| Czynność | Król |
|---|---|
| Okres działalności | III th century |
| Dziecko | Aengus II Fin ( d ) |
Fergus Dubdetach ( Czarny Ząb ) jest legendarnym królem Ulaid i Ardri Erenn, o którym mówi się, że panował między 225 a 226 rokiem, zgodnie z tradycyjnymi datami Kronik Czterech Mistrzów . Nie figuruje na liście królów według Baile Chuind Chétchathaig .
Zgodnie z tradycyjnymi legendami Fergus Dubdétach byłby królem Ulaid, który na krótko zasiadłby na tronie Ard ri Erenn po tym, jak jego poprzednik, Lugaid mac Con , został wypędzony z Tary przez Cormaca Mac Airta i zabity przez barda Cormac, Ferisa. mac Comáin Eces.
Fergus i jego dwaj bracia imiennicy o dziwacznych przezwiskach: Fergus Caisfhiachlach ( Red Tooth or Hooked ) i Fergus Foltlebair ( Długie Włosy ) wyrzucili Cormaca Mac Airta z Connacht, aby awansować do tytułu Ard ri Erenn . Po zaledwie rocznym panowaniu Fergus zostaje pokonany i zabity wraz z dwoma braćmi w bitwie pod Crinną przez Cormaca, sprzymierzonego z Tadgiem Mac Céinem i Lugaidem Lámą. To ten ostatni własnoręcznie zabija Fergusa.
Do Kroniki Czterech Mistrzów dać Fergus pewna Imchadh, ale nie dać mu potomka. Geoffrey Keating podaje mu długą genealogię i nazywa swojego ojca Finnchad mac Ogaman, wskazując, że ten ostatni będzie synem poprzedniego króla Ulaid i Ardri Erenn , mitycznego Fíatach Finn.
Lebor Gabála Érenn , który sprawia, że Fergus współczesny rzymskiego cesarza Kommodusa (180-192), sprawia, że również nie wspomina o jego ewentualnych potomków.
W swojej ostatniej syntezie Edel Bhreathnach włącza Fergusa Dubdétacha i jego braci do genealogii królów Dál Fiatach . Czyni z trzech braci synów Imchada i Moena, córki Conna Cetchathacha, króla Connacht . Daje Fergusowi Dubdétachowi jako spadkobiercę syna, Aengusa Finna mac Fergusa Dubdétacha, który sam jest królem Dál Fiatach z Ulaid .