Obudowa Perpignan

Obudowa Perpignan
Przykładowy obraz artykułu Obudowa Perpignan
Le Castillet , dawna brama Notre-Dame, dziś jeden z niewielu śladów murów obronnych.
Informacje kontaktowe 42 ° 42 ′ 02 ″ na północ, 2 ° 53 ′ 38 ″ na wschód
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Pireneje Wschodnie
Gmina Perpignan
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Obudowa Perpignan

Głośnik Perpignan jest zbiorem konstrukcji wojskowych otaczających i chroniących miasto Perpignan , od czasów średniowiecza aż do ich likwidacji na początku XX -go  wieku .

W średniowieczu miasto Perpignan było chronione za grubymi murami. Od renesansu miasto, które stało się przedmiotem walk francusko-hiszpańskich, nie zaprzestało ich modernizacji. W zależności od postępu artylerii, stworzyliśmy nowe prace zostały zniesione lub dostosowane stary z taką stałością, że pod koniec XIX -go  wieku, mury twierdzy mógłby powiedzieć całą ewolucję w dziedzinie fortyfikacji od czasów średniowiecza. Prawie wszyscy z jego ścian został zniszczony w pierwszej połowie XX XX  wieku .

Z wyjątkiem wnętrza cytadeli, do dziś pozostały tylko rozproszone pozostałości, zwłaszcza w północno-wschodniej części miasta, i oczywiście emblematyczny Castillet i dołączona do niego Porte Notre-Dame.

Średniowieczny mur

Perpignan stał się stolicą Królestwa Majorki pod koniec XIII -go  wieku. Na początku XIV XX  wieku Perpignan jest na jej szczyt, a miasto jest obdarzona ogromną obudowie wykonanej z zasłonami i okrągłymi wieżami, w tym Puig Sant Jaume i Puig del Rey; na tym ostatnim powstanie pałac Jacques'a II na Majorce.

Nowoczesne fortyfikacje

Wynalazek i demokratyzacja artylerii XV -tego stulecia stały się nieaktualne na średniowieczne fortyfikacje , Karol V postanowił w 1528 roku na modernizację głośnik, którego prace rozpoczęły się w 1535 roku, był w tym czasie są budowane twierdze de Saint-Martin (33), jak również jak dwa inne w Porte d'Elne, w tym bastion d'Elne (13) na wschód od bramy i drugi na zachód. Te trzy struktury są poddawane inspekcji6 listopada 1548przez przyszłego Filipa II ówczesnego księcia, dwa ostatnie są nadal w budowie. Te trzy bastiony są z orillonami , bastion Elne ma kazamaty , jest prawdopodobne, że pozostałe dwa też.

W 1542 r. Przed Castillet (26) zbudowano również bastion .

To koniec XV -go  wieku Perpignan otoczonej fortyfikacji stale zmodyfikowanej kompleks z basztami i pół księżyce , jako bastionu św Jana z 1597 roku i bastionu Bourgeois (1624/30) (na miejscu obecnego Arago placu ). Na południe od miasta wokół Pałacu Królów Majorki zbudowana jest rozległa cytadela . Le Castillet, pod francuską dominacją, zostanie przekształcony w fortecę Ludwika XI .

Demontaż

Historia zniszczenia zaczyna się w 1857 roku: gmina chce kupić zagrodę, aby ją zlikwidować i zburzyć. Jednak negocjacje z państwem i gminą utkną w martwym punkcie na wiele lat.

W 1892 r. Utworzono komitet, który przypomniał o pilnej potrzebie zburzenia murów obronnych, gromadząc mieszkańców Perpignan. Następnie w 1895 r., Czyli 3 lata później, miasto Perpignan zaproponowało Ministerstwu Wojny odkupienie murów obronnych, ale po raz kolejny negocjacje zakończyły się niepowodzeniem. W 1903 r. Gmina wywarła presję na ministra, który ostatecznie sprzedał miastu północne mury obronne w 1904 r.

W 1904 roku rozpoczęło się gwałtowne i spektakularne niszczenie północnych murów obronnych, rozciągających się od Porte Saint Martin do Porte de Canet (obecny Boulevard Jean Bourrat). Pomiędzy tymi dwoma drzwiami wyburzacze otworzyli w kilku miejscach duże wyłomy. Nie oszczędzono bastionu Castillet, sklasyfikowanego jeszcze jako zabytek historyczny. Konserwacja i modernizacja sukces całej XIX -tego  wieku . Od 1840 do 1870 roku nowe prace (brama magenta, brama cesarska, mosty śluzowe) podczas rozbudowy i konsolidacji warowni umożliwiły przekształcenie centrum Perpignan. Nie przeszkodziło to w zniszczeniu murów obronnych, aw 1930 r. Wyburzeniu południowych murów obronnych miasta na poziomie pałacu królów Majorki.

Pozostaje

Dziś z tych murów nie zostało już prawie nic, z wyjątkiem Cytadeli, Pałacu Królów Majorki , Castillet , lunette de Canet (ruiny na poziomie żandarmerii) i wciąż widocznej części wschodnich murów obronnych. Rozciągają się one od rue Fustel (Bvd Anatole France) i biegną wzdłuż bulwaru Jean Bourrat (rue Montaigne i rue Ronsard) do uczelni maintenon.

Uwagi i źródła

Uwagi

  1. Potwierdzono istnienie kazamat w prawym skrzydle, inny dokument pierwotnie opublikowany w przeglądzie Reflets du Roussillon nr 58 z 1967 r. Przedstawiający lewą flankę również wydaje się świadczyć o obecności kazamat (patrz dwie czarne kropki na flance pod adresem wysokość podobna do wysokości prawego boku).
  2. plan Perpignan 1693 w Kolekcji planów z miejsc Królestwo, podzielonych na prowincji, wykonany w roku 1693, tom 2: Plan n O  39) wydaje się w celu potwierdzenia obecności kazamatach w bokach bastionu Saint-Martin, chociaż mogą to być również niskie siedzenia .

Bibliografia

Monografie

Bibliografia

  1. Puig oznacza wzgórze, małą górę
  2. Pocztówka 108 - Perpignan - Fortyfikacje
  3. Zdjęcie lewej flanki bastionu d'Elne zaczerpnięte z recenzji Reflets du Roussillon nr 58 z 1967 roku
  4. [1]
  5. [2]

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły