Société des Charbonnages, Blast Fourneaux et Laminoirs de l'Espérance (1863–1877) Metallurgical Company of Espérance-Longdoz (1877–1970) | |
Godło Towarzystwa na witrażu Belgijskiego Czerwonego Krzyża | |
kreacja | 1845 - 1846 |
---|---|
Kluczowe daty | 1920: przejęcie przez Evence Coppée & Cie 1960: konsorcjum z Allegheny Ludlum 1963: przejęcie przez Cockerill |
Zanik | 1970 |
Założyciele | Bracia Dothée |
Forma prawna | Społeczeństwo anonimowe |
Siedziba firmy |
Liège Belgium |
Akcjonariusze | ArcelorMittal |
Czynność | Przemysł stalowy |
Produkty | Walcowane blachy stalowe |
Przedsiębiorstwo macierzyste | ArcelorMittal |
Hope-Longdoz było przedsiębiorstwem zajmującym się wydobyciem węgla i produkcją stali, zlokalizowanym w regionie Liège w Belgii .
Firma połączyła się z Cockerill-Ougrée-Providence w 1970 roku, tworząc Cockerill-Ougrée-Providence-Espérance Longdoz (znany jako Cockerill ). W 1998 roku firma została kupiona przez Usinoru która połączyła się z innymi, aby stać Arcelor w 2002 grupy kapitałowej Arcelor połączyła się z Mittal Steel Company tworząc ArcelorMittal w 2006 roku .
Produkcja w Longdoz zatrzymuje się w ostatniej części XX th century , strona zakład został przekształcony w 2000 roku w handlowej złożonej Médiacité , część budynków fabrycznych została zachowana stać fotel „jest Muzeum Przemysłu w Domu Hutnictwa i Przemysłu .
Huta stali, zbudowana w Chertal w latach 60. XX wieku , nadal działa (od 2010 r.) I jest częścią grupy ArcelorMittal, należącej do dywizji Liège .
W latach 1845 - 1846 bracia Dothée założyli fabrykę blach w Longdoz w Liège , a następnie w latach 1862 - 1863 Dothée połączyli swoją działalność z Société anonyme des Hauts Fourneaux, Usines et Charbonnages de l'Espérance (założona 1836), tworząc Société des Charbonnages, Hauts Fourneaux et Laminoirs de l'Esperance . W 1877 roku firma sprzedała swoją firmę górniczą i stała się Société Métallurgique d'Espérance-Longdoz .
Proces cynkowania ogniowego został wprowadzony w 1881 roku przez Paula Borgneta, który później założył Phenix Works w Flémalle w 1911 roku . W 1920 roku firma Evence Coppée & Cie przejęła firmę.
Firma stała się największym belgijskim producentem blach , osiągając szczytową produkcję 142 000 ton w 1948 roku . Mimo to roślina otoczona siedliskiem nie może się rozwijać. Od 1957 roku , zakład zaprzestaje walcowanie na gorąco z nierdzewnej i służy tylko do wykańczania arkusz i dystrybucję.
W 1960 roku , firma powstała w konsorcjum z Allegheny Ludlum (PL) nowego producenta stali nierdzewnej: Allegheny-Longdoz (en) w Genk , Flandrii .
W 1963 roku na zrekultywowanej wyspie Chertal , dziewiczej ziemi na terenach zagrożonych powodzią , zbudowano nową fabrykę o zdolności produkcyjnej 1,6 miliona ton stali produkowanej w procesie Linz-Donawitz .
Firma została sprzedana przez Evence Coppée & Cie firmie Cockerill-Ougrée-Providence w 1970 roku , tworząc Cockerill-Ougrée-Providence-Espérance Longdoz (w skrócie Cockerill ), która stała się Cockerill-Sambre w 1981 r. , Usinor w 1998 r. , Arcelor w 2002 r. I wreszcie ArcelorMittal w 2006 roku .
W 2006 roku teren zajmowany przez nieczynną hutę w Longdoz został sprzedany w celu stworzenia kompleksu handlowo-rekreacyjnego znanego jako Médiacité . Akredytowany kompleks BREEAM otwiera swoje podwoje21 października 2009.
Część budynków huty zachowała się na siedzibę Muzeum Domu Hutnictwa i Przemysłu, które zostało otwarte w 1963 roku . Kiedy produkcja przeniosła się do Chertal w 1971 roku , kolekcja została wzbogacona o relikty firmy Cockerill . W 1976 roku muzeum zostało przekazane miastu Liège . W muzeum rekonstrukcję pierwszego wielkiego pieca belgijskiego, maszyny parowe z XIX -tego wieku , a także innych historycznie ważnych wynalazków przemysłowych, w tym drugiego prototypu dynamo z Zénobe Gram (1871) oraz jeden z trzech tabulatorów o Herman Hollerith (1889 ).
Instalacje w zakładzie w Chertal , wciąż działające, są częścią dywizji ArcelorMittal Liège. Walcowanie na gorąco jest na chwilę od maja do kwietnia 2009 zatrzymany z powodu spowolnienia gospodarczego spowodowanego kryzysem finansowym 2007-2010 .
Stalownie zaopatrywano koleją za pomocą wagonów torpedowych o ładowności 130 ton. Fabryka posiadała trzy konwertory LD , urządzenia do odsiarczania żelaza i oczyszczania próżniowego. W produkcji metodą ciągłego odlewania o wydajności 3,5 mln ton rocznie głównym produktem jest stal w kręgach o szerokości do 2 metrów.
W październik 2011, ArcelorMittal informuje zamknięcie ciekłej stali ( „na gorąco”) z fazy produkcji podziałem w Liege, w tym pieców w Seraing i części rośliny, w Chertal.
Od 2012 roku w Chertal nadal działa tylko walcownia gorąca . Jest dostarczany w postaci blach z innych zakładów produkcyjnych ArcelorMittal. Jego przyszłość jest niepewna. Plik11 stycznia 2013walcownia zostaje ponownie zamknięta „w kokonie” na okres sześciu lat i od tego czasu nie została ponownie uruchomiona.
Wydaje się, że po ponad 5 latach „w kokonie” należy ponownie zagospodarować teren Chertal i oczyścić go. Jedną z rozważanych możliwości jest rozbudowa Autonomicznego Portu Liège . Na bocznicach po obu stronach wiaduktu E40 można teraz zobaczyć armadę samochodów torpedowych, nieużywanych od 2013 roku.