015 | Maxime Vachier-Lagrave | Francja | Radosław Wojtaszek | 3 rd -4 th : David Navara i Michael Adams | |
| 49 | 2016 | Żaden turniej arcymistrzowski nie został zorganizowany w 2016 roku, ale (klasyczny i szybki) mecz pomiędzy Maxime Vachier-Lagrave i Peterem Svidlerem. | ||||
| 50 | 2017 | Hou Yifan | Chiny | Dziesięciu graczy | Etienne Bacrot | 3 e : Pendyala Harikrishna |
| 51 | 2018 | Shakhriyar Mamedyarov | Azerbejdżan | Sześciu graczy (turniej dwurundowy ) |
Magnus Carlsen | 3 rd - 4 th : Maxime Vachier-Lagrave i Piotr SwidlerTurniej jest wspierany przez fundację Accentus. |
| 52 | 2019 | Vidit Santosh Gujrathi | Indie | Ośmiu graczy ( czterorundowy turniej : klasyczny, szybki i dwóch w błyskawicznym) |
Samuel Shankland | 3 III : Péter Lékó ; 4 th : Parham Maghsoodloo |
| 53 | 2020 | Radosław Wojtaszek | Polska | Pentala Harikrishna | 3 III : Michael Adams ; 4 th : Vincent KEYMER | |