Rodzina Angennes

Rodzina Angennes
Broń rodzinna: rodzina Angennes
Ozdobić herbem	Piasku ze srebrną solą.
Kropka	XIV th - XVII th  wieku
Dwory	Château de Rambouillet Hotel de Rambouillet Château de la Prousterie

Rodzina Angennes była szlacheckim domem we Francji, nazwanym tak od ziemi Angennes en Thymerais ( Perche ).

Pochodzenie

Jest znany z XIV th  century  : „Pierwszym być znany przez papierów Regnault Angennes giermek, który w kwietniu 1304. 8. kupionych za zorganizowanie franków gold 950. wspólną masę ...” Członkowie tej rodziny nosił tytuł lordów, następnie markiza de Rambouillet , markiza de maintena i innych.

Renomowani członkowie

Wśród znanych członków tej rodziny zauważamy:

• Regnault d'Angennes , czyli Renault d'Angennes (zm. 1417), syn Roberta d'Angennesa i być może córki z rodu Melunów , pani z La Loupe , ale nie jest to pewne? czy raczej szkło powiększające dotarło do Angennes w drodze nabycia? ; Pan Rambouillet , wielki giermek króla, szambelan, mistrz drzwi senechaussee w Carcassonne. Żonaty z Anne d'Angelliers. Mają dwóch synów, Jean, który podąża za nim, i Louisa.
• Jean I er Angennes powiedział Sapin (zm. 1418), najstarszy syn wyżej wymienionego Regnaulta, rycerza, pana Rambouillet i Lupy, szambelana króla i księcia Gujany, namiestnika Dauphine. Żonaty z Jeanne de Courtremblay. Ścięty na rozkaz króla Anglii podczas oblężenia Rouen w 1418 roku .
• Jan II Angennes powiedział Sapin (? -1490), syn Jeana I er Angennesa, rycerza, pana Rambouillet, dziedzica honorowego Karola VII i namiestnika Mantes, żonaty z Philippa du Bellay . Oboje pochowani w kościele Saint-Lubin w Rambouillet.
• Karol I st Angennes (zm. 10 lutego 1514), syn Jana II Angennes, pana Rambouilleta i La Loupe , ożenił się z Marguerite de Coësmes z Lucé w 1491 roku. Siedmioro dzieci, w tym Jacques Angennes. Umiera w Rambouillet. Pochowany w kościele Saint-Lubin, a także jego żona.
• Jacques I st Angennes, (zm. 1562), syn Karola I er , Lord of Rambouillet , Villeneuve, Maintenon , Meslay , The Moutonnière, w Fargis ... ulubionym François  I er , kapitan straży księcia i jego trzej następcy, którzy wypełnili ważne misje w Niemczech , poślubili w 1526 r. Isabeau Cotereau (zm. 1554 r.), spadkobiercę jego ojca, Jeana Cot (t) ereau, finansisty, intendenta finansów , rycerza, pana przez przejęcie od maintona w Nogent -le-Roi , Montlouet do Gallardon ... Jacques d'Angennes zmarł w 1562 roku, pozostawiając dwunastu dzieci: dziewięciu synów i trzy córki.
• Charles Angennes (1530-1587), drugi syn Jacques I st Angennes, kardynał de Rambouillet (1530-1587). Był biskupem Mans (1560), uczestniczył w Soborze Trydenckim i był ambasadorem Grzegorza XIII . Zmarł we Włoszech. Opuścił Memoirs .
• Nicolas Angennes , czwarty syn Jacquesa I st Angennes, pana Rambouillet, w Villeneuve, Moutonnière, kapitan straży Karola IX i Henryka III , ambasador Henryka III i Henryka IV w Rzymie w Niemczech, był również namiestnikiem Metz i kraju Metz, i został doceniony przez Henryka IV . Żonaty z Julienne Dame d'Arquenay (zm. 1609), jedyną córką i dziedziczką Claude seigneur d'Arquenay, vidame Le Mans. Mieli dwoje dzieci, Karola (niższego) i Madeleine.
• Claude Angennes (1538-1601), piąty syn Jacquesa I św. Angennes hrabiego Noyon, rówieśnik Francji, doradca urzędnika Parlamentu Paryża, biskup Noyon i Le Mans po śmierci jego brata Karola.
• Louis Angennes (około 1536-1601), markiz de maintenon, baron de Meslay, szósty syn Jacquesa I st Angennes. Żonaty z Françoise d'O. Para miała sześcioro dzieci, z których najstarszym jest Charles d'Angennes markiz de maintonon, mąż w 1607 r. Françoise-Julie de Rochefort i kuzyn Karola II d'Angennes de Rambouillet (poniżej) - to właśnie od tych z Angennes opuszcza oddział maintenon .
• Louis d'Angennes de Rochefort de Salvert († około 1657), markiz de maintenon, syn Karola i wnuk Louisa d'Angennes de maintona powyżej, mąż w 1640 roku siostrzenicy Marie Le Clerc du Tremblay ojca Józefa
• Jacques d'Angennes (1577-1647), syn Ludwika, był biskupem Bayeux, mianowanym na to stanowisko przez króla Henryka IV , pochowany w mainton.
• Charles II d' Angennes (1577-1652), markiz de Rambouillet i Pisani , baron de Talmont, Lord of Arquenay , Vidame i Seneschal of Le Mans, syn Nicolasa, był marszałkiem obozu, ambasadorem w Piemoncie i Hiszpanii (1627) . Żonaty Catherine de Vivonne, następna. Para miała siedmioro dzieci, w tym słynną i niezrównaną Julię poniżej. Zmarł w Paryżu w 1652 roku.
• Katarzyna de Vivonne (1588-1665), Markiza de Rambouillet, żona Karola II (powyżej), znana z salonu literackiego niebieski pokój w hotelu de Rambouillet . Pochowany w Paryżu w klasztorze karmelitanek.
• Julie d'Angennes , znana jako niezrównana Julie (1607-1671), markiza de Rambouillet i de Pisani, córka poprzednika i żona księcia Montausier . Pochowany w Paryżu w klasztorze karmelitanek. Julie's Garland była jej dedykowana .
• Madeleine d'Angennes, Dame de La Loupe (1629-1714), poślubiła marszałka de La Ferté Sennecterre 25 kwietnia 1655 r .
• Charles-François d'Angennes (1648-około 1691), markiz de maintenon, syn Louisa de Rochefort powyżej. Po sprzedaniu w 1674 roku swojego zamku i tytułu Françoise d'Aubigné , przyszłemu Marquise de maintenon, był korsarzem, a następnie plantatorem trzciny cukrowej na Martynice , a także gubernatorem wyspy Marie-Galante od 1679 do 1686 roku. Ożenił się. w 1678 roku Catherine Giraud de Poincy: para miała czworo dzieci.

Uwagi i odniesienia

Bibliografia

1. Michel Popoff i przedmowa Hervé Pinoteau , Herbarz z Order Ducha Świętego  : z pracy ks Anselme i jego zwolenników , Paryż, Le Leopard d'Or,1996, 204  s. ( ISBN  2-86377-140-X )
2. „  d'Angennes  ” w Racines & Histoire
3. Ojciec Anselme, Genealogiczna i chronologiczna historia królewskiego domu Francji, parów, wielkich oficerów koronnych i rodu króla: i byłych baronów Królestwa ... , Tom Drugi, Za zgodą i przywilej króla, Compagnie des Libraires, Paryż, 1726, s.  421 .
4. Ojciec Anselme, op. cytowane, s.  423 .
5. Auguste Moutié: Notatka historyczna dotycząca domeny i zamku Rambouillet , Raynal Imprimeur-Libraire, Rambouillet, 1850, s.  10 .
6. Pere Anselme op. cytowane, s.  424 .
7. Ojciec Anselme, op. cytowane, s.  425 .
8. Ojciec Anselme, op. cytowane, s.  426 .
9. Pere Anselme op. cytowane, s.  427 .
10. Ojciec Anselme, op. cytowane, s.  428 .