Wróg klasowy był oficjalnym wyrażeniem w ZSRR ( klassovy vrag ), w byłych reżimach komunistycznych Europy Środkowej i Wschodniej, a także w innych krajach komunistycznych, do wyznaczania burżuazji lub arystokracji, a także małych i dużych właścicieli ziemskich. Termin ten pojawia się w pracach marksizmu-leninizmu , a następnie w pracach trockizmu . Zniesienie klas, jako ostateczny i nigdy nie osiągnięty cel komunizmu , należało rozpocząć od zniesienia klas oskarżonych o wyzysk .
Nie należy tego terminu mylić z wrogiem ludu, który w ówczesnej frazeologii stanowił poważniejszy stopień oskarżenia, przestępstwo miało zdecydowanie osobisty i dobrowolny charakter, a pierwsze było konsekwencją przynależności do grupy.
Lenin ogłasza koniec nacjonalizacji fabrykPaździernik 1917. Właściciele są najczęściej aresztowani za wyzyskiwanie proletariatu . Jest to podobne do zbrodni wrogów proletariatu .
Banki są znacjonalizowane w sowieckiej Rosji dnia 27 grudnia 1917.
Własność ziemi (z wyjątkiem kawałka ziemi wokół domów) zostaje zniesiona 8 listopada 1917przez Lenina .
W ten sposób kułacy w sowieckiej Rosji i na Ukrainie , dla drobnych rolników z lat dwudziestych XX wieku, a następnie junkers z NRD i dawnych Prus , właściciele latyfundiów (dużych rozległych majątków ziemskich), po II wojnie światowej zostali uznani za wrogów klasowych ( po niemiecku Klassenfeind ). a nie jako wrogowie ludu .
Z łatwością mogli w nim uczestniczyć duchowni , prawosławni czy katolicy , a także rodziny pastorów protestanckich , a także wspólnoty religijne wezwane do zniknięcia.
Członkowie rodzin wrogów klasowych, wywłaszczeni najpierw z powodu zakazu posiadania własności prywatnej, byli w większości aresztowani z różnych powodów. Najczęstszym motywem duchowieństwa lub zbyt zaangażowanych wiernych był artykuł 6 kodeksu karnego Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej , ponownie przejęty przez jej satelity, który wskazywał na ataki na bezpieczeństwo państwa. Skończyło się koniecznie w więzieniu lub w obozie, aw najgorszym przypadku egzekucją. To był najczęstszy motyw wyprawy Gułagu w latach trzydziestych XX wieku .
Dzieciom wrogów klasowych zakazano nauki na wyższych uczelniach, a rodzinom, często wygnanym do miast innych niż ich rodzinne miasta, zakazano mieszkać w dużych miastach.