Federica Brignone

Federica Brignone
Przykładowe zdjęcie artykułu Federica Brignone
Federica Brignone w 2018 roku
Kontekst ogólny
Sport narciarstwo alpejskie
Aktywny okres Od 2005 do dziś
Oficjalna strona www.federicabrignone.com
Biografia
Narodowość sportowa Włochy
Narodowość Włochy
Narodziny 14 lipca 1990
Miejsce urodzenia Mediolan (Włochy)
Skaleczenie 168 cm
Waga formy 57 kg
Partner Nicolas Raffort
Klub CS Carabinieri
Nagrody
Zdobyte medale
Konkurencja Złoto Arg. Brachu.
Olimpiada zimowa 0 0 1
Mistrzostwa Świata 0 1 0
Puchar Świata (globusy) 3 2 2
Mistrzostwa Świata (wydarzenia) 16 15 13

Federica Brignone , ur14 lipca 1990w Mediolanie to wszechstronna włoska narciarz alpejski , córka mistrzyni narciarstwa alpejskiego Marii Rosy Quario . Jest pierwszą Włoszką, która wygrała klasyfikację generalną Pucharu Świata pod koniec sezonu 2019-2020 dzięki jej pięciu zwycięstwom i jedenastu podium w czterech dyscyplinach, ale także długiej nieobecności Mikaeli Shiffrin na torze. Oraz skrócony koniec zawodów, ostatnie zawody odwołane z powodu epidemii Coronavirus Covid-19 .

W sezonie 2017-2018 zdobyła brązowy medal w slalomie gigancie na igrzyskach olimpijskich w PyeongChang , a także podczas tych samych zim w Pucharze Świata wygrała w trzech dyscyplinach: slalomie gigancie, super G i kombinacji alpejskiej, a także zdobywanie podiów w zjazdach. Miała najlepszy sezon w swojej karierze w latach 2019-2020 , wygrała swoją pierwszą małą kryształową kulę (w połączeniu alpejskim), a następnie slalom giganta i wielki glob.

Biografia

Federica Brignone jest córką włoskiej specjalisty od slalomu (cztery zwycięstwa w Pucharze Świata) z lat 70. i 80. Marii Rosy Quario . W lipcu 1996 roku , w wieku 6 lat, przeniosła się z Mediolanu do La Salle w Dolinie Aosty , gdzie zaczęła chodzić do szkoły i pobierać lekcje w klubie narciarskim Courmayeur  ; w 1997 roku wygrała swój pierwszy wyścig.

Federica Brignone jest towarzyszem francuskiego narciarza Nicolasa Rafforta .

Kariera

Federica Brignone pojawiła się podczas Pucharu Świata 2010 w slalomie gigancie w Aspen, gdzie zajęła trzecie miejsce za Kathrin Hölzl i Kathrin Zettel za swój piąty udział w tych zawodach. Wcześniej zdobyła tytuł mistrzyni świata juniorów w kombinacji w marcu 2009 roku w Garmisch-Partenkirchen . W następnym sezonie, ostatnim wyścigu przed mistrzostwami świata , zdobyła nowe podium w Arber Zwiesel , gdzie jej formę zmaterializował srebrny medal w slalomie gigancie.

Sezon 2011-2012

W sezonie 2011-2012 czterokrotnie wspinała się na podium, nie wygrywając.

Sezon 2013-2014

Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014 w narciarstwie alpejskim zajęła 11. miejsce w super kombinacji i nie ukończyła ani slalomu giganta, ani slalomu specjalnego .

Sezon 2015-2016

W sezonie 2015-2016 wygrała pierwszy w sezonie slalom gigant w Sölden. To jego pierwsze zwycięstwo.

Dolina Aosty wygrała także w Super-G, w Andorze, przed Amerykanką Laurenne Ross i Austriaczką Tamarą Tippler .

Sezon 2016-2017 i zima olimpijska

Federica Brignone wygrywa dwóch kolejnych gigantów w sezonie 2016-2017 na torze Erta w Plan de Corones we włoskich dolomitach oraz w Aspen . Zwyciężył również w kombinacji na Crans Montana i zajął drugie miejsce w klasyfikacji specjalności. Podczas następnej zimy poprzedzającej Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Pyeongchang , włoska narciarz zakończyła serię gigantycznych zwycięstw między Viktorią Rebensburg i Mikaela Shiffrin , wygrywając Lienz 29 grudnia 2017 r. 13 stycznia 2018 r. Wygrała drugą Super-G swojej kariery wygrywając na torze Bad Kleinkirchheim przed Larą Gut i Cornelią Hütter .

Zdobądź moc do zwycięstwa w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata

Federica Brignone zdobywa swój pierwszy medal olimpijski, zdobywając brązowy medal w slalomie gigancie na PyeongChang 2018, który wygrał Mikaela Shiffrin . Następnie regularnie lśniła w trzech dyscyplinach: super gigantycznej, gigantycznej i kombinowanej, ale zdobywała również podium w zjazdach. W wieku 29 lat jej sezon 2019-2020 był już najlepszym w jej karierze na początku lutego z czterema zwycięstwami i ośmioma podium, co dało jej wicemistrzostwo Shiffrin w klasyfikacji generalnej i pierwsze miejsce w SuperG, olbrzym i kombinowany, czyli trzy czerwone śliniaczki na starcie wyścigów tych trzech specjalności. Osiągając 14-ty sukces w swojej karierze 2 lutego w SuperG w Soczi, zbliżyła się do rekordów zwycięstwa włoskiej narciarki alpejskiej: 15 sukcesów Isolde Kostner i 16 Deborah Compagnoni .

Pierwszy Włoch, który wygrał wielką kryształową kulę ziemską

Wciąż w dużej mierze na szczycie klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, Mikaela Shiffrin traci swojego ojca Jeffa 3 lutego 2020 roku i jest nieobecny na międzynarodowym torze, a jego data powrotu pozostaje nieokreślona na koniec miesiąca. Grając już najlepszy sezon w swojej karierze, zdobywając dziesięć podium zimą, Federica Brignone odniosła piąty sukces w tym sezonie i piętnasty w karierze (tym samym dorównując Isolde Kostner i Deboarh Compagnoni) 23 lutego, po przybyciu na miejsce Alpine Combined z Crans Montana , co pozwala mu po raz pierwszy przejąć kontrolę nad wyścigiem Big Crystal Globe z 73 punktami przewagi nad Shiffrinem. Wygrała mały kryształowy glob w tej dyscyplinie, pierwszy w swojej karierze. Pięć dni później w La Thuile , wzięła 2 nd miejsce w Super G 1 / 100-cia za Niną Ortlieb , co pozwoliło jej poszerzyć lukę w porównaniu z American (obecnie 153 punktów marginesu) staje się bardzo poważnym konkurentem dla uzyskania tego wielki kryształowy kula ziemska, jakiej żaden włoski narciarz nigdy nie osiągnął. Nie przeszkadza jej to powiedzieć: „Mam nadzieję, że Mikaela niedługo wróci, aby mogła robić to, co kocha ponad wszystko” . Wielki wyścig globu ma zakończyć się w dniach 12-14 marca w Åre , ale trzy wydarzenia (równoległe, gigantyczne i slalomowe), które miały oznaczać powrót Mikaeli Shiffrina do zawodów, zostały ostatecznie odwołane przez szwedzkie władze na podstawie zalecenia ich zdrowia publicznego agencji ze względu na globalną epidemię Coronavirus Covid-19 . W rezultacie Federica Brignone jest pierwszym Włochem w historii, który wygrał klasyfikację ogólną Pucharu Świata.

Sezon 2020-2021

Federica Brignone nie odniosła takiego samego sukcesu zimą 2020-2021 , w szczególności nie biorąc udziału w mistrzostwach świata rozgrywanych u siebie w Cortinie d'Ampezzo , gdzie jej najlepszym wynikiem było dziesiąte miejsce w Super-G. W sezonie zdobyła dwa podium w gigantach i dwa kolejne w Super-G, zanim w końcu powróciła do zwycięstwa, szesnastego w swojej karierze i jedynego w sezonie zimowym, 28 lutego na przybycie supergwiazdki z Val di Fassa .

Nagrody

Igrzyska Olimpijskie

Wyniki Igrzysk Olimpijskich
Wydanie / dowód Zejście Super-G Gigantyczny slalom Slalom W połączeniu alpejskim
Igrzyska Olimpijskie 2010 w Vancouver
 - - 18 tys -
Igrzyska Olimpijskie 2014 Soczi
 - - Porzucenie Porzucenie 11 tys
Igrzyska Olimpijskie 2018 Pyeongchang
 Porzucenie 6 th Brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich Brązowy - -

Mistrzostwa Świata

Elitarne wyniki mistrzostw świata
Wydanie / dowód Super-G Gigantyczny slalom Slalom W połączeniu alpejskim Wydarzenie drużynowe
Mistrzostwa Świata 2011 w Garmisch-Partenkirchen
 - Srebrny medal, świat Srebro Ab. - 4 th
2015 Vail Worlds - Beaver Creek
 - Porzucenie 19 th - -
Mistrzostwa Świata 2017 St. Moritz
 8 tys 4 th 24 tys 7 th
Mistrzostwa Świata 2019 Åre
 10 tys 5 th 6 th -
2021 Cortina d'Ampezzo Worlds
 10 tys

Mistrzostwa Świata

  • 1 duży kryształ kula: 1 st w 2020 roku .
  • 2 małe kryształowe kule: gigantyczne i połączone ( 2020 )
  • 44 miejsca na podium, w tym 16 zwycięstw.
Różne rankingi na mistrzostwach świata Klasyfikacja końcowa Pucharu Świata według sezonu
Sezon / ranking Generał Zejście Super G Gigantyczny slalom Slalom Łączny Równolegle
Klasa. Zwrotnica Klasa. Zwrotnica Klasa. Zwrotnica Klasa. Zwrotnica Klasa. Zwrotnica Klasa. Zwrotnica Klasa. Zwrotnica
2009-2010 43 rd 170 - - - - 12 th 170 - - - - - -
2010-2011 26 tys 232 - - 44 tys 11 5 th 212 - - 36 tys 9 - -
2011-2012 20 tys 381 - - 49 tys 1 6 th 340 55 tys 3 20 tys 22 - -
2012-2013 103 tys 13 - - - - - - - - 30 tys 13 - -
2013-2014 31 tys 227 - - - - 9 tys 222 50 tys 5 - - - -
2014-2015 20 tys 350 - - 17 th 95 7 th 237 39 tys 18 - - - -
2015-2016 8 tys 787 43 rd 9 6 th 276 4 th 425 39 tys 27 17 th 50 - -
2016-2017 5 th 895 27 tys 69 8 tys 222 4 th 370 46 tys 14 2 nd 220 - -
2017-2018 11 tys 774 24 tys 92 6 th 296 5 th 274 50 tys 12 3 rd 100 - -
2018-2019 6 th 764 21 tys 104 8 tys 165 5 th 360 39 tys 35 1 re 100 - -
2019-2020 1 re 1378 3 rd 320 2 nd 341 1 re 407 36 tys 20 1 re 200 - -
2020-2021 7 th 867 19 th 96 2 nd 323 5 th 372 32 nd 40 - - 7 th 36
Szczegóły zwycięstw Szczegóły dotyczące zwycięstw w Pucharze Świata
Sezon / wydarzenie Ogromny Super-G Łączny Całkowity
2015-2016 Solden Soldeu 2
2016-2017 Mapa Corones Aspen
 Crans Montana 3
2017-2018 Lienz Bad Kleinkirchheim Crans Montana 3
2018-2019 Killington Crans Montana 2
2019-2020 Courchevel Sestriere
 Rosa Khutor Altenmarkt - Zauchensee Crans Montana
 5
2020-2021 Val di Fassa 1
Całkowity 7 4 5 16

(Stan na 28 lutego 2021 r.)

Mistrzostwa Świata Juniorów

Wyniki na Mistrzostwach Świata Juniorów
Wydanie / dowód Zejście Super-G Gigantyczny slalom Slalom Łączny
2007 Flachau
 - 19 th 24 tys - -
2008 Formigal
 43 rd - 17 th Porzucenie -
Mistrzostwa Świata 2009 Garmisch
 10 tys 5 th 7 th 16 tys Złoty medal, świat Złoto
Mistrzostwa Świata 2010 Megève / Chamonix
 - - Srebrny medal, świat Srebro 15 tys -

Mistrzostwa Włoch

  • Mistrz slalomu giganta w 2011, 2017 i 2018 roku.
  • Super kombinowany mistrz w 2016 i 2017 roku.
  • Mistrz Super G w 2017 roku.

Uwagi i odniesienia

  1. (It) "  LA MIA STORIA DI SCIATRICE  " (dostęp: 28 października 2014 )
  2. Federica Brignone ma wszystko co gigant
  3. „  Czerwony śliniak dla Brignone, który tworzy historię w Rosa Khutor  ” , na fis-ski.com ,2 lutego 2020 r(dostęp 2 lutego 2020 r. )
  4. (w) Beau Dure, „  Federica Brignone ma nadzieję, że rywal Pucharu Świata Mikaela Shiffrin wkrótce powróci  ” na olympics.nbcsports.com ,26 lutego 2020 r(dostęp 2 marca 2020 r. )
  5. Eurosport, „  Czy wydarzenia są odwołane: koniec sezonu przed czasem i Big Globe for Brignone  ” , na eurosport.fr ,11 marca 2020 r(dostęp 11 marca 2020 )

Zobacz też

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne