| Narodziny |
12 lutego 1867 Laupen |
|---|---|
| Śmierć |
30 września 1948(81 lat) Lozanna |
| Skrót w botanice | Wilczek |
| Narodowość | szwajcarski |
| Trening | Szwajcarski Federalny Instytut Technologii w Zurychu |
| Zajęcia | Botanik , farmakolog , profesor , mikolog , farmaceuta |
| Pracował dla | Uniwersytet w Lozannie |
|---|---|
| Pole | Botaniczny |
Ernest Wilczek , urodzony dnia12 lutego 1867w Laupen i zmarł w Lozannie dnia30 września 1948, jest szwajcarskim farmaceutą botanikiem , specjalizującym się w pteridofitach , mikologii i spermatofitach .
Studiował w College Saint-Michel we Fryburgu , następnie następuje uczenia farmaceuty w Zurychu , a także kursy w ETH Zurich , z botaniki podane przez Carl Schröter . Ten ostatni przyjął go jako asystenta aż do doktoratu z botaniki w 1892 roku . Wkrótce potem został powołany przez Uniwersytet w Lozannie na profesora nadzwyczajnego na kursach botaniki farmaceutycznej i farmakognozji . W niedziele organizuje wycieczki po Alpach Vaudois, aw 1895 roku stworzył ogród botaniczny w dolinie Nant .
W 1898 r. Rozpoczął serię wypraw do argentyńskich Andów . Przynosi cenne informacje. Pozostawił też na Korsyce w 1913 roku , a następnie w Alpach Morskiej i Afryce Północnej . Jego wkład w badanie flory kolonii francuskich przyniósł mu zaszczyt tytułu Kawalera Legii Honorowej . Podczas swoich podróży Wilczek zgromadził pokaźny zielnik , z którego część (zbiory Vaudois) została umieszczona w zielniku Kantonalnego Muzeum Botanicznego, a pozostała część, 152 paczki w siedmiu gablotach, pozostaje odizolowana.
W 1914 roku założył drugi ogród botaniczny w Montriond . Po I wojnie światowej zasiadał w komitecie Ligi Szwajcarskiej ds. Ochrony przyrody i został wiceprzewodniczącym komisji naukowej Parku Narodowego , pracując w szczególności nad reintrodukcją koziorożca na wysokości Bex . Był również, wraz ze swoim asystentem Danielem Dutoitem , początkiem zakupu torfowiska Tenasses w Plejadach przez Uniwersytet w Lozannie i Vraconnaz w mieście Sainte-Croix przez Ligę Szwajcarską w celu ochrony przyrody .
Jego wielorakie działania doprowadziły go do kontaktu z kilkoma osobistościami, w tym z księciem Rolandem Bonaparte , honorowym przewodniczącym drugiego kongresu alpejskich ogrodów botanicznych w Pont de Nant w 1902 roku. Prowadził z nim obfitą korespondencję, w której dowiedzieliśmy się, że dostarczył wiele roślin. za zielnik francuskiego księcia, który w zamian podarował Ernestowi Wilczekowi epidiaskop na wyposażenie widowni w nowym Palais de Rumine .
Wilczek to standardowy botaniczny skrót od Ernesta Wilczka .
Zapoznaj się z listą skrótów autora lub listą roślin przypisanych temu autorowi przez IPNI