Fernando Vaz | ||
Biografia | ||
---|---|---|
Nazwisko | Fernando Gomes Ribeiro Vaz | |
Narodowość | portugalski | |
Narodziny | 5 sierpnia 1918 | |
Lokalizacja | Benguela ( Angola ) | |
Śmierć | 25 sierpnia 1986 | |
Lokalizacja | Lizbona | |
Ścieżka zawodowa 1 | ||
Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
1935 - 1940 | Casa Pia AC | |
Wyszkolone zespoły | ||
Lata | Zespół | Statystyki |
1947 - 1951 | Zastępca Sporting Portugal | |
1951 - 1953 | CF Belenenses | |
1952 | V. Setúbal | |
52 gru - 53 sty | FC Porto | |
1953 - 1954 | SC Braga | |
1954 | Portugalia | |
1954 - 1955 | FC Porto | |
1955 - 1956 | V. Guimarães | |
1956 - 1957 | Caldas SC | |
1957 - 1958 | V. Guimarães | |
1958 - 1959 | CF Belenenses | |
1959 - grudzień 1959 | Sporting Portugal | |
styczeń 1960 - grudzień 1961 | GD CUF | |
sty 1962 - 1962 | V. Setúbal | |
1962 - mar 64 | CF Belenenses | |
Mar 64 - 1969 | V. Setúbal | |
Czerwiec 1969- 72 lutego | Sporting Portugal | |
luty 1972 - marzec 74 | Académica de Coimbra | |
1974 - sty 75 | Atlético | |
1975 - 1976 | SC Beira-Mar | |
1976 - sty 78 | V. Setúbal | |
sty 78 - sty 79 | CS Marítimo | |
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. |
||
Fernando Vaz , którego pełne imię i nazwisko Fernando Gomes Ribeiro Vaz , jest portugalskim piłkarzem , trenerem, urodzonym5 sierpnia 1918w Bengueli w portugalskiej kolonii Angoli . On umarł na25 sierpnia 1986. Wyróżnił się także jako dziennikarz.
Został również wybrany radnym Lizbony pod tytułem Partii Socjalistycznej.
W 2010 roku wdowa po nim otrzymała w jego imieniu medal honorowy miasta Setúbal w ramach 100-lecia lokalnego klubu.
Urodzony w Angoli , w wieku jednego roku wrócił do Portugalii (Vila Porca de Murça) z powodu śmierci ojca (przedsiębiorcy w branży gumowej), aw wieku dziewięciu lat wstąpił do sierocińca z Casa Pia , instytucji, w której brał udział w kursach biznesowych. Rozpoczął pracę w wieku 16 lat w „Banco Lisboa & Açores”, gdzie odpowiadał za stosunki z zagranicą, co pozwoliło mu opanować francuski i angielski.
Tam też odkrył piłkę nożną i zaczął grać w młodzieżowych drużynach sierocińca i to właśnie wśród tych młodych ludzi odkrył go Arthur John . Miał wtedy 17 lat i bezpośrednio dołączył do pierwszej drużyny. Jest zatem częścią zespołu Casa Pia AC , które w latach 1938-1939 brał udział w krajowych mistrzostwach 1 st podziałem czasowym (tylko w historii klubu). Jest jednym z głównych graczy w tej wspinaczce, szczególnie dzięki decydującej bramce, która sprawiła, że Casa Pia AC triumfował 2: 1 z União de Lisboa, decydujący mecz na górę, rozegrany na „Campo Grande”.
W wieku 22 lat zdecydował się zakończyć karierę piłkarską ze względu na wymagania związane z pracą w banku, ucząc się technik i taktyki piłkarskiej, głównie od „Mestre” Cândido de Oliveira . Kilka lat później, w wieku 26 lat, rzucił pracę w banku i otworzył niedziałającą firmę, a dwa lata później stał się bezrobotny.
Fernando Vaz był jednym z najlepszych trenerów Portugalii, który odcisnął swoje piętno we wszystkich klubach, przez które przeszedł.
W 1947 roku przybył do Sporting Clube de Portugal , swojego ulubionego klubu, jak często powtarzał, gdzie był asystentem trenera Cândido de Oliveira , swojego przyjaciela. Nawet po wyjeździe pozostał w Sportingu pod rozkazami Sándora Peicsa i Anglika Randolpha Gallowaya , przyczyniając się w ten sposób do zdobycia trzech mistrzostw i Pucharu Portugalii podczas czterech sezonów, w których był trenerem klubowym asystentem.
Przybył do Belenenses w 1951 roku, zastępując Augusto Silvę. W ten sposób zdobył swoje pierwsze doświadczenie jako główny trener. W tym samym okresie znalazł Cândido de Oliveira , będącego jego asystentem w drużynie narodowej. To niesie ze Belenenses grzywny sezon wykończeniowych 4 th Championship Portugalskiej elity, z taką samą liczbą punktów jak FC Porto 3 e . Jeszcze pod koniec sezonu 1951-1952, kiedy „liguilha” (DAM między 1 st i 2 th dział), bierze losy Vitória Setúbal , który ewoluuje 2 e krajowy podział w celu powrotu do najwyższego poziomu portugalskiego futbolu . Przywódcy Belenensów przyjęli specjalną prośbę „sadynów”. Fernando Vaz i jego zdecydowane działania w celu zapewnienia pokazać wzrost o 1 st Narodowego Division, a kryje fundamenty miłości pomiędzy klubem Setubal i Fernando Vaz. Po powrocie do CF Belenenses w następnym sezonie zajął miejsce na podium, mając w swoich szeregach najlepszego strzelca mistrzostw, Matateu . Ale pod koniec tego ostatniego został powołany na trenera SC Braga . Tam, gdzie pozostawia dobre wspomnienia, gdzie doskonałość piłki nożnej granej przez jego zespół (zwycięstwo 5: 0 z Benfiką i 7: 0 z Belenenses ), miejscowy Sporting nazywany jest „Arsenalem do Minho”. Następnie został powołany, aby zarządzać jako asystent trenera reprezentacji czerwonych i zielonych.
Po pierwszym doświadczeniu w FC Porto , które trwało niecały miesiąc (29 grudnia 1952 w 23 stycznia 1953) w sezonie 1952-53 (zastępując Włocha Lino Taiolli) ustąpił miejsca swojemu przyjacielowi Cândido . Wrócił tam na sezon 1954-1955. Podczas swojej wizyty w Porto jest związana przede wszystkim z historycznego meczu zagrał na Estádio das Antas , z widokiem na Real Madryt z Di Stefano . Zwycięstwo FC Porto 5: 2 miało wpływ na całą Europę, ponieważ drużyna Madrytu była wówczas uważana za najlepszą na Starym Kontynencie. Niestety fakt zajęcia czwartego miejsca w mistrzostwach i eliminacji w fazie pucharowej Pucharu Portugalii sprawił, że pod koniec sezonu opuścił swoje stanowisko.
Został na północy Portugalii i wyjechał, by dołączyć do V. Guimarães , który grał w drugiej lidze. Mistrzostwa rozpoczęły się w najgorszy możliwy sposób, od czterech kolejnych porażek. Jest on zmuszony dokonać pewnych zmian, które były krytyczne i pozwala V. Guimarães , aby być na 3 th miejsce w połowie sezonu następnie kończy 2 e Strefy Północnej, zmuszając klubu Guimarães , aby przejść do play-off przeciwko Academica do awansują do pierwszej ligi, po pierwszym meczu zakończonym remisem (1: 1), rewanż odbywa się w Coimbrze, gdzie niestety jego drużyna traci eliminacyjną bramkę.
Po przejściu przez Caldas SC wraca do pierwszej stolicy portugalskiej historii. Vitória Guimarães , który wciąż wegetuje w niższej lidze. Podobnie jak w 1956 roku musiał przejść przez tamy, przeciwko SC Salgueiros , przedostatnim mistrzostwom pierwszej ligi. Guimarães , osiąga ten wyczyn, wygrywając na wyjeździe 2 gole do 1, mecz rewanżowy odbywa się dalej15 czerwca 1958i zakończył się remisem 2 bramek wszędzie, a więc zdecydowanie awansem. Problemy finansowe i wakat na stanowisku prezydenta oznaczają, że się nie odnawia.
Wrócił do Belenenses w sezonie 1958-59, gdzie ponownie zajął trzecie miejsce. W tym roku Belenenses walczy o tytuł, z Benfiką i FC Porto , przed drugim wielkim, Sporting Portugal . Przywołany przez tego ostatniego jako trenera pierwszego zespołu, w momencie wyjazdu ma kilka nieprzyjemnych słów do klubu i Matateu .
W sezonie 1959-1960 kierował klubem od początków „wielkiego” Sportingu . Został wyrzucony po remisie u siebie z Académica de Coimbra , w czasie, gdy w mistrzostwach wszystko wydawało się możliwe.
Dołącza do CUF , gdzie osiąga jedne z najlepszych wyników w klubie. Tak jak zrobił to już dziesięć lat przed dołączeniem do zespołu pod koniec sezonu 1961-62, Vitória Setúbal , po raz kolejny w celu doprowadzenia ich do pierwszej ligi podczas "liguilha".
Mimo tych obaw podczas jego ostatniej wizyty wrócił do Belenenses w 1962 roku i otrzymał doskonałą 4 th miejsce. Prowadzi drużynę w Fair Cities Cup , gdzie zmusza FC Barcelonę do barażu (porażka 3: 2). W piłkarskich pucharach Portugalii był również zmuszony do awansu do finału z Vitórią Guimarães . Ten sezon pozostaje dla niego najlepszy z Belenenses . W kolejnym sezonie ponownie zwieńczony znakomitym poprzednim sezonem, ponownie w Pucharze Miast Targowych dotarł do 1/8 finału, przegrywając z AS Roma , pokonując Jugosłowiankę NK Trešnjevkę w pierwszej rundzie . Nie kończy sezonu, ze względu na nieporozumienie z liderami klubu i rezygnację z gry gwiazdy Belenenses , mitycznego Matateu , zastępuje go Hiszpan Ángel Zubieta.
W 1964 roku wrócił do Vitórii Setúbal , ale tym razem na cały sezon. Tam osiągnął najlepsze wyniki, zwłaszcza w Pucharze Portugalii, gdzie rozegrał cztery kolejne finały, wygrywając dwa z nich, w tym jeden z Benfiką Lizbona , w 1965 (3-1) oraz w 1967 , podczas najdłuższego finału wszechczasów ( 144 minut, rzut karny nie został jeszcze zastosowany, mecz toczył się do momentu, gdy padł gol, który zadecyduje między dwoma klubami) przeciwko Académica . W swoim ostatnim sezonie w klubie świetnie spisał się w C3 , pokonując Linfielda , Olympique Lyonnais i Fiorentinę . „Sadynowie kłaniają się przyszłemu zwycięzcy zawodów, angielskiej drużynie Newcastle . Po pierwszym meczu rozegranym w Anglii w ciężkim śniegu,„ Vitória ”” zostaje zmiażdżona 5 do 1. Powrót jest niezapomniany i pozostanie na zawsze w wspomnienia fanów Setúbala , Zielonych i Białych prowadzą dość szybko 3 gole do zera, a został tylko jeden gol do zdobycia bramki, aby zakwalifikować się do półfinału. Pomimo wielokrotnych ataków na angielskie klatki. To ten ostatni strzelił gola, niwecząc nadzieje Lusitanii, które nie przyniosły skutku przeciwko bardziej doświadczonej brytyjskiej drużynie, która umiała dobrze bronić do samego końca.
Po pięciu sezonach w Vitória Setúbal wrócił do Sporting Portugal w sezonie 1969-1970, po odrzuceniu znacznie ciekawszych propozycji finansowych od hiszpańskich klubów, które chciały zatrudnić jego usługi, takich jak Atletico Madryt , FC Valencia , Real Valladolid , Las Palmas. , Real Mallorca , Deportivo La Coruna i Espanyol . Natychmiast uzyskał tytuł mistrza kraju, w następnym sezonie zdobył swój trzeci Puchar Portugalii, wygrywając ponownie 4: 1 z Benfiką Lizbona . W sporze z Radą i pod zarzutami dotyczącymi używania środków dopingujących wstąpił do Coïmbra i jego klubu Académica, gdzie nie przybył na czas, aby uratować ich przed zejściem. W kolejnym sezonie pozwalał im na powrót do 1 st Division, uzyskując tytuł Champion Krajowa 2 nd podziału.
Po 25 kwietnia 1974jest zdecydowanym zwolennikiem powstania Stowarzyszenia Trenerów.
Miniony przez Atlético Portugal na początku sezonu 1974-1975, zakończył go w SC Beira-Mar i zapewnił nowy awans w pierwszej lidze. Następnie nowy powrót do Setúbal (1976-1977 sezon) uzyskanie chwalebnym 6 th się w klasyfikacji ogólnego. Rozpoczął sezon 1977-1978, ale z powodu słabych wyników został zastąpiony przez Carlosa Cardoso. Następnie zakończył karierę trenerską na Maderze z CS Marítimo , zastępując Pedro Gomesa . Pozwala to drużynie pozostać w pierwszej lidze. Podpisuje kontrakt na nowy sezon, ale pod koniec pierwszego meczu (ostatni z 7 punktami) ustępuje Manuelowi Oliveira po kolejnej porażce u siebie ze swoim byłym klubem Beira-Mar . W ten sposób zakończył karierę trenera piłki nożnej i poświęcił się całkowicie dziennikarstwu.
Zaczynał jako asystent Cândido de Oliveira . Po tym okresie wraz z tym ostatnim objął reprezentację Portugalii wGrudzień 1954po rezygnacji Salvadora Da Costy rozegrał tylko jeden mecz, przegrany 3: 0 z Niemcami , ówczesnym mistrzem świata (Szwajcaria 1954).
Będąc bezrobotnym, regularnie pisze w sekcji sportowej Diário de Lisboa, a także w magazynie Stadium , a następnie w 1946 r. Zaproszony przez Cândido de Oliveira , z którym ma przyjacielskie i uprzywilejowane stosunki, do przyłączenia się do grupy. gazety A Bola , której zostanie redaktorem naczelnym . Po zakończeniu kariery trenerskiej poświęcił się dziennikarstwu, ponownie w łamach gazety A Bola zmarł25 sierpnia 1986w wieku 68 lat, kilka godzin po ukończeniu ostatniej kolumnie na mecz Belenenses , Rio Ave .
Mistrzostwa | Puchary krajowe | Puchary Kontynentalne | Wybór Portugalia | Całkowity | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pora roku | Klub | Kraj | mecze | Cele | mecze | Cele | mecze | Cele | mecze | Cele | mecze | Cele |
1935-36 | Casa Pia | Seria DII 6 | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | 0 | 0 | niekompletny | niekompletny |
1936-37 | Casa Pia | Seria DII 6 | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | 0 | 0 | nieznany | nieznany |
1937-38 | Casa Pia | Seria DII 7 | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | 0 | 0 | nieznany | nieznany |
1938-39 | Casa Pia | I Divisão | 2 | 0 | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | 0 | 0 | nieznany | nieznany |
1939-40 | Casa Pia | Seria DII Estremadura | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | nieznany | 0 | 0 | nieznany | nieznany |
Całkowity | niekompletny (2) | niekompletne (0) | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | niekompletny (2) | niekompletne (0) |
Poniższa tabela zawiera wszystkie oficjalne mecze z wyłączeniem meczów towarzyskich.
Wyniki | Całkowity | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pora roku | Klub | Kraj | V. | NIE. | RE. | Cl. | Papiery wartościowe | % V. | % NIE. | % D. |
1951-52 | Os Belenenses | I Divisão | Nieznany | Nieznany | Nieznany | 4 th | 0 | Nieznany | Nieznany | Nieznany |
1951-52 | V. Setúbal | II Divisão | Nieznany | Nieznany | Nieznany | Nieznany | Nieznany | Nieznany | Nieznany | Nieznany |
1952-53 | FC Porto | I Divisão | 2 | 0 | 0 | Sezon się nie skończył | 0 | 100% | 0% | 0% |
1952-53 | Os Belenenses | I Divisão | 15 | 6 | 7 | 3 rd | 0 | 53,57 | 21.43 | 25 |
1953-54 | SC Braga | I Divisão | Nieznany | Nieznany | Nieznany | 5 th | 0 | Nieznany | Nieznany | Nieznany |
1954-55 | FC Porto | I Divisão | 13 | 6 | 9 | 4 th | 0 | 46,43% | 21,43% | 32,14% |
1955-56 | V. Guimarães | II Divisão | 19 | 3 | 6 | 2 nd Z. Północna | 0 | 67,86% | 10,71% | 21,43% |
1956-57 | Caldas SC | I Divisão | 7 | 8 | 15 | 12 th | 0 | 23,33% | 26,67% | 50% |
1957-58 | V. Guimarães | II Divisão | 19 | 4 | 5 | 1 st Z. North | 0 | 67,86% | 14,28% | 17,86% |
1958-59 | Os Belenenses | I Divisão | 20 | 7 | 5 | 3 rd | 0 | 62,50 | 21,88 | 15.62 |
1959-60 | Sporting Portugal | I Divisão | 12 | 3 | 1 | Sezon się nie skończył | 0 | 75% | 18,75% | 6,25% |
1959-60 | GD CUF | I Divisão | Nieznany | Nieznany | Nieznany | 6 th | 0 | Nieznany | Nieznany | Nieznany |
1960-61 | GD CUF | I Divisão | 14 | 6 | 12 | 6 th | 0 | 43,75% | 18,75% | 37,50% |
1961-62 | GD CUF | I Divisão | 17 | 5 | 9 | 4 th | 0 | 54,84% | 16,13% | 29,03% |
1961-62 | V. Setúbal | II Divisão | 4 | 1 | 1 | 1 st Liguilha | 0 | 66,66% | 16,67% | 16,67% |
1962-63 | Os Belenenses | I Divisão | 23 | 8 | 9 | 4 th | 0 | 57,50% | 20% | 22,50% |
1963-64 | Os Belenenses | I Divisão | 17 | 4 | 8 | Sezon się nie skończył | 0 | 58,62% | 13,79% | 27,59% |
1963-64 | V. Setúbal | I Divisão | 3 | 3 | 3 | 7 th | 0 | 33,33% | 33,33% | 33,33% |
1964-65 | V. Setúbal | I Divisão | 25 | 4 | 9 | 6 th | 1 | 65,79% | 10,53% | 23,68% |
1965-66 | V. Setúbal | I Divisão | 17 | 7 | 11 | 5 th | 0 | 48,57% | 20% | 31,43% |
1966-67 | V. Setúbal | I Divisão | 17 | 9 | 11 | 5 th | 1 | 45,9% | 24,32% | 29,73% |
1967-68 | V. Setúbal | I Divisão | 22 | 11 | 9 | 5 th | 0 | 52,38% | 26,19% | 21,43% |
1968-69 | V. Setúbal | I Divisão | 20 | 9 | 7 | 4 th | 0 | 55,55% | 25% | 19,45% |
1969-70 | Sporting Portugal | I Divisão | 29 | 7 | 3 | 1 ul | 1 | 74,36% | 17,95% | 7,69% |
1970-71 | Sporting Portugal | I Divisão | 23 | 9 | 6 | 2 nd | 1 | 60,53% | 23,68% | 15,79% |
1971-72 | Sporting Portugal | I Divisão | 14 | 4 | 4 | Sezon się nie skończył | 0 | 63,64% | 18,18% | 18,18% |
1971-72 | Académica de Coimbra | I Divisão | 2 | 1 | 3 | 14 tys | 0 | 33,33% | 16,67% | 50% |
1972-73 | Académica de Coimbra | II Divisão | 26 | 5 | 4 | 1 st Z. North | 1 | 74,29% | 14,28% | 11,43% |
1973-74 | Académica de Coimbra | I Divisão | 7 | 5 | 12 | Sezon się nie skończył | 0 | 29,17% | 20,83% | 50% |
1974-75 | Atlético | I Divisão | 4 | 4 | 8 | Sezon się nie skończył | 0 | 25% | 25% | 50% |
1974-75 | SC Beira-Mar | II Divisão | Nieznany | Nieznany | Nieznany | 2 nd Z. Północna | 0 | Nieznany | Nieznany | Nieznany |
1975-76 | SC Beira-Mar | I Divisão | 6 | 9 | 16 | 13 tys | 0 | 19,35% | 29,03% | 51,62% |
1976-77 | V. Setúbal | I Divisão | 16 | 7 | 12 | 6 th | 0 | 45,71% | 20% | 34,29% |
1977-78 | V. Setúbal | I Divisão | 8 | 1 | 7 | Sezon się nie skończył | 0 | 50% | 6,25% | 43,75% |
1977-78 | CS Marítimo | I Divisão | 6 | 3 | 7 | 12 th | 0 | 37,50% | 18,75% | 43,75% |
1978-79 | CS Marítimo | I Divisão | 2 | 5 | 10 | Sezon się nie skończył | 0 | 11,76% | 29,41% | 58,83% |
Pogrubioną czcionką, zwycięski klub.
Wyniki | Całkowity | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pora roku | Klub | Kraj | V. | NIE. | RE. | Papiery wartościowe | % V. | % NIE. | % D. |
1954-55 | Portugalia | 0 | 0 | 1 | 0 | 0% | 0% | 100% | |
Całkowity | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 100 |
Przestarzały | Lokalizacja | Konkurencja | Przeciwnik | Wynik |
---|---|---|---|---|
14 grudnia 1954 | Lizbona | Przyjazna gra | Niemcy | 0-3 (D) |