Rodzina Bishopa
| prałata | ||
 Broń rodziny: de Monseignat | ||
| Ozdobić herbem | Azure, szewron Argent, któremu towarzyszą trzy młotki Argent | |
|---|---|---|
| Kropka | XVIII th wieku XXI th wieku | |
| Kraj lub prowincja pochodzenia | szampan | |
| Opłaty | Doradca-sekretarz króla, rodu i korony Francji Doradca prefektury |
|
| Nagrody cywilne | Krzyż Legii Honorowej | |
Rodzina od Monseignat to francuska rodzina z Szampanii , założona w Rouergue w XVIII -tego wieku, a także w Paryżu w XIX th wieku. W tym stuleciu jest to jedna z głównych rodzin notabli departamentu Aveyron .
Do swoich członków zalicza wysokich urzędników i notabli , z których najbardziej znanym będzie Hippolyte de Monseignat-Barriac (1764-1840).
Historia
Ta rodzina z Szampanii, osiadł w Rouergue w XVIII th century z podatku soli Felix Monseignat odbiorcy w 1739 roku Ten ostatni przeniósł się do Rodez i jego syn Louis-Félix de Monseignat nabyte w 1782 roku opłata uszlachetniający doradca sekretarza króla, domu i korony Francji i zostanie wezwany na zgromadzenia szlachty Rouergue w 1789 roku.
Od początku XIX -go wieku, niektórzy z jej członków pozostaje Rouergue podczas gdy inny przeniósł się do Paryża .
W 2007 roku Régis Valette dołączył do rodziny Monseignat w swoim „Katalogu istniejącej francuskiej szlachty”.
Osobowości
W Rouergue
- Félix-Hippolyte de Monseignat-Barriac (1764-1840), prawnik w parlamencie Tuluzy , uwięziony w 1793 w Paryżu, a następnie zwolniony w 1794 r. Po upadku Robespierre'a , przewodniczącego zgromadzenia wyborczego i członka Conseil des Cinq-Cents , ponownie wybrany trzykrotnie członkiem ciała ustawodawczego, w 1811 r. przewodniczącym komisji ustawodawczej w organie ustawodawczym, doradcą prefektury w Rodez, kilkakrotnie przewodniczącym rady generalnej Aveyron , przewodniczącym dożywotniego towarzystwa rolniczego Aveyron , rycerzem Legii Honorowej, Rycerz Cesarstwa na podstawie patentu na list od26 kwietnia 1810.
- Hippolyte-Marie-Félix de Monseignat (1805 w Rodez - 1893 w Rodez), radny prefektury, zastępca (1840, 1842), radny generalny, prezes stowarzyszenia rolniczego Aveyron, prezes Société des Lettres, nauki i sztuki w Aveyron (1863-1868), rycerz Legii Honorowej
- Paul-Félix-Fréjus de Monseignat , kurator kredytów hipotecznych w Rodez
W Paryżu
- Félix-Louis de Monseignat , zastępca dyrektora funduszu amortyzacyjnego, oficer Legii Honorowej
- Eugène-Charles de Monseignat , urodzony w Paryżu w 1811 r., Naczelnik wydziału ogólnego zarządzania funduszami konsygnacyjnymi i amortyzacyjnymi, rycerz Legii Honorowej
- Charles-Félix de Monseignat , urodzony w Paryżu w 1814 r., Pisarz, prawnik i doktor nauk prawnych
Sojusze
Główne sojusze rodziny Monseignat to: Hémard de Lambosc, de Jossé (1720), Boyer de Paume, Béteille (siostra generała Barona Béteille ) (1794), de Saint-Aubin (1808), Vergnes de Castelpers (1812), Affre de Saint-Rome (1820), de Séguret , Borrelli de Serres (1834), Bruneteau de Sainte-Suzanne (1856), Bonnin de La Bonninière de Beaumont (1857), Anthoüard de Vraincourt (1885), Bonadona (1941), d'Orglandes , Lisman, Saint-Bris , de Lencquesaing , Waldburg Zu Zeil Und Trauchburg (2004), Boni (2005) itd.
Broń, herby, hasła
- de Monseignat: Azure, chevron Argent, w towarzystwie trzech młotków Argent, dwóch głównych i jednego w podstawie
- Ramiona Félix Hippolyte Fréjus de MONSEIGNAT du CLUZEL, rycerz Imperium: Azure z Chevron szyte czerwony trzeciej tarczy ze znakiem rycerzy towarzyszą trzy złote pałkami. Dla malowań: niebieska, czerwona, żółta .
Uwagi i odniesienia
- H. de Barrau, Dokumenty historyczne o Rouergue ... , tom 4, strony 362 do 363.
- Regis Valletta Katalog pozostałej szlachty francuskiej w XXI th century , 2007, 141 stron.
Bibliografia
- Hippolyte de Barrau , Dokumenty historyczne i genealogiczne o niezwykłych rodzinach i ludziach Rouergue w czasach starożytnych i współczesnych , tom 4, strony 362 do 363 Monseignat
- Studia Aveyron (zbiór prac Towarzystwa Literatury, Nauki i Sztuki w Aveyron), Nieznany ratownik z dzwonnicy Rodez w 1794 roku i Kaplica Dziewicy w kościele Saint-Amans. Prałat i jego córka , rok 2005, strony 129–139, artykuł Jacquesa Bousqueta