F'murr

F'murr Obraz w Infoboksie. F'murr na Targach Książki w Paryżu w 2008 roku. Biografia
Narodziny 31 marca 1946 r.
15. dzielnica Paryża
Śmierć 9 kwietnia 2018 r.(w wieku 72 lat)
3. dzielnica Paryża
Imię i nazwisko Richard Laurent Jacques Peyzaret
Narodowość Francuski
Szkolenie Szkoła średnia im. Karola Wielkiego w
Duperré
Działalność Autor komiksu
Inne informacje
Pracował dla Lodowaty płyn , (ciąg dalszy) , Pilot , Spirou , Wrzeszczący metal
Różnica Nagroda Słonecznik

Richard Peyzaret , znany jako F'Murrr lub F'Murr , urodzony w dniu31 marca 1946 r.w Paryżu , mieście, w którym zmarł9 kwietnia 2018 r.Jest to pisarz francuski z komiksów .

Jego pseudonim inspirowany jest Le Chat Murr z Opowieści Hoffmanna .

Biografia

Początki

Richard Laurent Jacques Peyzaret urodził się dnia 31 marca 1946w 15 th arrondissement z Paryża . Studiował w Lycée Charlemagne . Rysuje bardzo wcześnie i pasjonuje się komiksami, szczególnie dla belgijskiej szkoły, a szczególnie dla Hergé i Franquina , najpierw czytając pamiętnik Mickeya, a następnie Tintina, który porzuca, gdy staje się „moralizujący i zbyt poważny” na rzecz Spirou .

Po przetestowany humourless rysunek bez przekonania, F'murrr spędził sześć lat w Duperré Wyższej Szkoły Sztuki Użytkowej następnie dołączył Raymonda Poïvet za studio 63 w rue des Pyramides , gdzie spotkał się Gigi , Dimitri i Mandryka w szczególności. . To zapoznało go z René Goscinnym , co umożliwiło mu zadebiutowanie w czasopiśmie Pilote , którego był wówczas redaktorem naczelnym, z Contes à rebours , serią gagów w jednej, a potem w dwóch planszach, opublikowanych w latach 1971 i 1972 , które znalazły się w albumie Au loup! opublikowany w 1974 przez Editions Minoustchine. The CONTES a rebours będzie przedmiotem teatralna adaptacja przez Théâtre de la Porte Errante w Liege (Belgia).

Geniusz górskich pastwisk

Najbardziej popularne seria F'MURR, Genius pastwisk , pojawiły się również w Pilote w N O  688 przestarzałe11 stycznia 1973 r.gdzie pojawiają się pierwsze dwie tablice. W tej serii absurdalnych humorystycznych gagów na dwóch planszach znajdujemy delirium życia w Alpach , stada owiec prowadzonego przez Romualda, czarnego barana , ich pasterza i jego psa.

Pomysł na serial został zainspirowany w F'murr przez pasterza, którego miał okazję obserwować podczas pobytu z siostrą w Alpach , która naznaczyła go, ponieważ „prawie się nie skręcił i całą pracę wykonał za niego pies”. . Stopniowo F'murr stracił zainteresowanie równowagą sił między psem, owcą i starym pasterzem, który był coraz mniej obecny i ostatecznie zniknął całkowicie na rzecz Athanase, jego młodego następcy, aby skoncentrować się na Athanase i Romualda. F'murr jest zawsze chętny do ciągłego odnawiania serii, aby uniknąć rutyny i nieustannie zaskakiwać czytelnika.

Seria, opublikowanych jako album przez Dargaud od 1976 roku , co nie było wielkim sukcesem od samego początku, w końcu działa, F'murr oświadczając w 1984 roku , że każdy album nagrany progresji na poprzedniej. Le Génie des alpages pojawiał się regularnie na łamach Pilote , który stał się miesięcznikiem, aż do 1989 roku , kiedy magazyn został wydany, 14 albumów ukazało się do 2007 roku . Edycje Dargaud rozpoczynają pełną edycję w 2019 roku.

Popularność serii sprawiła, że ​​F'murr od kilku lat rysuje różnego rodzaju plakaty i ilustracje związane z górą, w szczególności plakaty do „Fête de la Transhumance” w Die , a także etykiety na butelki Clairette de Die . Rzeźba przedstawiająca owcę stworzona przez F'murra zatytułowana "Owca z walizką" jest wystawiona przed starym ratuszem w Die, obecnie "Place de l'Évêché". Praca ta została opublikowana w zbiorze Éloge de la pentitude , wydanym przez Glénat w 2002 roku .

Jehanne d'Arc

W 1976 roku Jean-Pierre Dionnet poprosił F'murra o pracę dla Metalu Hurlanta , którego był redaktorem naczelnym, prosząc go o serię science fiction . F'murr najpierw wyprodukował odcinek 4 plansz zatytułowany Przygoda Ludovica Gastéropode'a: stopy na brzuchu , w których interweniują istoty pozaziemskie, a następnie drugi odcinek, w którym przedstawia postać Joanny d'Arc , co powoduje poślizg serialu ” w zupełnie innym kierunku” , upadek każdej historii musiał doprowadzić Jehanne do stosu. Tak narodziła się seria Jehanne d'Arc , która w 1976 i 1977 roku zawierała kilka dwustronicowych opowiadań . Podczas gdy zaszły zmiany w kierunku Métal hurlant , F'murr został poproszony o napisanie nowego miesięcznika ( Ciąg dalszy) , do którego zaproponował Jehanne d'Arc (pisownia Jehanne d'Arque ), realizując w ten sposób swoją pierwszą długą historię, do którego ponownie wykorzystuje istniejące historie, łącząc je ze sobą, który został opublikowany jako album przez Casterman w kolekcji Les Romans (Ciąg dalszy) w 1980 roku pod tytułem Jehanne au pied du mur . Sequel poświęcony Timofortowi, synowi Jehanne, ukazał się w 1985 roku pod tytułem Tim Galère .

Inne kreacje

Również w Pilote publikował różne kompletne opowiadania na kilku planszach, a także kilka plansz z Le Tarot de F'murr , wydanych jako album przez wydawnictwa Futuropolis w 1984 , między 1974 a 1983 .

Oprócz swoich kreacji dla Pilote , F'murr od czasu do czasu współpracuje z krótkotrwałym magazynem Le Canard sauvage, w którym publikuje kilka plansz i pierwsze opowiadanie Porfirio i Gabriela , a także z Charliem Mensuelem, w którym publikuje kilka plansz w 1973 roku i 1975 .

F'murr także produkowany kilka krótkich pełne historie i ilustracje publikowane w (Ciąg dalszy nastąpi) między 1978 a 1983 r .

Druga postać w Génie des alpages , Naphtalène (z której Thierry Groensteen zauważa, że ​​jego kostium - dżinsy i sweter - przypomina strój Gastona Lagaffe ), korzysta z jego własnej efemerycznej serii, stworzonej w 1974 roku dla Pilote, podczas gdy magazyn w Originally tygodniowo, staje się miesięcznym, aby na przemian opowiadać historie z tego nowego serialu, na pięciu lub sześciu płytach, z historiami Génie des alpages . Według F'murra, redaktor naczelny Guy Vidal nie rozumiał serii i odłożył ostatnią historię na rok, co spowodowało, że ją porzucił. Kilka lat później F'murr rozpoczął długą historię w 80 planszach dla miesięcznika ( Ciąg dalszy), którą porzucił po narysowaniu pierwszych 11 plansz, aby zrobić Jehanne d'Arc . Tablice Naphtalène znalazły się w albumie Tartine de clous , z innymi różnymi historiami, w 1981 roku .

W 1976 roku F'murr pracował epizodycznie nad Fluide glacial, gdzie opublikował kilka gagów Robina des boxów (początkowo zatytułowanych F'Robin F'des F'Bois ), które zostały podjęte jako album, uzupełniony niepublikowanymi, w 1985 roku w Futuropolis następnie wznowione pod tytułem Robin des Pois w Sherwood w 2011 , w Circus , gdzie opublikował kilka gagów Brahmsa i dwa opowiadania Porfirio i Gabriela , serię początkowo stworzoną w Le Canard sauvage , które zostały włączone do albumu w 1980 w Futuropolis . wydaniach, a także „w magazynie Ah! Nana w n o  3, którego opublikowano pełną historię L'Père Raoul i NIACE Podouce na podstawie scenariusza Evane Hanska w 1977 roku .

F'murr również bierze udział w przygodzie z Illustrated Puzon za który wyprodukowanego w 1977 roku kilka pasków z Les Miroirs de Marguerite , kilka desek autorstwa Ala i Lolli i ilustracjami.

Historie Vingt dieux, c'est le synode zostały opublikowane bezpośrednio jako album przez Artefact editions w 1979 roku .

W 1985 i 1986 roku F'murr opublikował w ( Ciąg dalszy) opowieść o historiach rozgrywających się w Afganistanie w czasie wojny, pod tytułem Displaced Histories , które zostały wydane jako album przez Castermana w zbiorze Les Romans (Ciąg dalszy) w 1987 pod tytułem The State Tank ześlizguje się na wojennej ścieżce .

Dla 50 th rocznica utworzenia znaku Spirou , wynajduje F'MURR SPIRELLA gdzie Spirou staje się postać kobieca, która posiada z przodu Spip się ogromnym wiewiórka paląc cygaro, z którymi utrzymuje bardzo bliskie relacje, opublikowane w albumie Khani wydania z 1988 roku pod tytułem Spirella jedzące wiewiórki .

F'murr stworzył następnie, po Jehanne d'Arc , dwa nowe średniowieczne gesty, Le Pauvre Chevalier w 1990 roku dla kolekcji albumów małego formatu z kolekcji „Comics” Castermana, a następnie Les Aveugles w 1994 roku .

Ostatnie lata

Ostatni album Génie des alpages ukazał się w marcu 2007 roku . Chodzi o ostatnią publikację F'murra, poza udziałem w zbiorowych albumach Sortilège I i II , który wycofuje się ze świata komiksu, stał się według Henri Filippiniego „pustelnikiem, który miał trudności ze zrozumieniem naszego współczesny świat” .

On umarł na 9 kwietnia 2018w 3 XX dzielnicy Paryża .

W 2020 r. siostry spadkobierczyni artysty pokryły koszty spadku, przekazując państwu 238 oryginałów i innych dokumentów, rozwiązanie mające również na celu zachowanie dzieł ich brata.

Pierwszy w historii komiksu.

Nagrody

Opublikowane prace

Czasopisma

Albumy

  1. Le Génie des Alpages , 1976.
  2. Jak zwierzęta , 1976.
  3. Barre-toi de monherbe , 1977. Najlepszy francuski komiks na festiwalu Angoulême w 1978 roku .
  4. Wielka kędzierzawa cisza , 1978.
  5. Les Intondables , 1980.
  6. Cześć, to Echo , 1981.
  7. Grzmot i tysiąc kopyt! , 1983.
  8. W chmurach , 1987.
  9. Po nas potop? , 1989.
  10. Idąc w górę, w dół, ślizga się tak samo , 1992.
  11. Sabotaż i wypas , 1995.
  12. Poruszaj się cicho! , 1998.
  13. Przeklęty inwentarz , 2004.
  14. ... biegać w górach , 2007.
  1. Jehanne u podnóża muru , 1980.
  2. Tim Galère , 1985.

Bibliografia

  1. "trzy i pół R!" „Do jego pseudonimem według niego (odpowiedź na pytanie:” Imię i nazwisko jest napisane z dwóch lub trzech R'S, w zależności od przypadku. Twój ostatni wybór, co to jest? " W czasopiśmie Spirou n o  3764 z dnia 2 czerwca 2010) . Niektóre albumy zostały nawet opublikowane z 4 lub 5 R, na przykład: „f'murrrr” na okładce Pauvre Chevalier at Casterman, 1990 lub „F'MURRRRR” na okładce The Blind at Dargaud w 2005.
  2. "  Śmierć autora komiksów F'murrr, twórcy" Génie des Alpages  " , na FranceInfo.tv - Culturebox ,10 kwietnia 2018(dostęp 10 kwietnia 2018 )
  3. Didier Pasamonik, „  Zniknięcie F'murrr, geniusz górskich pastwisk  ” , na ActuaBD ,11 kwietnia 2018(dostęp 12 kwietnia 2018 )
  4. Miejsca urodzenia i zgonu znalezione w bazie MatchId internetowych akt zgonów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z danymi INSEE (konsultacja 5 stycznia 2020 r.)
  5. "  Wywiad z F'murr  " , Cahiers z komiksu nr 60 ,listopad-grudzień 1984, s.  11
  6. Henri Filippini, "  F'Murrr: iluminator (al) (białych) stron ...  " , na bdzoom.com ,4 czerwca 2019(dostęp 14 czerwca 2019 )
  7. „  Le journal Pilote en 1973  ” , na bdoubliees.com (dostęp 14 czerwca 2019 )
  8. „  Wywiad z F'murr  ”, Smurfanzine nr 17 ,Marzec 1978
  9. „  The Festival of Transhumance in Die  ” , na carnetsdupatrimoine.wordpress.com (dostęp 15 czerwca 2019 )
  10. „  Ludovic Gastéropode dans Metal Hurlant  ” , na bdoubliees.com (dostęp 15 czerwca 2019 )
  11. „  Jehanne d'arc dans Metal Hurlant  ” , na bdoubliees.com (dostęp 15 czerwca 2019 r. )
  12. "  Prywatna kolekcja projektanta F'Murrr wchodzi do kolekcji narodowych  " , na LEFIGARO (konsultacja 22 lipca 2021 )
  13. Thierry Groensteen i kolektyw, Nagrodzony w Angoulême: 30 lat komiksu przez zwycięzców festiwalu , Éditions de l'An 2,2003( ISBN  2-84856-003-7 )
  14. Redakcja, „  Nagroda Tournesol za komiks o azbestu  ”, NouvelObs.com ,30 stycznia 2006
  15. F'murr (wew. Jean Léturgie ), „  F'murr: Wilk!  ” Smurfanzine , n O  29,Kwiecień 1979, s.  12.
  16. Album, w którym publikowane są odcinki Naftalenu.
  17. Evariste Blanchet "  Les Aveugles  " Critix , n O  0, 1992/93, str.  6-7.


Załączniki

Bibliografia

Artykuły i analizyWywiady

Linki zewnętrzne