Eugene Olivier
![]() | |||||||||
![]() | |||||||||
Kariera sportowa | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Uprawiany sport | Ogrodzenie | ||||||||
Uzbrojony | szpada , folia | ||||||||
Biografia | |||||||||
Narodowość | Francja | ||||||||
Narodziny | 17 września 1881 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Paryż ( 5 th dzielnica ) | ||||||||
Śmierć | 5 maja 1964 | ||||||||
Miejsce śmierci | Paryż ( 6 th dzielnica ) | ||||||||
Nagrody | |||||||||
|
|||||||||
Eugène Olivier , urodzony dnia17 września 1881w Paryżu w 5 -tego okręgu , gdzie zmarł5 maja 1964w swoim domu w 6 -tego okręgu , były szermierz, francuski lekarz i kolekcjoner. Członek francuskiej drużyny szpiegów, był drużynowym mistrzem olimpijskim w tej dyscyplinie w 1908 roku. Zdobył również brązowy medal w konkursie indywidualnym.
Jest członkiem-założycielem i pierwszym prezesem Paris Université Club.
Doktor nauk ścisłych i docent anatomii, został wybrany wolnym członkiem Akademii Chirurgii w 1953 r. Heraldyk i filatelista, prezes Akademii Filatelistycznej w latach 1957–1964, gromadził zbiory znaczków, znaczków pocztowych, ekslibrisów i oprawy herbowe. Jest współautorem Podręcznika amatora francuskich opraw herbowych w 30 tomach.
Eugène Victor Olivier, syn lekarza położnej, byłego rezydenta paryskich szpitali, ukończył studia średnie w Stanislas College . Naznaczony przez trzy pokolenia lekarzy i pracowników służby zdrowia przed nim, rozpoczął karierę medyczną. To właśnie w szpitalu Saint-Louis, poza szpitalami w Paryżu (w 1901 r.), Uczył się od profesora Louisa Ombrédanne'a podstaw chirurgii i znieczulenia. W szkole z internatem odniósł sukces w 1906 roku i przez te lata nawiązał przyjaźnie z przyszłym profesorem Henri Mondorem . W 1912 r. Został zastępcą kierownika kliniki chirurgicznej na Wydziale Lekarskim Paryża. Jego rozprawę o anatomii topograficznej i chirurgii grasicy zwieńczyły Wydział Lekarski Paryża i Akademia Medyczna Prix Godart 1913. Praca ta jest jako jedni z pierwszych zajmowali się operacją gruczołu wydzielającego wewnętrznie wykonaną na podstawie badań anatomii.
Podczas pierwszej wojny światowej został przydzielony do ośrodka leczenia przetok kostnych Mont-des-Oiseaux w Hyères oraz do ośrodka rehabilitacji i wyposażenia strzelców marokańskich w San-Salvadour. W 1919 r. Został kawalerem Legii Honorowej w służbie wojskowej.
Stopień doktora nauk i współpracownika wydziałów lekarskich (sekcja anatomia ) uzyskał w 1923 r. Na podstawie rozprawy pt . Zależności między morfologią grasicy a jej unaczynieniem tętniczym . Pracował w Lille od 1923 do 1926 roku, a następnie w Paryżu. Profesor bez katedry w 1934 r., Kierownik prac anatomicznych na wydziale w 1939 r., Był profesorem anatomii od 1946 do 1952, zastępując profesora Henri Rouvière . Był także profesorem anatomii w Instytucie Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Paryskiego od 1932 r., Którego został dyrektorem w 1942 r. W 1939 r . Został awansowany na Oficera Legii Honorowej w Ministerstwie Edukacji Narodowej . Biegły sądowy od 1927 r., Jest także członkiem Towarzystwa Medycyny Prawnej w Paryżu i byłym prezesem Francuskiego Towarzystwa Historii Medycyny.
Opublikował kilka poradników medycznych, z których najważniejsze to Traktat dotyczący osteologii człowieka we współpracy z D r Dufour, Anatomia głowy i szyi , Anatomia brzucha i anatomia klatki piersiowej . To właśnie te prace anatomiczne i ich zainteresowania chirurgiczne przyniosły mu wybór na wolnego członka Akademii Chirurgii w 1953 roku.
Jest ojcem Gilberta Oliviera , trzeciego prezesa Francuskiej Federacji Sportowej (FSF) i dyrektora Wyższej Szkoły Nauk Ekonomicznych i Handlowych (ESSEC).
Eugène Olivier intensywnie uprawia szermierkę ( szpadę i folię ) podczas studiów medycznych. Był członkiem francuskiej drużyny od 1905 do 1913 roku. Jego leworęczny styl jest energiczny i ofensywny. Został mistrzem olimpijskim w drużynowym epoce z Francją w 1908 roku w Londynie, po tym, jak kilka dni wcześniej wygrał drużynowy turniej épée podczas Wielkiego Tygodnia Szermierki na początku lipca 1908 roku w Paryżu. Zdobył brązowy medal olimpijski w konkursie indywidualnym w Londynie, dominując nad Brytyjczykiem Roberta Montgomerie i został pokonany jedynie przez swoich kolegów z drużyny francuskiej Gastona Aliberta i Alexandre Lippmanna . Nie mógł uczestniczyć w igrzyskach olimpijskich w Sztokholmie w 1912 roku, ponieważ Francja niezadowolona z reguł obowiązujących na zawodach wycofała się z imprez szermierczych na kilka dni przed ich startem.
Był członkiem założycielem i pierwszym prezesem Paris University Club (PUC) od momentu jego powstania1 st maja 1906. Za jego prezydentury klub uzyskał pierwsze dotacje, udostępnił boiska treningowe i w 1912 r. Osiągnął ponad 1000 członków. Na międzynarodowych mistrzostwach uniwersyteckich w 1907 r. Zdobył srebrny medal z odznaką. Fiolet swojego nowego klubu naszyty na rękaw.
Zainteresowany wszystkim, co wiąże się z herbem , zgromadził obszerną kolekcję oprawy i książek z ozdobnymi napisami , co doprowadziło go do napisania 30-tomowego Podręcznika amatora francuskich opraw herbowych we współpracy Georgesa Hermala i kapitana Roberta. de Roton. Jednocześnie gromadzi zbiór ponad 25 000 ekslibrisów . Był prezesem Francuskiego Towarzystwa Heraldyki i Sigillografii od 1944 do 1951 roku.
Jest także pasjonatem pocztowych znaków , a następnie pełne znaczków . Był prezesem Akademii Filatelistycznej od 1957 do 1964, której był inicjatorem czasopisma Documents philatéliques . Członek komisji konsultacyjnej ds. Znaczków przy Ministerstwie Poczty i Telekomunikacji , jest oficerem Zasługi Pocztowej .
Również kolekcjoner popularnych obrazów, autografów, pierścieni do cygar i innych papierów bez wartości handlowej, był prezesem firmy Le Vieux Papier w latach 1928-1962 .
Na Igrzyskach Olimpijskich 1908 w Londynie Eugène Olivier był:
Eugène Olivier to: