Rodzina Storm de Grave

Rodzina Storm de Grave to rodzina należąca do patrycjatu holenderskiego, której jeden członek został pasowany na rycerza w 1852 roku.

Historia

Genealogia tej rodziny zaczyna się od Aerta Jansza Storma, urodzonego prawdopodobnie w 1526 r. I wzmiankowanego jako wójt Kruiningen w 1584 r. Jego potomek Salomon Storm (ok. 1667-1722) wstąpił do VOC . Jego wnuk Esaias (1731-1769) jako pierwszy przyjął imię „Storm de Grave” i zrobił karierę wojskową. Wnuk tego ostatniego Carel Willem Johan Storm de Grave (1792–1878) został nobilitowany w 1852 r. Wraz z wnukiem tego ostatniego Fryderyka (1862–1907) wygasła szlachecka gałąź.

Rodzina ta została przejęta w 1917 roku w holenderskim Patriciaat .

Niektórzy potomkowie

Salomon Storm (ok. 1667-1722), wszedł do służby w holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej w 1683 r. , Był członkiem rady sprawiedliwości Batawii i gubernatorem Bandy .

Bibliografia

Ilustracje wektorowe

Uwagi

  1. Petrus Josephus Alexius Bricou, urodzony 19 września 1824 r. W Brukseli ( Zjednoczone Królestwo Niderlandów ) (akt urodzenia nr 2757), syn Pierre Gauthier Bricou, „steenhouwer” (kamieniarz), urodzony w Brukseli w roku X, i Françoise Piron, urodzona w Arquennes 24 Ventôse, rok VII (zamieszkała w Feluy, kiedy pobrali się w tym mieście 5 grudnia 1823 r.), córka Jacquesa Josepha Piron, mistrza kariery w Feluy i Marie Josephus Léonard; wnuk Pierre'a Josepha Alexandre'a Bricou i Marie Agnès Labar pobrali się w Brukseli ( kościół Notre-Dame de la Chapelle ) 6 sierpnia 1788 r. Marie Agnès Labar, kupiecka, urodzona w Cortil 18 lutego 1765 r., mieszkająca na bawarskim rynku, wdowa po Pierre Joseph Alexandre Bricou, córka zmarłego Alberta Josepha Labara, rzeźnika w Gembloux i Jeanne Thérèse François, rolnika w Gembloux , poślubiła w Brukseli 13 lipca 1809 r. (Akt 249) Jean Joseph Fayt, kamieniarz, zamieszkały w Saint-Remy -Geest , gdzie urodził się (chrz.) 4 października 1776 r. Syn Jeana Gérarda Fayta, kamieniarza w Saint-Remy-Geest i Marie Josèphe Macquoy. W 1812 roku Joseph Fayt, zakwalifikowany jako handlarz, mieszkał ze swoją żoną Marie Agnès Labar, sekcja 8, place de Bavière 661, z jej dziećmi: Alexandre Bricou, 22, krawiec, Jean Aubain Bricou, 19, szewc, Justine Bricou , 15 i Pierre Gualter Bricou, 10. Ten ostatni, który zostanie kamieniarzem jak jego teść Jean Joseph Fayt, poślubi Françoise Piron. (Antoine Massin, Bruxelles. Qui est qui en 1812 , Bruxelles, 1997, tom I, str. 81 i 376. Nazwa jest napisana nieprawidłowo Bricourt).
  2. Listy wyborcze Schaerbeek, rok 1868 , Schaerbeek, drukarnia H. Vandenhoute, rue de la Poste, 166, s. 6-7: „ Bricou (Alexis-Pierre-Joseph), kupiec, rue du Progrès, 121, urodzony w 1824 r. W Brukseli ”. Przeczytaj także: Moniteur Belge , 1873, 1-3, s. 275: „ Pan Alexis Bricou, handlowiec, zamieszkały w Schaerbeek, działający na własny rachunek we własnym imieniu itd .”. Większość biografii Marguerite Yourcenar czyni go architektem, ale jego nazwisko nie jest znane na listach brukselskich architektów i żadne dzieło nie jest mu przypisywane. Być może został on pomylony z „P. Bricou, architekt w Brukseli”, który pojawia się w 1827 r. Na liście subskrybentów książki Pierre-Jacquesa Goetghebuera , Wybór zabytków, budynków i najbardziej niezwykłych domów królestwa Niderlandów , Gandawa, 1827, s. II. Przeczytaj online, str. II. . Tak więc, według Michèle Goslar, Yourcenar. Biografia , Bruksela 1998, s. 78: „ Jej mąż, architekt, miał wtedy pięćdziesiąt jeden lat ”. Pierwszym opublikowanym źródłem pisanym, które wydaje się być źródłem tych błędnych informacji już w 1959 r., Jest nic innego jak Genealogisches Handbuch des Adels  : Hans Friedrich von Ehrenkrook, Genealogisches Handbuch des Adels , CA Starke, vol. 21, 1959, s. 459: „ Conrad Adalbert Egon Baron v. Vietinghoff, * Salisburg 17.12.1870, + Zürich 11.1.1957; x den Haag 17.4.1902 Jeanne Bricou, * Schaerbeek b. Brüssel 31.12.1875, + Pully b. Lausanne 15.6.1926, T (ochter) d (es) Architekten Alexis B (ricou) in Brüssel und der Emma Storm de Grave ”.
  3. H. Tarlier, Almanach du commerce et de l'Industrie , Bruksela, 1857, s. 11: „ Bricou-Koch (A.) sprzedawca gąbek i skór zamszowych. Nouveau Marché aux Grains, 9 ”.
  4. Alexis Bricou żonaty Hermanie Koch w Brukseli w dniu 1 st października 1850, patrz: Algemeen Handelsblad , 2 października 1850. Zobacz stronę historyczne Kranten: [1] .
  5. Alexis Bricou, wdowiec po Hermanie Koch, poślubił Gesinę Cornelię van Duura w Brukseli 13 września 1855 roku, patrz: prąd Nieuwe Rotterdamsche , 15 września 1855.
  6. Gesina Cornelia van Duura zmarła po długiej chorobie w Brukseli 3 sierpnia 1867, patrz: Nieuwe Rotterdamsche current , 6 sierpnia 1867.
  7. Almanak in Naamregister van Nederlandsch-Indië voor het jaar 1842 , Batavia, 1842, s. 278: „Aangiften van Overledenen w 1841 roku”, s. 302: „7 listopada (1841) Pierre Bricou, m. »Patrz str. 278: „m. = Militair ”: Przeczytaj online .
  8. Josyane Savigneau, Marguerite Yourcenar. Wynalazek życia , Paryż, Gallimard, 1990, s. 50.
  9. Zobacz: Genealogisches Handbuch des Adels i http://www.vietinghoff.org podają Hagę jako miejsce ślubu.

Zobacz też

Źródło